WanFie

Ronald is via Marktplaats bereikbaar. https://www.marktplaats.nl/v/diensten-en-vakmensen/reparatie-en-onderhoud-audio-tv-en-foto/m1356275194-ronald-van-eijk-audio-draaitafel-en-luidspreker-reparatie Refoamen is volgens mij altijd beter dan vervangende units er in zetten.

Die zorgt dat het oplosmiddel diep in de groef komt. Mooi ding..! Met een ultrasoon badje maakten we vroeger onze Rotring tekenpennen schoon. Een pen voor een lijntje van 0,2 mm had een buisje met een gaatje van ca. 0,1 mm. Vroeger was dat... na de vakantie weggooien of in het water zetten tijdens de vakantie. Met dat ultrasoonbadje werd hij altijd weer schoon. Die pennen waren duur, dus dat badje snel terugverdient.

Zoals de meesten hier nog wel weten, maakte ik echt vuile platen eerst schoon met Glassex. En daarna nog een keer met een zelfgemaakt middeltje van gedestilleerd, water,alcohol en wat detergent. Minder vuile platen alleen met het zelfgemaakte spul. In mijn werkzame leven hebben we een grote krattenwasser voor de groenteveiling in Mechelen (B) gemaakt. Ik had daarvoor contact met een wasmachineontwerper van onze klant. Hij vertelde dit: "Industrieel wassen doe je zo": Stel je voor, je hebt een lepel vol ingedroogde stront. Die gaat eerst krachtig door de erwtensoep, Dan hou je hem onder de kraan. Daarna nog wat ontsmetter en nog n keer onder de kraan. Droogblazen Klaar. Met de erwtensoep bedoelde hij het vuile spoelwater met oplosmiddel wat in het begin in de machine zat. En neem van mij aan... dat was echt goor. Etiketten rotte groenten en alles kwam mee. Dan met een midden druk schoonspuiten, dan ontsmetter, nog n keer spuiten, droogblazen met ventilatoren en klaar. Bij elkaar duurde dat minder dan 1 minuut. Platen doe je zo: Weken met demi water en een oplosmiddel, blijft er wat residu achter, geen probleem. Afzuigen Wassen met demi water met een oplosmiddel zonder residu. Afzuigen. Klaar Belangrijk is dan, dat het oplosmiddel wél diep in de groef komt. De oppervlaktespanning moet dus zeker van het water. Leuker kan ik het niet maken.

Platenwassers die niet afzuigen hebben nauwelijks meerwaarde. En ook een Okki Nokki zuigt standaard niet of nauwelijks af. met die twee dweilen voor en achter de zuigmond, kan er geen lucht aangevoerd worden en is er dus ook geen afzuiging. Bovendien smeert dat ding alle vuil juist in de groeven. Als tweede, wanneer het vuil niet wordt opgelost kun je poetsen en zuigen wat je wilt, het blijft in de groef zitten. Een goed schoonmaakmiddel is dus essentieel.

Dank je... Die was het.

Natuurlijk, maar meer componenten zorgen meestal voor meer problemen.

Vandaag van hetzelfde draad als waar de gevlochten luidsprekerkabels die bij Gydo liggen een paar andere draden geknutseld. Meer op het idee van de Jorma's. Ik heb 20 apart geïsoleerde aders getwist en dat per kabel 2 keer. Dus ook twee losse strengen. Ze hangen nu aan mijn set. Zonder stekkers, het draad rechtstreeks onder de klemmen. Dat speelt nu ongeveer een half uur. En ja, de eerste indruk... het klinkt wél anders. Iets minder vloeiend (vind ik), maar ook wat meer ruimtelijk. Ik moet er eerst eens een paar dagen mee spelen, voordat ik er echt iets van kan zeggen. Het draad is door het twisten behoorlijk vervormt, dat heeft wat tijd nodig om die spanningen in het materiaal wat tot rust te laten komen. Dat is met de gevlochten draden tenminste ook zo. Maar de eerste indruk is zeker niet verkeerd.

