WanFie

Er is een nieuwe locatie voor onze clubavonden gevonden. Vanaf november zijn de clubavonden op de dinsdagavond in Gemeenschapshuis "De Walnoot" in Boxtel. Ik ken het gebouw niet, maar op de foto's ziet het er heel mooi en modern uit. Hopelijk werkt de akoestiek ook mee. Dit gebouw is vanaf de A2 prima bereikbaar. Voor de mensen die in Boxtel een beetje bekend zijn, het is vlakbij de kerktoren uit de 60-er jaren van vorige eeuw, "Magere Josje". De kerk is gesloopt, maar de toren staat er nog. Daar is een flatgebouw omheen gebouwd, de toren steekt daar royaal bovenuit.

Leuk gemaakt. Heel veel minimalistischer lukt niet, denk ik. Misschien met 3 spiesjes.

Met de "kwaliteit" van de huidige muzikanten? Wanneer alles perfect loopt, is een opname met 2 microfoons al beter. Maar er moet aan zo veel knoppen gedraaid worden om alles "naar wens" op de opname te krijgen. Zou iemand nog één album van Madonna kopen wanneer dat een eerlijke opname zou zijn?

Er wordt veel muziek in eigen beheer opgenomen. Keukentafelopnamen zoals Fritz de With die noemt. En dan nog de grote menigte, die altijd nog harder beter vindt klinken. Zelfs bij optredens wordt de compressor royaal ingezet om vooral zo hard mogelijk te kunnen spelen. Bij een maximum niveau hoort volgens mij ook een minimale DR. Hard is al heel lang geen kunst meer.

Wanneer platen draaien een klus wordt, gaat er volgens mij iets niet goed. Dat moet een plezier zijn.

Te veel andere hobby's?? 700 albums is niet echt veel. Smaken veranderen en weg is pech.

Die backup is toevallig gisteren nóg 'n keer gemaakt. Naast de 2 backupschijven van de Synology NAS. En de twee schijven in het apparaat worden ook nog gespiegeld. Wanneer er één stuk gaat, draait het door. Maar wat die ton betreft... Ik kreeg een oude NAS met daarop heel veel muziek. Die NAS was weliswaar stuk, maar kon ik met een ander moederbordje repareren. Dat was de start en de basis van mijn muziekcollectie en start van het streamen. Daarnaast heb ik daarna mijn eigen CD's geript en wat muziek gedownload. Als laatste mocht ik af en toe wat muziek lenen. Die heb ik ook maar laten staan. Maar zoals Kappa opmerkt, draai ik tegenwoordig meestal van Qobuz. De NAS draait dus hoofdzakelijk voor het opslaan van bestanden en foto's/video's. En af en toe wat muziek van de NAS. Maar eigenlijk staat alle muziek die ik op de NAS heb staan ook op Qobuz. Wat ook leuk is, afgelopen week zaten we na een TV programma te kijken en hoorde daarin een aardig stukje muziek. Geshazamd en op Qobuz opgezocht. Van die artiets stonden 2 albums op Qobuz. Die staan nu allebei in mijn favorietenlijstje.

Ja. Maar probeer ik te voorkomen. In JRiver kun je ook op artiest sorteren.

Dat hoeft helemaal niet, maar wanneer je een goede mappenstructuur wilt is dat wel handig. Hier dus ruim 60.000 tracks wat neerkomt op 6000 albums. 6000 mappen is wel erg onoverzichtelijk. Daarom hier eerst welke soort track het is (CD, HR, DSD enz), daarna het genre (jazz piano, jazz-vocal enz), daarna de artiest en dan de albumnaam. Uiteindelijk de tracks dus. Het ziet er dus b.v. zo uit: M:\CD\Jazz-vocal\Ann Burton\Collage\tracks Voor mij werkt dat prima en vind ik op elk apparaat de juiste muziek.

Ik stel met behulp van JRiver alle tags in. Dat kan met een hele boel tracks tegelijk. Daarmee is het simpel om Genres bv gelijk te trekken. Wanneer dat gebeurd is, kun je JRiver de mappenstructuur laten aanpassen en de bestanden op de juiste plaats te kopieren. Dat werkt perfect. Maar ik vrees dat Jongensdroom dat niet voor elkaar krijgt. Het vereist nogal wat handigheid met JRiver en blijft behoorlijk wat werk.

