WanFie

Dat viel me ook op. Verder verteld hij hoe het voor de wijziging klinkt, maar niet hoe het ná de wijziging klinkt. Met die extra componenten wordt er toch wat energie weggezogen. Het verhaal van de twee kabels is inderdaad wat apart. Maar alleen kijken naar de frequentie response is ook wat kort door de bocht. Ik heb nou een aantal van die filmpjes van die man gezien. Hij weet telkens iets te vinden waardoor de fabrikant het absoluut verkeerd gedaan heeft. Het bijzondere is dan, dat hij het wel even oplost. Dat er dan een compleet andere speaker ontstaat is kennelijk ook niet van belang. Overigens is 5 dB verschil in een gemeten frequentie response nog steeds heel erg mooi. De akoestiek doet er al snel plus of min 10 dB bij.

Én van een super stijve composiet gemaakt. Echt wel topspeakers. De ontwerper heeft voor B&W de eerste nautilus ontworpen (dat slakkenhuis, of is dat ook denigrerend?).

Dat die Vivid speakers (sorry voor het grapje, maar ik denk dat iedereen weet welke speakers ik bedoel) heel goed kunnen klinken weet ik (op de audioclub beluisterd) . En de MU2 ook en die Halcro's ook, dat het daar slecht klonk schrijf ik ook niet, maar dat er veel geleuterd werd wél. Waarom zo'n set scherp klonk? Koud?, niet ingespeeld?, veel storing? Ik weet het niet. Ik hoor wél dat het bij Marco wél perfect klonk. Dat het op zo'n show niet simpel is om een set goed te laten klinken begrijp ik maar al te goed... maar waarom doen die lui dan nét of het wél goed klinkt. Daar zou wat relativering ook op z'n plaats zijn. Nu zijn er veel mensen die komen luisteren en zeggen... dat dit € 200.000,- moet kosten..!! Overigens... onbekende ruimte, de verdeling van de ruimten lijkt al jarenlang erg op elkaar. Maar wanneer ik Marco hoor, hoe hij bijna een dag bezig is om die grote jongens perfect te laten klinken. Dat is vakwerk. Dat de organisatie perfect was, schreef ik ook. Niks op aan te merken. Behalve dat er veel meer mensen komen dan dit gebouw aan kan. Wat ik wél een misser vond, dat er weinig aandacht was voor goedkopere sets. Die kunnen ook heel behoorlijk klinken, maar dat hoorde ik dus nergens. Terwijl dit toch een het grootse deel van de omzet zal zijn.

Ik hoor het al... we zijn het heel erg eens..

Waren er vandaag ook leuke dingen?

Dan lijkt het me toch wel handig wanneer die zekeringen blijven zitten.

Ik dacht dat er alleen in de 20 serie echte ribbons zitten. En ook, dat die erg kwetsbaar zijn. Dus de zekeringen hebben daar zeker zin.

Ik ken niemand die de zekering kapot speelde. Die dient dan toch eerder dan de ribbon te gaan? Of zijn er hier andere ervaringen?

De winkel van Gerrit Nutters is overgenomen door Erik Beenhakkers van Hi-Stands uit Hapert. Die staat ook met CD's en LP's bij I-Ear.

Mooi hoor... Gefeliciteerd.

Gefeliciteerd Kraus. Ik ben benieuwd tot welke hoogte dit na het inspelen gaat komen.

