Jump to content

Mijn Eerste Ervaring Met Hoogspanning


TL 200
 Share

Recommended Posts

Toen ik een jaar of 13 was had ik een oude buizen-TV gekregen waarvan het beeld, op een lijntje in het midden na, helemaal zwart was.

Nu wist ik dat er achterin potmetertjes zaten waar de hoogte en breedte van beeld mee in te stellen waren en al snel had ik de oorzaak gevonden, een 100 M ohm potmeter, helemaal kapotgedraaid.

Ik dat ding vervangen voor een nieuwe en proberen het beeld in te stellen. Valt mijn schroevendraaiertje tussen de hoogspanningsbuizen, een knal, een flits en daar stond hij te dansen en te sissen: een boog van zo'n 7 centimeter tussen één van de buizen en het chassis.

Ben nog nooit zo bang geweest, dook onder de tafel, snel de stekker eruit, schroevendraaier die half gesmolten was eruit gevist en een half uurtje later de TV maar weer aangezet, hij deed het nog, hoogte ingesteld en nog lang plezier van gehad.

Wie heeft ook wel eens zoiets (doms) gedaan en is zich daarbij helemaal wild geschrokken?

 

Link to comment
Share on other sites

Ongeveer de zelfde leeftijd en een stopcontact onder het bed van mijn slaapkamer.

De behuizing was inmiddels overleden en als je er van afbleef was het geen enkel probleem.

Maar soms moest er even een stekker in of uit en het ding zat niet echt in het zicht.

Op het gevoel dan vaak maar even zoeken waar het ding zat.

Ik heb in die tijd verschillende oplawaaiers gehad.

Voornamelijk de eerste keer goed geschrokken.

Link to comment
Share on other sites

Wollie had zo,n zelfbouwdoos en had een 6 volt lampje op het lichtnet met twee draadjes in 220 volt gestoken,

was wel pissig dat het lampje kapot was en schrok van de vonk  :D

 

mvg wiel

Link to comment
Share on other sites

Gelukkig geen hoogspanning, maar gewoon 220V (toen nog wel)

 

Als 10 jarig joggie eens een ouderwetse haardroger proberen te "maken". Open gemaakt, stekker in het stopcontact en aangezet. Kennelijk raakte ik iets metaals aan want meteen stond ik onder spanning. Gekke gewaarwording, ik meen me te herinneren dat ik mn bloed voelde stromen door mn armen. denk dat de stroom ook door mn hart ging van arm naar arm. Had in ieder geval geen conrole meer over mn handen of armen.

 

Anyway door de schok ben ik van mn buro stoel gevallen. Helaas kleefde de haardroger aan mn handen vast (verwarmingselemant brandde mn huid af en plakte daardoor vast). Alleen omdat ik toevallig blote voeten had kon ik op mn rug liggend met mn voeten de stekker uit de wandcontactdoos trekken. Als ik daar niet bij had kunnen komen was ik er nu niet meer geweest denk ik.

 

Heb de hele zomer vakantie met mn handen in het verband gelopen.

 

Dus ja, nogal dom.

Link to comment
Share on other sites

Heb ooit de bruine draad aangeraakt. Alsof er met een hamer op mijn hand geslagen werd. Heb ook één keer tegen schrikdraad gepiest. Dat voelde ongeveer hetzelfde maar dan op een andere plek. 

 

Daarna eigenlijk nooit meer, ik ben voorzichtig. 

Link to comment
Share on other sites

Vroeger hadden mijn ouders een lampje in de vorm van een glazen hondje. Je kon daar wat olie opdoen zodat er een lekker geurtje ontstond. Wij moesten als kinderen daar vanaf blijven. Je raadt het al; toch even stiekem proberen. Stekker in het stopcontact en even kijken. Stekker er weer uit en niemand weet wat ik gedaan heb. Shit, er blijft één pootje van de stekker in het stopcontact zitten. Nu weten ze wat ik gedaan heb. Toch maar even dat pootje eruit trekken en terugduwen in de stekker. Pech...... Dat was de fase. Een optater en janken en natuurlijk op mijn donder gehad.

 

Groet,

 

Leobus

Link to comment
Share on other sites

Bij m'n experimenten op jonge leeftijd, probeerde ik eens een fietsdynamo als motor te laten draaien. Wanneer je het ding een slinger gaf en de spanning klopte, dan bleef hij draaien. Nu gebruikte ik daar een oude soldeertrafo voor. Een oom had dat ding ooit van Philips meegebracht. Daar zaten aan de bovenkant aansluitingen met verschillende spanningen. Daar had ik de draadjes in gepropt. Dus ik probeerde eens een wat hogere spanning, in de hoop dat de dynamo dan harder draaide.... Helaas een hoop rook uit de trafo. Omdat ik op de keukentafel bezig was zag m'n moeder het gebeuren... Die trok heel kordaat de stekker uit het stopcontact, pakte de hele boel op en kiepte met een stalengezicht, de boel de deur uit. "Dat komt er niet meer in" zei ze.  :wacko:

 

Experiment klaar. :(

 

De trafo bleek overigens niet kapot, maar ik mocht hem niet meer aansluiten. Ik heb hem toen aan een vriendje gegeven. Die organiseerde er een soldeerbout bij en heeft er nog heel veel plezier van gehad.

 

Wij ook, maar dan van het verhaal. :D

 

Verder zijn de keren dat ik een optater kreeg niet op een hand te tellen.

 

Één kan ik me nog goed herinneren. Op de Philips bedrijfschool had iemand een spel kaarten meegebracht. Althans dat leek het. Op het doosje stond een weelderige vrouw. Hij vroeg of ik de kaarten ook eens wou bekijken. Bleek dat er twee contactpuntjes op en een soort van schrikdraadinstallatie in het doosje zat. :huh:  De andere leerlingen kwamen daarna ook aan de beurt. Voor de toeschouwers was het eigenlijk best wel grappig...

 

:)

Link to comment
Share on other sites

Nu jij het over trafo's hebt Hans herinner ik me ineens de volgende stunt.

Ik had een Fleischmann electrische trein en had de rails opnieuw gelegd. Toen moesten de kabeltjes vanaf de trafo nog aan de rails gezet worden.

Kabels strippen deed ik met mijn tanden, tot grote vreugde van mijn tandarts. Ik was alleen vergeten dat de trafo nog volledig open stond, mijn mond even later ook. Ik vergeet het nooit weer, sec.: 14V, 500mA stond op het plaatje onder op de trafo.

 

 

 

 

                                                                  :eek: 

Link to comment
Share on other sites

  • 7 years later...

Ik heb wel  2 maal 220-230 spanning ervaren (onbedoeld aanraken van 220 stroomkabel en vervangen van TL) en ooit een hoofdzekering eruit geblazen. Telt dat ook? Plus een paar keer bougie(kabel). Geeft wel een onbedoelde kick van minder wenselijke aard. 

Edited by Vinyl_Fuchs
Link to comment
Share on other sites

Geen hoogspanning, maar ik werkte een keer aan 3 fasen 230V. Alles veilig gesteld (dacht ik) maar 1 fase kennelijk nog niet.

Nu ben ik toch al niet zo van het kale koper aanraken, maar toen ik dat wel deed (het effect is hier al eerder beschreven).

Alsof er inderdaad met een hamer op je arm wordt geslagen! Vanaf die keer heb ik toch het liefst geïsoleerd gereedschap en handschoentjes.

Wat de denkfout toen was begrijp ik nog steeds niet.

 

Ja, en dan de bekende bougiekabel (wie kent hem niet). Probeer ik tegenwoordig ook absoluut te voorkomen.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...