Die rubber ringetjes dienen drie zaken. De eerste om te voorkomen dat de boel niet uit elkaar valt, tweede om de kogels te centreren en derde om de beweging te dempen. En met de laatste heb ik wat moeite. Ontkoppelen is namelijk iets anders dan dempen. Maar om de kogeltjes mooi in het midden van de ontkoppelaars te krijgen, valt bij zware objecten niet mee. Een versterker of ander apparaat kun je even optillen zodat de ontkoppelaar het midden kan opzoeken en dan het apparaat er voorzichtig op laten zakken. De boel moet wél kunnen schommelen. Dat is dan ook het voordeel van de VWR's en eierdoppen, die zijn een stuk grover en de opstelling komt daarmee minder precies.

Wanneer je niet verder komt dan de kamer van Marco kun je moeilijk oordelen over hoe het in andere kamers klinkt. Het klinkt daar meestal uitstekend, maar de top vond ik een paar jaar geleden toch met de set waarbij Taiko voor de digitale bron zorgde. Een schreeuwend dure set, maar beter heb ik nauwelijks gehoord. En op een beurs al helemaal niet. Deze dus:

Klopt, we waren met onze audioclub op excursie bij een opname studio waar het echt wel audiofiele Walking On The Moon, van Yuri Honing is opgenomen. De eigenaar van die studio vertelde ons, dat ook dat nummer 7 keer door de compressor was gegaan. Nou hangt het er sterk vanaf hoe die compressie wordt ingesteld. In het masterpakket bijvoorbeeld kun je instellen hoe veel je van de Dynamic range wil afsnoepen én hoe dat compressieprofiel er dan precies uit ziet. Wanneer dat voorzichtig wordt gedaan blijft er echt wel muziek over. En dat is iets wat je bij het bovengenoemde nummer prima kunt horen. Dat is voor mij nog steeds een van de aller beste opnamen aller tijden.

Maar hoe weet je, wat een "goede" CD is. Hetzelfde probleem als met downloaden. Wat is de "goede".?

Leuker kunnen we het niet maken...

Tussen "niet perfect" en de rampzalige opnames die tegenwoordig voorkomen zit nog een groot verschil.

Interessant, maar op Qobuz is er (gelukkig?) nog een groot verschil in geluidsterkte hoorbaar. Ik heb eens gehoord dat Eelco Grimm, Tidal heeft kunnen overtuigen, dat comprimeren geen goede zaak is. Misschien dat die 2 dB keuze voor de klant toen is ingevoerd. Dat is namelijk wel een voordeel...

Nooit! Wanneer het van de originele mastertape zou zijn is de kans dat deze is belegen levensgroot. Een 40 jaar oude digitale opname kan dan beter zijn als een band die 60 jaar opgeslagen heeft gelegen. Die digitale opname is waarschijnlijk van de 20 jaar oude band gemaakt. En aan de originele mastertape komt geen platenperserij, die krijgen in het gunstigste geval een 2e of 3e kopie (kopie van een kopie).

Dit is dus bij Qobuz niet aan de orde. Een demo CD van Telarc gaat zo maar 10 dB zachter dan goede opnamen. En sommige pop"muziek" dan weer 5 dB harder.

Ik neem aan dat de streamingsdiensten bijhouden welke muziek gedraaid wordt. Wanneer iedereen muziek die slecht is opgenomen niet draait, helpt het misschien om de kwaliteit te verbeteren. Helaas zijn er veel mensen die geluidskwaliteit niet uit maakt. Ik zie nu muziek langskomen op 192/24 die zo verschrikkelijk waardeloos opgenomen dat ik denk: waarom zetten ze hier hun harde schijven mee vol?

Klopt, die gaan dus ook aan de kant. Blijft er nog genoeg over. Gewoon luisteren... Maar of Qobuz of de platenindustrie dit op zijn geweten heeft zullen we nooit weten. De dynamic range zegt ook niet alles. In orgelmuziek b.v. zit nauwelijks dynamiek. Of een stem zonder begeleiding.

Dat vind ik dan weer een voordeel van Qobuz. Muziek die mij niet aanspreekt draai ik niet. En slechte opnames horen daar ook bij. Aanbod zat en nooit de kans op een miskoop. Helaas is 95% niet mijn muziek. Maar dan blijft er 5% over. En 1% van 1 mlj. albums zijn er nog altijd 50.000. Het gaat inderdaad om de muziek, en wanneer ik die goed vind, kan ik een iets mindere opname ook nog heel goed "pruimen". Maar zwaar gecomprimeerde scherp opgenomen muziek met bagger laag komt er niet ik.

Een stekkerblok zonder stekkers en met ingebouwd filter.

Nu twee albums gedraaid, voor mijn mooie muziek en klinkt ook prima. Een met big band en een met combo.

Dat nummer hier net ook gedraaid. In de kamer hieronder hoor ik nauwelijks iets.