Jump to content

Sodejuu wat 'n set...!!!


Hans van Liempd
 Share

Recommended Posts

Vandaag kwam het er toch van... samen met Hansko naar Sodejuu... gezellig.

 

De verkeersproblemen vielen erg mee, dus we waren na ruim 'n uur in huize Sodejuu.

 

Aangekomen eerst een praatje met de vader van Sodejuu gemaakt. Die heeft naar we hoorden ook de sporen in de muziek verdient (fanfare) maar hield absoluut niet van de muziek van Sodejuu. Andersom kennelijk ook niet. ;)

 

Daarna dus eerst de nieuwe aanwinsten (de Sonus Fabers) bekeken. Wat een prachtig meubelmakerschap. Ongeloofelijk hoe die dingen zijn afgewerkt. Het valt wel op dat de statieven vrij hoog zijn. Volgens onze gastheer is dit omdat de speakers dan even ver van de vloer als plafond staan. reflekties zouden dan beter overeenstemmen.

 

Dan muziek er in.

De Hear CD....

 

Tijdens de Beatels is er nog wat gepraat, dus het intro vervaagt daardoor wat. Wanneer Ringo op z'n trommels begint te rammen begint het feest eigenlijk pas.

 

Voordat ik nu de hele CD ga afwerken denk ik toch maar dat ik me ga beperken tot een algemene indruk van deze CD.

 

De klank van de set is in het geheel wat rustig. Echter niet van het soort saai-rustig, maar meer van aandachtig-rustig. Veel detail, behoorlijk diep laag en een mooi neutraal middengebied. Ik zat niet helemaal in het midden, dus over de plaatsing kan ik moeilijk oordelen, maar plakken aan de speakers kwam niet voor. Ondanks dat het stereobeeld naar links trok was toch goed de focusering en plaatsing te horen. Beiden op een hoog niveau. De enige algemene vraag die me tot nu bijblijft is: zou het lage middengebied er nog wat op vooruit kunnen gaan wanneer er nog wat met de speakers geschoven zou worden. Dit ging voor mijn gevoel n.l. een fractie te zacht, maar het kan natuurlijk net zo goed zijn dat ik dat te hard gewend ben.

 

Ik moest wel erg wennen aan de huiskamer akoestiek. Niet dat dit een enorme galmbak is, maar wel veel anders dan mijn luisterhok. Het lijkt echter een beetje op rijden in een vreemde auto. In het begin klopt er niks van, maar na verloop van tijd gaat het ding steeds beter rijden. Wanneer je dan later weer in je eigen auto stapt, dan heb je daar weer moeite mee.

 

Ondertussen was de tafel gedekt en werden we uitgenodigd om aan tafel te gaan. Ook mooi de kans om even de eerste ervaringen uit te wisselen.

 

Daarna dus weer verder met de Hear CD.

Opvallend zijn:

1. De Beatles krachtig drumwerk. Krachtiger dan wat je zou verwachten bij zo'n klein kastje.

2. Marcus Miller. in het begin ontbreekt voor mijn gevoel wat body. merkwaardigerwijs is de body bij de trom er later w

Link to comment
Share on other sites

Guest Kraus vonBentinck

alweer zo'n mooi verhaal Hans. Complimenten.

De laatste keer dat ik bij Sodejuu was stonden de vorige speakers er nog. Ik ben eigenlkijk stiknieuwsgierig naar de nieuwe.

Toen viel mij vooral het bijzonder hoge niveau van de CD-speler op; ik weet niet meer precies hoe het zat maar volgens mij speelt Sodejuu met een gemodificeerde Cd-speler en ik meen ook nog een aparte DAC. Dat leek mij toen zeer lonend.

Ik krijg ook wel weer eens trek in vlaai.

 

Ik zou graag nog iets horen over je opmerking "wennen aan de huiskamerakoestiek". Wat viel je op aan het in een andere auto rijden?

Ik heb het idee dat (grote) monitoren in de toch redelijk ruime kamer beter op hun plaats zijn dan de vorige, vloerstaande speakers. Toen vond ik dat soms de "integratie" van links/rechts niet helemaal klopte.

Ik neem aan dat de Guarneri's inderdaad een zeer compleet beeld neerzetten en de eigenschap van monitoren, een mooi holografisch plaatje, helemaal waarmaken.

 

Het rustige in de weergave is voor de draaitafel ook toe te schrijven aan de Fat Bob/Wood combinatie. Dat is natuurlijk een zeer stabiel massaloopwerk met rust en doorzichtigheid in de weergave en de Wood is veel vloeiender dan bijv een Benz Ace, minder "hoekig" en springerig, ook zachter en natuurlijker van klank.

