The Koosjer connection

Weer even terug naar de roots met dit album van s'werelds beste " blanke " blues-gitarist Peter Green. Hier neemt hij het werk van Robert Johnson onder handen,en met goed succes. Al blijft het orgineel natuurlijk altijd het super-de super,dit is een aardige cover die nogal neer gesabelt is in de pers,maar het niet verdiende om zo beschreven te worden. Peter Green.....The Robert Johnson Songbook Hij klinkt zelfs als een delta-blues man Wie is Peter Green? Lees maar even: His career riddled by drug abuse and paranoia, Peter Green is still regarded by some fans as the greatest white blues guitarist ever, Eric Clapton notwithstanding. As he grew up in London's working-class East End, Green's early musical influences were Hank B. Marvin of the Shadows, Muddy Waters, B.B. King, Freddie King and traditional Jewish music. Calling himself Peter Green by age 15, he played bass before being invited in 1966 by keyboardist Peter Bardens to play lead in the Peter B's whose drummer was a lanky chap named Mick Fleetwood. The 19-year-old Green was with Bardens just three months before joining John Mayall's Bluesbreakers, whose rapidly shifting personnel included bassist John McVie and drummer Aynsley Dunbar. A keen fan of Clapton, Green badgered Mayall to give him a chance when the Bluesbreakers' guitarist split for an indefinite vacation in Greece. Green sounded great and, as Mayall recalls, was not amused when Clapton returned after a handful of gigs, and Green was out. When Clapton left the band for good six months later to form Cream, Mayall cajoled Green back. Fans were openly hostile because Green was not God, although they appreciated his replacement in time. Producer Mike Vernon was aghast when the Bluesbreakers showed up without Clapton to record the album A Hard Road in late 1966, but was won over by Green's playing. On many tracks you'd be hard-pressed to tell it wasn't Clapton playing. With an eerie Green instrumental called "The Supernatural" he demonstrated the beginning of his trademark fluid, haunting style so reminiscent of B.B. King. When Green left Mayall in 1967, he took McVie and Fleetwood to found Peter Green's Fleetwood Mac. Jeremy Spencer and Danny Kirwan shortly afterward gave Fleetwood Mac an unusual three-guitar front line. Green was at his peak for the albums Mr. Wonderful, English Rose, Then Play On, and a live Boston Tea Party record. His instrumental "Albatross" was the band's first British number one single and "Black Magic Woman" was later a huge hit for Carlos Santana. But Green had been experimenting with acid and his behavior became increasingly irrational, especially after he disappeared for three days of rampant drug use in Munich. He became very religious, appearing on-stage wearing crucifixes and flowing robes. His bandmates resisted Green's suggestion to donate most of their money to charity, and he left in mid-1970 after writing a harrowing biographical tune called "The Green Manalishi." After a bitter, rambling solo album called The End of the Game, Green saddened fans when he hung up his guitar except for helping the Mac complete a tour when Spencer suddenly joined the Children of God in Los Angeles and quit the band. Green's chaotic odyssey of almost a decade included rumors that he was a gravedigger, a bartender in Cornwall, a hospital orderly and a member of an Israeli commune. When an accountant sent him an unwanted royalty check, Green confronted his tormentor with a gun, although it was unloaded. Green went to jail briefly before being transferred to an asylum. Green emerged in the late 1970s and early '80s with albums In the Skies, Little Dreamer, White Sky and Kolors featuring at times Bardens, Robin Trower drummer Reg Isidore and Fairport Convention drummer Dave Mattacks. He reprised the Then Play On Mac standard "Rattlesnake Shake" on Fleetwood's solo 1981 album The Visitor. British author Martin Celmins wrote Green's biography in 1995. Psychologically troubled, on medication and hardly playing the guitar for most of the '90s, the reclusive Green resumed sporadic recording in the second half of the decade. He surfaces unexpectedly from time to time, most prominently Jan. 12, 1998 when Fleetwood Mac was inducted into the Rock and Roll Hall of Fame. In a rare, perfect moment Green jammed with fellow inductee Santana on "Black Magic Woman." Zo,das wel weer genoeg --Hans.

Ik had me voorgenomen om de serie maar eens af te maken, en dus dit is de volgende in de reeks. Camel......Stanionary Traveller Wederom een concept album van Camel,deze keer een die gaat over de verdeling van Berlijn. Met voor mij de titel-track als een van de mooiste nummers op dit album... Luister maar eens op je gemak zou ik zeggen.. --Hans.