Ik heb de woofers van mijn Wilsons toen in Utrecht laten refoamen. Dat was toen keurig gedaan, voor een heel acceptabele prijs. Hoe heet die man ook al weer?

Pfffff. Wat een berg componenten voor een apparaat wat het signaal moet verzwakken....

Ach... die elastieken zijn toch ook helemaal niet oneindig stijf... En soms is een schuin staande poelie zelfs nodig om een snaar te laten verspringen in het aandrijfvlak. Ik denk dat ik wel een bandje om die 3 kolommen zou spannen om de kolommen wat voorspanning te geven. Dat resoneert minder. Of wat er nu gebeurd, de 3 motoren samen op een tafel onafhankelijk van het plateau.

Ik probeer echt wel het beste uit mijn set te halen. In mijn oren lukte dat niet met de best wel dure draaitafel. De draaitafel was eigenlijk het probleem helemaal niet, maar van de 1500 platen die ik had, waren er ik schat zo'n 100 die ik goed vond klinken. De andere draaide ik soms uit nostalgische overweging, maar zat me dan altijd te ergeren aan de tikken en de slechte opname. Bovendien was ik er met het gedoe van platenwassen, stofborstels en het onderhoud van de draaitafel wel klaar mee. Mijn Cd's heb ik nog wél evenals een mooie Cd speler met zelfs nog een reserve loopwerk. Hier in huis zwerven nog wel een stuk of 4 Cd spelers. Die in de huiskamer wordt zelden zelfs nog gebruikt. Met streamen ligt dat anders. Of eigenlijk ook weer niet. Van alle aanbod is voor mij ook maar heel weinig het draaien waard. Maar 1% van 1.000.000 platen zijn er nog altijd 10.000. Een keer per week op vrijdag staan de nieuwe aanwinsten bij Qobuz. Gisteren dus ook weer. Van de ca. 100 albums heb ik er één bij mijn voorkeuren gezet. En zelfs die kan best weer verdwijnen na een paar keer gedraaid te hebben. Maar alles wat ik nu in mijn voorkeurslijst aanklik is voor mij het spelen waard. En dat zijn ook al weer 500 albums. Ik vind het wél jammer, dat die niet op "Genre" gesorteerd kunnen worden.

Mooi zeker, maar ik heb nog geen seconde spijt van deze keuze gehad. Dat bezit werd steeds meer ballast.

Het kan nog steeds gebalanceerd zijn. Array gebruikt dat principe. Een rca op de voorversterker en gebalanceerd op de eindversterker. De eindversterker heeft een gebalanceerde ingang waarbij de massa differentieel is aangesloten. Deze hoeft dus niet in het "midden" van de spanning te zitten, terwijl de ingang wel degelijk gebalanceerd werkt.

O ja... een tangentiale arm heeft zeker voordelen. Dat was bij verre de beste arm die ik ooit bezat. De man die hem jaren geleden kocht gebruikt hem nog steeds.

Ook bij die arm is de horizontale massa hoger dan de verticale. Daar heb je bij een stuggere MC weinig last van, maar een soepele MM kun je vergeten. Dat snoertje op de foto geeft precies aan waar ik het probleem ondervond. Daar klopt ook helemaal niks van. De arm kan zo niet heen en weer...