Wat de versterking betreft staat er toch nog steeds de Ayre/Bryston combinatie?

Link to comment
Share on other sites

Hoi Hans,

 

Mooi verhaal :rolleyes: Ik had destijds bij mijn luisterbezoek bij Roger (inmiddels 2 jaar geleden) met de B&W's ook het gevoel dat het allemaal erg rustig klonk. Ik gaf toen de "schuld" aan de luidsprekers, maar wellicht zit dat dan toch in de combinatie met de andere elementen. En voor mij was het luisteren naar andere sets toen nog erg nieuw en was ik ook niet gewend aan het luisteren naar meer uitgebalanceerde sets. Dus lag dat meer aan mij ;)

 

Ik had Roger een tijdje geleden aan de telefoon en toen vroeg hij of ik wilde komen luisteren. Ik had echter een heel andere vraag, maar inderdaad Roger, ik ben wel benieuwd naar jou huidige set. Er is inmiddels genoeg veranderd...... <_<

Link to comment
Share on other sites

Vandaag kwam het er toch van... samen met Hansko naar Sodejuu... gezellig.

 

De verkeersproblemen vielen erg mee, dus we waren na ruim 'n uur in huize Sodejuu.

 

Aangekomen eerst een praatje met de vader van Sodejuu gemaakt. Die heeft naar we hoorden ook de sporen in de muziek verdient (fanfare) maar hield absoluut niet van de muziek van Sodejuu. Andersom kennelijk ook niet. ;)

 

Daarna dus eerst de nieuwe aanwinsten (de Sonus Fabers) bekeken. Wat een prachtig meubelmakerschap. Ongeloofelijk hoe die dingen zijn afgewerkt. Het valt wel op dat de statieven vrij hoog zijn. Volgens onze gastheer is dit omdat de speakers dan even ver van de vloer als plafond staan. reflekties zouden dan beter overeenstemmen.

 

Dan muziek er in.

De Hear CD....

 

Tijdens de Beatels is er nog wat gepraat, dus het intro vervaagt daardoor wat. Wanneer Ringo op z'n trommels begint te rammen begint het feest eigenlijk pas.

 

Voordat ik nu de hele CD ga afwerken denk ik toch maar dat ik me ga beperken tot een algemene indruk van deze CD.

 

De klank van de set is in het geheel wat rustig. Echter niet van het soort saai-rustig, maar meer van aandachtig-rustig. Veel detail, behoorlijk diep laag en een mooi neutraal middengebied. Ik zat niet helemaal in het midden, dus over de plaatsing kan ik moeilijk oordelen, maar plakken aan de speakers kwam niet voor. Ondanks dat het stereobeeld naar links trok was toch goed de focusering en plaatsing te horen. Beiden op een hoog niveau. De enige algemene vraag die me tot nu bijblijft is: zou het lage middengebied er nog wat op vooruit kunnen gaan wanneer er nog wat met de speakers geschoven zou worden. Dit ging voor mijn gevoel n.l. een fractie te zacht, maar het kan natuurlijk net zo goed zijn dat ik dat te hard gewend ben.

 

Ik moest wel erg wennen aan de huiskamer akoestiek. Niet dat dit een enorme galmbak is, maar wel veel anders dan mijn luisterhok. Het lijkt echter een beetje op rijden in een vreemde auto. In het begin klopt er niks van, maar na verloop van tijd gaat het ding steeds beter rijden. Wanneer je dan later weer in je eigen auto stapt, dan heb je daar weer moeite mee.

 

Ondertussen was de tafel gedekt en werden we uitgenodigd om aan tafel te gaan. Ook mooi de kans om even de eerste ervaringen uit te wisselen.

 

Daarna dus weer verder met de Hear CD.

Opvallend zijn:

1. De Beatles krachtig drumwerk. Krachtiger dan wat je zou verwachten bij zo'n klein kastje.

2. Marcus Miller. in het begin ontbreekt voor mijn gevoel wat body. merkwaardigerwijs is de body bij de trom er later w

Link to comment
Share on other sites

Hans,

 

Leuk verslag maar waar benne de foto,s v/d set

 

Kan je beschrijving v/d set geven, luisteruimte.

 

Ben zelf benieuwd welke "Sonussen" je gehoord heb

 

Sonus Faber Grand Piano Domus ? (model vanaf 2005 en ............. tot heden)

Zie mijn reactie voor het type Sonus Faber

Geen fotos genomen.