Als laatste voor vandaag... Van het zelfde laken een pak Nu met een andere bekende vogel...Ton Scherpenzeel Camel.....Pressure Points Een mooi live album,niet spectaculair,maar gewoon solide goed --Hans.

Zo zie je maar weer Qwert, het wereldje is in feiten maar erg klein --Hans.

Een schitterend concept-album van deze prog.band,en wel uit de begin jaren '80. Nu ben ik niet weg van alle albums van Camel,maar deze is een juweeltje. Niet een van de makkelijkste,maar wel een van de beste,een must! Had trouwens een mooie fusion-hoes kunnen zijn --Hans.

Nog maar even door op het ouwe meuken-pad Verder geen uitleg nodig.... --Hans.

Dank je wel Manus voor de tip! Maar de vliegtijd,en kosten,zijn wat aan de hoge kant En dus zal ik het moeten doen met de eventuele release van de recordings. Kwou dat 't anders was.... --Hans.

Was dat niet n

Velen zouden zeggen " ouwe meuk " . Maar dit is voor ook heeeeel veeel mensen een meesterwerk van ongekende klasse We hebben het hier over het ozo moeilijk tweede album van elke groep. Maar APP heeft het schijnbaar moeiteloos voor elkaar gekregen om een meesterwerk op de plank te leggen die,nu na zo'n 26 jaar nog even groots uitpakt als tijdens de release in '77. Nu je dit weet kun je gelijk begrijpen dat de Beatles en Pink Floyd deze man maar wat graag achter de knoppen wilde hebben voor hun klassiekers. Toen ik de mogelijkheid had om 'm op MFSL te kopen was dat geen punt tot overweging Het liefst luister ik 'm via de headset,wat ik in dit geval veel mooier vindt. Ken je 'm niet,wat ik me bijna niet kan voorstellen,wordt het hoog tijd --Hans.

Van deze formatie heb ik een paar juweeltjes. Ook ben ik een voorstander van live,en dus die 2 tesamen brachten mij er toe om dit album te kopen. Ik vindt de formatie een meester in de concept afdeling,en produceren machtig mooie studio albums. Maar live moesten ze maar achterwegen laten,vindt ik persoonlijk dan En van iemand die nog met de Beatles op hun meesterwerk achter de knoppen heeft gezeten had ik meer verwacht. Over het geheel is het een aangenaam album,niet meer dan dat helaas. --Hans.

Ik heb er niet veel,maar die ik bezit zijn erg mooie R&B albums. Zo ook deze zangeres......toppie! En lees maar even mee: On her solo debut Ann Nesby co-wrote almost all songs and the lyrical themes are mainly about the different aspects of relationships. The album is mainly produced by the successful duo Jimmy Jam & Terry Lewis on their Perspective label. I'm Here for You is a brilliant blend of gospel, R&B, dance and ballads. "In the Spirit" and "I'll Be Your Everything" are real gems and sound like the classics "I Believe," "I'm Going All the Way" or "The Pressure" from Sounds of Blackness. "Thrill Me" is another excellent uptempo track. Traditional gospel songs are "Let the Rain Fall" and "Lord How I Need You," her first song ever written. Nesby sounds emotive in the ballads "I'm Still Wearing Your Name," "Let Old Memories Be" and "I'll Do Anything for You." She is blessed with a gorgeous, emotive, powerful voice and this album shows that she certainly belongs to the category of divas like Aretha Franklin, Patti Labelle and Gladys Knight. — Ik denk dat het wel duidelijk is wat er nu door de weergevers gaat --Hans.

Elke gek heeft z'n eigen gebrek En die was echt gek,geloof mij maar --Hans.

Nee Jitze, je hoort mij ook niet zeggen dat alle marokanen crimineel zijn,of alle surinamers/antilianen..... Maar als er een groep is,die binnen de nederlandse gemeenschap aan het losbreken is van alle tradities,hun opgelegt door hun cultuur/geloof/groot-ouders,dan zijn dat wel deze vernoemde groepen...helaas. Ik zou willen dat het niet zo was.... En ook ik woonde en werkte in Amsterdam en omgeving... --Hans.

Er zijn zijn zo van die vragen die bijna niet te beantwoorden zijn,en dit is er zo eentje. Ik begin al helemaal niet aan welke top 3/4/10 dan ook. Elk album heeft voor mij veel betekend,en ieder in zijn gerne is een juweeltje op zich. Maar als ik dan toch eentje dat kleine beetje voordeel geven moet,dan is dat Sigur Ros met hun 2 mooie albums. Maar nogmaals,hier kom ik gewoon niet uit,en dus hou ik het maar bij deze posting --Hans.