Vanmorgen ben ik "even" naar de I-Ear show geweest. Ik had er eigenlijk gezien eerdere edities weinig zin in, maar wou de set van Marco graag horen. Verder was het erg druk en kwam ik veel bekenden tegen. dat was dan wél weer leuk. Maar naar een sets van tonnen luisteren die dan nóg niet echt muziek maken in kamers vol met leuterende mensen. Daar vind ik helemaal niks aan. Bij een paar kamers was het wel beter. Zoals in de kamer van Isosonic die twee dezelfde sets luidsprekers (Focal) naast elkaar had staan, een set op spikes en de andere op de ontkoppelaars. Dan werd random omgeschakeld. En dat was heel goed hoorbaar in het voordeel van de luidsprekers met ontkoppelaars. De kamer er naast bij Nagra was ook rustig en was luisteren wel mogelijk. Maar echt goed klinken deed het daar ook niet. Bij veel andere kamers leek het "zet maar neer, sluit maar aan, en het zal wel goed zijn". Maar ook verschillende sets met demotijden. Erg mooi wanneer je daar een half uur op wil wachten, maar dat had ik het geduld dan weer niet voor. Bij de set van Sonus Faber met Mc Intosch had ik dat wel gedaan. Maar veel te luid en een waardeloos stereobeeld. Ik zat vooraan in het midden, maar nog geen stereobeeld. En scherpte op de stemmen. Dat mág toch niet bij zo'n dure set. Bij Tarascon met de grote "kabouter Plop" luidsprekers was het stereobeeld wél ok, maar kwam er ook die vervelende scherpte door. Dat was met Halcro en Grimm MU-2. Daar had ik dus duidelijk hogere verwachtingen van. Het meest rampzalig zijn de kamers met meerdere sets in één ruimte (zoals bij Tarascon). Die spelen dan wel om de beurt, Maar in de andere hoeken wordt dan luid gepraat en gelachen. Ik ben daarna nog even naar de kamer van Music 2 gegaan. Daar was het ondertussen ook erg druk geworden. En het bijzondere daar was, dat de mensen stil waren tijdens het wisselen van de plaat en wanneer deze speelde weer luidruchtig verder gingen met hun gesprek. Toen was ik er eigenlijk wel klaar mee. Ik vind het jammer, dat ik in geen enkele kamer een kleine set heb gehoord die serieus goed klonk. Dit is toch het meest wat I-Ear verkoopt, maar daar was erg weinig aandacht aan geschonken. Maar de eerste set die ik hoorde en waar ik mee begon, klonk heeel erg goed. Dat was die waar ik voor kwam. De grote Bumenhofers op v.d. Hul versterking en met twee draaitafels. Ik heb niet precies gezien welke draaitafels het waren, maar de rechtse vond ik van de twee het allerbest. Of daar werden de beste platen op gelegd natuurlijk. Een plaat met Japans drumwerk heb ik nimmer zo realistisch gehoord. Maar ook de eerder genoemde Hugh Masekela klonk uitmuntend. Marce vod het laag van deze plaat zo bijzonder. Ik weet nou wat hij bedoeld, wél mooi laag, maar niet het plukken, waarvan ik vind dat dit het instrument beter laat horen. Dit vond ik wat "zoemend"laag. Maar dit is dus wat Marco mooi vind. Ik ben meer van snorrend en plukkend laag. Ieder zijn meug. Of dat geplakte laag er ook zo mooi uit kwam heb ik niet kunnen beoordelen. Maar de klappen op die grote trommels waren super realistisch. Ik hoop dat het voor de mensen die morgen gaan, beter klinkt. Meestal is dat op de tweede dag ook wel. Ik heb ook weer ervaren, dat op de clubavonden van onze club veel beter te horen is, wat sets kunnen en ik daarmee meer luisterervaring op doe. Bovendien zijn de luisteraars daar behoorlijk stil en is echt luisteren prima mogelijk.

Opamp hater is nogal overdreven. Ik hoef ze alleen in chipvorm niet in mijn set. Dat is puur op luisterervaring. Maar een ontwerper dient ook te weten wat hij in zijn circuit stopt. En een ontwerper is voor mij niet iemand die een standaard ontwerp van een schakeling na bouwt. Maar diep in de schakeling duikt en van alle componenten weet wat de eigenschappen zijn en dan iets moois maakt.

Liever niet geremasterd. En HD zegt mij heel weinig. Ik hoor wél, dat met de DSD upstreamtechniek winst gehaald kan worden. Een goede opname op CD klinkt 10 keer beter dan een slechte HR opname.

Ook met gebalanceerd is niks mis. Het zit alleen niet op mijn vv. Het antwoord van mijn broer lees je hierboven.

Een lagere ruisvloer kan met goed ontworpen elektronica ook worden bereikt. En die mengtafel vol opamps... vandaar dat die oude opnamen zo eerlijk klinken. Argumenten van niks dus.

Dat klopt. Om dezelfde reden. Luisteren is het best om de verschillen te horen. En zo lang er mensen zijn die van een "relaxed" geluid houden zijn opamps uitstekend.

Maar het ging over de Audiophonics versterker. Daar zitten dus discrete opamps in, dat zal ook niet slechter zijn dan de standaard chipies.

Mits die opamp optimaal voor jouw inzetbereik is ontworpen. En dat schijnt dus nimmer het geval te zijn.

In echte high end versterkers zitten nimmer opamps. Dat versterkers met opamps niet heel behoorlijk kunnen klinken schrijf ik nergens. Maar mijn ding is het niet. Maar dat zijn buizen ook niet. Een top analoog ontwerper weet dat het discreet nóg beter kan. Met de nadruk op nóg. Zoals ik eerder ook al schreef, kan het prima met Opamps, maar wat er nu op te markt is, is te universeel en daardoor niet optimaal. En dan gaat het over tegenkoppeling, kwaliteit van ingebouwde componenten en overbodige componenten. Ik heb dit niet verzonnen, maar hoor ik van iemand die zijn hele leven al analoge circuits ontwerpt. Én ook heel kleine die op één chipje passen. Daar mag je de kriebels van krijgen, maar voor argumenten sta ik echt wel open. Ik vergat er overigens nog één gemakszucht van de ontwerper.

Opamps zijn altijd een prijstechnische keuze, óf onkunde van de ontwerper. Enkele jaren geleden vroeg ik in München op de North Star stand waarom alleen hun topmodel een discrete uitgang had. Het antwoord was heel kort: prijstechnisch....

Van slechte opnamen maakt geen enkele installatie iets beters. Wanneer het beter verteerbaar klinkt, is er vaak nog meer informatie weggehaald.

In de Teac niet in het signaalpad.