De luisterruimte is een woonkamer, zonder akoestische aanpassingen op een gewone manier ingericht van naar ik schat 4 bij 6/7 meter?

De rest van de info kan Sodejuu beter geven.

Link to comment
Share on other sites

Jeetje :blink: , dat Sodejuu ook daar nog tijd heeft voor gehad met alle verbouwperikelen daar.

Een erg leuk geschreven verslag en ook ik heb deze set nu al een aantal keer gehoord (en de oude set) en elke keer ben ik opnieuw verrast van deze speakers en wat hun p[erstatie is. De set van Sodejuu vind ik juist heel uitgewogen en rustig, zonder TE rustig te zijn. Een mooi (geblazen) laag en deze set laat ook veel microdetail en microdynamiek horen en heeft een mooie brede en diepe soundstage met alles echt los in de ruimte. (de artiesten staan echt in de voortuin te spelen). Ook 1 van de dingen die ik mooi vind van Sodejuu's set is dat het echt niet hard hoeft en je op laag luisterniveau alles goed laat horen,zonder het gevoel erbij te hebben dat je wat mist in de muziek.

Tja de cd speler is van een hoog niveau :D en heeft een Tentclock als modificatie. De draaitafel is van een nog hoger niveau en gaat nog verder. De combi Fat Bob met de SME 3500 arm en het Wood element ben ik erg van gecharmeerd en vindt dit ook een zeer uitgewogen combinatie en dat is dan ook goed te horen en werkelijk niets fout aan in mijn beleving. Ietsje mooier zou nog zijn een JA element, die nog iets verder gaat.

 

groet,

:cool2:

 

 

 

@ Zomereng,

 

Deze zijn de speakers die Sodejuu heeft.

pd_sonusfaber_guarnerimemento_210706.jpg

Sonus Faber Guarneri Memento en deze komen uit de Homage serie.

Deze monitor is de duurste van Sonus Faber en daarboven zit dan nog de SF Armati Anniversario en de SF Stradivari Homage.

groet,

:cool2:

 

Wat een juweeltjes om te zien (en ook om te horen, zover ik de reacties vermeen)

Link to comment
Share on other sites

alweer zo'n mooi verhaal Hans. Complimenten.

De laatste keer dat ik bij Sodejuu was stonden de vorige speakers er nog. Ik ben eigenlkijk stiknieuwsgierig naar de nieuwe.

Toen viel mij vooral het bijzonder hoge niveau van de CD-speler op; ik weet niet meer precies hoe het zat maar volgens mij speelt Sodejuu met een gemodificeerde Cd-speler en ik meen ook nog een aparte DAC. Dat leek mij toen zeer lonend.

Ik krijg ook wel weer eens trek in vlaai.

 

Ik zou graag nog iets horen over je opmerking "wennen aan de huiskamerakoestiek". Wat viel je op aan het in een andere auto rijden?

Ik heb het idee dat (grote) monitoren in de toch redelijk ruime kamer beter op hun plaats zijn dan de vorige, vloerstaande speakers. Toen vond ik dat soms de "integratie" van links/rechts niet helemaal klopte.

Ik neem aan dat de Guarneri's inderdaad een zeer compleet beeld neerzetten en de eigenschap van monitoren, een mooi holografisch plaatje, helemaal waarmaken.

 

Het rustige in de weergave is voor de draaitafel ook toe te schrijven aan de Fat Bob/Wood combinatie. Dat is natuurlijk een zeer stabiel massaloopwerk met rust en doorzichtigheid in de weergave en de Wood is veel vloeiender dan bijv een Benz Ace, minder "hoekig" en springerig, ook zachter en natuurlijker van klank.

Wat de versterking betreft staat er toch nog steeds de Ayre/Bryston combinatie?

 

M.b.t. de akoestiek vond ik de grotere nagalmtijd een verschil met die in mijn hok. Muziek klinkt dan vooral in het middengebied anders. Ik vind dat geen probleem, maar daar moet je even aan wennen. Doorheen luisteren zeg maar.

 

De Sonu Fabers zijn zeker geen grote monitoren. Zeker wanneer je de hoeveelheid hout er van aftrekt blijft er weinig over. Toch komt er behoorlijk wat laag uit.

 

:)

 

 

[quote name='Ren

Link to comment
Share on other sites

Je mag die opmerking over dat rustige absoluut niet zien als saai. Ik schreef dat ook al. Eerder moet je denken aan: geen stress, geen piekerigheid e.d. Het is een prachtig niet opdringerig maar juist mooi gebalanceerd geluid.