Laat ik het zo zeggen: Intern werden wij de " vuilnisbak " der Justitie genoemd. Omdat,eenmaal in onze " zorgzame " handen,de meest moeilijke knapen uiteindelijk,door onze toegepaste dialogen,het licht wederom vonden En geloof me,een puber die met een dubbel-loops jachtgeweer z'n pappie naar de eeuwige jachtvelden helpt,heeft gewoon wat speciale aandacht nodig.... Nee,voor zweetvoeten zat men er niet Zegt de term "Jeugd TBR " iets? Trouwens,daar was een van de afdelings-hoofden een echte audio-fiel,wat mijn werk weer wat aangenamer maakte. --Hans.

Als je bv mij voorbij lopen ziet,zou je niet zeggen dat ik zo'n audio-dwaas ben. Ik pas helemaal niet in dat profiel,en daarmee ondergraaf je dan ook gelijk zo'n stelling...helaas. Wat wel klopt is,dat op verjaardagen de audio-fiel soms probeerd om over z'n hobby te spreken,wat soms voor veel rare reacties cgarant zal staan. Maar dat heeft meer te maken met het feit dat de meeste mensen het horen van muziek al genoeg vinden,en niet kunnen vatten dat er ook nog mensen zijn die op zoek zijn naar de ultieme muziek beleving,en daar veel voor over hebben. Een van de dood-doeners is dan ook,wanneer men het dan hoort: Ja,klink wel anders dan bij mij thuis,maar om daar nu zoveel voor uit te geven? Om dan vervolgens in hun zwaar beleende auto huiswaarts te gaan Ik denk dat iedereen wel zulke ervaringen heeft Want laten we wel wezen,als je iemand vol overgaven ziet peuteren aan post-zegels is dat ook een niet alledaags gezicht. En vaak worden zulke verzamelaars dan ook gezien met pul-overs en pijp --Hans.

Ben je even 'n uurtje of wat weg, ligt er gelijk 'n berg eieren Niks mis mee,begrijp me goed,ieder moet van tijd tot tijd even van dat ei af. --Hans.

Na wederom de Densen[echt,het helpt ] erdoor gehaald te hebben, dit meesterwerk....... Tja,wat moet ik hier nog aan toevoegen..... --Hans.

Als devoot van het gerne kan je toch makkelijk deze stap achterwegen laten Als je al 6 weken hebt gewacht op dit album,en je zelfs lijfelijk langst geweest bent. Ga je dan nog luisteren als ze alleen maar beter worden Want dat scheeld weer kostbare tijd,en je weet tijd is geld,en voor dat geld kun je weer......ach,you get the picture --Hans.

Als je een kip zou zijn,en ik beweer hier niet dat je dat ook bent,dan zou je na het leggen van zo'n ei behoorlijk opgelucht door de ren wandelen --Hans.

denk je dat dit met dit systeem zal gaan gebeuren dan??? (ze landen dan trouwens op m'n voetjes... ) TannoJ - die ietwat mindere basweergave is op zich niet zo'n ramp aangezien ik ook nog een klein schattig subje heb staan... Nee dat niet,maar als je ze ophangt,dan gelijk maar zoals het moet --Hans.

Zoals je weet,of niet wellicht,de eerste golf van copy's kwam uit het voormalig oostblok. Ook hier zijn de russen een goed zaken-volkje,en zijn ze met plus/minus 1miljoen sterk flink aktief in de markt. Russen zullen veel energie steken in hun produkt,wat dan ook Als je hier een door de markt loopt zal je versteld staan van het aanbod. Dat kan ook eigenlijk niet anders,Buma-Stemra,of een soort gelijke instelling,bestaat hier gewoon niet Je zal het eigenlijk met je eigen ogen/oren moete ondergaan om het te geloven. Maaruuh,koop er eens 1,en bepaal wat je er verder mee kunt. --Hans.

Van alle mogelijkheden die je hebt is het ophangen,volgens mij ervaring dan,de minst gunstigste. Maar soms ontkom je er niet aan zoals in jou geval. Als je dan toch kiest voor deze optie,zal je beter de beste oplossing kunnen aanwenden,en je maar geen zorgen maken over een paar extra schroeven. Beter dat ze dan maar aan de muur hangen in plaats van dat ze op je hoofdkussen terecht komen --Hans.