Ik heb zo'n arm op mijn Fat Bob gehad. Een Eminent ET 2. Dat werkte toch wel heel erg goed. Het meest last had ik van de draadjes die van de arm naar de vaste wereld liepen. De horizontale massa is bij zo'n arm wél altijd groter dan de verticale. Ik meen dat de ET 30 gram horizontaal en 6 gram verticaal was. Bij platen warbij het gat niet exact in het midden zat, zag je de naald wat heen en weer bewegen. Wat wél heel slim was, dat het contragewicht aan een bladveertje hing. Daarmee was het ontkoppeld en speelde niet mee in de horizontale massa. Deze dus:

Ik heb dat eens geprobeerd in de kleding drukpers van mijn zoon. Dat zijn twee verwarmde plateau's om kleding te bedrukken met smeltverf. De plaat werd wél een stuk rechter, maar het oppervlak van tussen de groeven smolten ook in. De plaat was dus naar zijn grootje. Een audiokennis heeft zo'n platenvlakmaker. Ik meen van Clearaudio. Die kan ik niet meer vinden, maar wél deze: https://www.recordcase.de/nl/orb-df-1i-a-record-strijkmachine?sPartner=Froogle_NL&gclid=EAIaIQobChMImojIjdvs-wIVFIjVCh3-zQGUEAkYBSABEgITLvD_BwE

Wanneer dit draait, blijven alle snaren dan strak staan? Ik bedoel, door een miniem verschil in snaardiameter of poeliediameter lijkt het me dat de snaren plaatselijk uitgerekt kunnen worden. klapperen van de snaren zou dan het gevolg kunnen zijn. Dat is niet best voor de gelijkloop. Misschien is het ook mogelijk om met één lange snaar alle motoren direct met het plateau te verbinden, dan zouden de motoren elkaar uit kunnen middelen. Dus van motor 1 naar het plateau, dan naar motor 2, dan weer naar de het plateau, dan weer naar motor 3 en weer naar het plateau. En als laatste weer naar motor 1. Die ene snaar zal gelijk van dikte blijven waardoor je minder last van slipeffecten krijgt. Maar dan moeten de poelies op de motoren super nauwkeurig gelijk zijn. Anders gaat een motor meer of minder vermogen leveren dan de andere.

Vandaag heb ik wat instellingen gedaan volgens het lijstje van "BoBo" uit de onderstaande link. https://audiophilestyle.com/forums/topic/54245-tunebrowser/#comment-878409 Tunebrowsers speelt nu meestal met minder dan 1% processorbelasting bij CD weergave. Het duurt nou wél iets langer voordat de muziek gaat spelen. De klank is er zeker niet slechter op geworden. Nog meer microdetail en dynamiek.

Pabst is een merk. Die maken veel verschillende motoren. In een Revox A77 zitten Pabst ausenlaufer motoren. Daar draait de buitenkant van de motor en de binnenkant staat stil. Een voordeel is dan de grotere massatraagheid. Het nadeel, de ophanging. Je moet met een frame om de draaiende buitenkant heen om hem te bevestigen. Dat kan stijfheid kosten en resonanties opwekken.

Dezelfde constructie. Deze bij Gydo hebben 40 verzilverde teflon geïsoleerde draadjes. Bij JP waren het ca. 30 vertint koper met PVC/nylon isolatie draadjes. Die Gydo nu heeft zijn maar 80 cm lang. Bij JP waren ze ca. 2m.

Het gaat dan ook over kabels van 1 m lang. Dat er dan al verschillen optreden is op zich al bijzonder.

Dat organische vindt ik dus erg belangrijk. Nu heb je ze op het midden en hoog gebruikt, ik hecht er altijd veel waarde aan hoe het laag wordt weergegeven, dat doen mijn kabel in mijn oren erg goed. Maar hoe ik er meer diepte en microdetail er in zou kunnen krijgen weet ik niet. ik ga nog eens wat proberen. De losse draden bij de Jorma's zijn natuurlijk het tegenovergestelde van mijn vlechtwerk. Van de andere kant.. in mijn kabels zit inderdaad meer werk, dat maakt dat ze eigenlijk duurder moeten zijn, maar aan materiaalkosten is het inderdaad weinig. Ook de gebruikte stekkers zijn geen extreme exemplaren. Dat ze klankmatig vergeleken kunnen worden met de Jorma's vind ik al een groot compliment. Bedankt.

Ik ook.