 

:)

 

Dat had ik ook als zodanig gelezen hoor ;) En mijn idee van (te) rustig kwam ook zeker voort uit mijn eigen geluidsbeleving in die tijd......

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

De Sonu Fabers zijn zeker geen grote monitoren. Zeker wanneer je de hoeveelheid hout er van aftrekt blijft er weinig over. Toch komt er behoorlijk wat laag uit.

[quote name='Ren

Link to comment
Share on other sites

Leuk verslag. Zelf lijkt het mij ook leuk om wat meer bij andere te gaan luisteren. Het probleem is echter de mensen op dit forum zijn echt over het hele land versprijd heb ik het idee. Misschien moet ik er maar een keer wat tijd voor vrij maken.

Link to comment
Share on other sites

Ik heb nog nooit op mijn gemak naar een goede set geluisterd (behalve de mijne natuurlijk :P ) en ik begin daar ook wel benieuwd naar te worden. Ik zou wel eens een set willen horen die 'objektief' heel erg goed is, om vast te kunnen stellen waar mijn eigen set dan in afwijkt. Het klinkt voor mij op zich prima, maar ik luister er al jaren naar, misschien is het voor de 'objektieve luisteraar' wel heel erg gekleurd..

 

-edit-

 

Ik woon in Den Haag :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...

Hey Iedereen

 

Verleden week bracht ik eindelijk een bezoek aan Roger !!

Roger kent een beetje mijn onrust en zoektocht naar een geluid dat bij mij past.

Een namiddag luisteren en bijkletsen, onder ons tweetjes, deed enorm deugd.

En voor de liefhebbers, ja er was heerlijke appeltaart!! :rolleyes:

 

De set van Roger is hier al uitvoerig besproken, de luisterindrukken ook!

For me the same ... super uitgebalanceerde set die alles zo moooooiiiii laat horen.

Voor mij mag het meer upfront zijn. De plaatsing is mij te diep, de zang mag meer naar voor komen.

Gebeurt ook met de Fatbodb die nog een stap verder gaat dan al zo mooie CD.

In het geheel is het een detail hoor. Je moet gewoon wennen aan de rust.

Wederom viel mij op hoe mooi muziek klinkt op een evenwichtige set!

 

Wat mij enorm beviel was de soundstage tussen de speakers, die loopt niet voorbij de speakers en dat vind ik een heel aangenaam iets. Live hoef ik ook niet mee te luisteren tot in de coulissen. Het detail de plaatsing, het naturel ... het is er allemaal.

Zelf had ik prima opnamen en slechte mee. Rudimentaire 3 akkoorden (punk)rock tot mooie ingetogen Eels songs en mooie letterlijk bewerkte Stray Cats. :D Roger heeft ze mooi gewassen.

 

De groene stift dan weer

Vroeger had ik dat ook al gehoord, 8j geleden bvb, en vond het een meerwaarde.

De scherpte w van een CD gehaald, het klinkt voller minder knisper.

Op een topset als die van Roger hoor je het meteen.

Zelf heb ik de mat, die Roger ook heel goed vindt. Voordeel van de stift is dat je niet steeds je mat mooi moet omleggen en een gestifte CD werkt overal.

 

Het luisteren bij anderen

Het is boeiend en leerrijk. Iedere set klinkt anders, iedere akoestiek is anders, muziek is anders, beleving van het moment is anders enz enz. Wat ik eruit leer, is dat er dus vele wegen en smaken naar Rome leiden.

Een goed uitgebalanceerde set zorgt er wel telkens voor dat je lekker betrokken wordt in de muziek zonder storende elementen. Het voordeel van zo'n mooie sets + de hele goede weergave en technische kennis van de mensen waar je luistert, is dat je om advies en uitleg kan vragen. Laat ons een slechte opname horen. LP versus CD. Waarom is deze opname zo goed? Waar baseer je je op. Wat is muzikaliteit ... en ga zo maar door. Die kennis neem je mee naar andere mensen, je thuis, je eigen zoektocht. Gaan luisteren bij anderen vind ik dus een lonende bezigheid. Je leert mensen achter een forum kennen. Nieuwe muziekstijle, oude muziek die je nu wel apprecieert. Muziek die 15j geleden aan je voorbij ging maar je nu wel raakt. Tanx voor Morphine Roger !! Moet ik terug gaan herontdekken, of beter ontdekken. Afstanden, ja het komt erbij. Vanuit Belgi

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...