Seed7

Stick in the Wheel, diep in folk en troubadoursmuziek geworteld

Op zich is dynamiek wel te verhogen, maar dat gaat akelig klinken. De uitgaven van oudere opnamen kunnen ook haast niet meer dynamiek bevatten omdat er domweg niet meer in zat. Men heeft op zich al goede opnamen genomen en vooral de frequentiecurve gemanipuleerd, of met en EQ of met wat grappen bij het half speed mastering proces. Je kunt dit soort dingen zelf proberen, (windows) installeer de APO parametrische EQ, maak een klein bultje bij 50-50Hz met een lage Q ca. 2dB doe het zelfde rond de 2kHz.

Spiderman: The Fattest Bob Spins 3 armen en het magnetische lager, toch? Zijn er nog meer "Ausbaustufen" mogelijk?

T.a.v. de arm Neem een as, of een plateau. Leg die exact in het zwaartepunt op een kleine kogel. Duw nu rustig een zijde naar beneden en laat los. De as blijft scheef staan. Soldeer nu een klein asje haaks op de as, exact in het zwaartepunt. Herhaal het experiment. Leg de as met het opgesoldeerde stukje op de kogel. Herhaal het experiment. De as valt in de richting van het laagste punt van de kogel. Ten slotte, zaag de as door en soldeer een U-vormig stuk tussen de delen. Leg de as met de U op de kogel, zodanig dat de U naar beneden wijst. Herhaal het experiment. De as zal terug bewegen op het moment dat die los gelaten wordt. Je krijgt een slingering als de klepel van een klok. Alleen in de eerste situatie is er evenwicht. Dat is waar je naar streeft. In heb geval van een arm heb je met asymmetrie te maken. Dat wil je ook want je wilt dat de naald op de plaat blijft. Dat bereik je door de lengte voor en achter het oplegpunt en door de gewichten en het element. Niet door te proberen een klepel in rust te houden. T.a.v de dubbele draaischijf. Absolute balans bestaat niet. Beide schijven hebben een mate van onbalans. Die onbalansen bevinden zich nooit exact tegengesteld aan elkaar en zijn ook nooit exact even groot. Eigenlijk verdubbel je bijna het probleem dat je probeert op te lossen.

Als ik me niet vergis zijn onder en boven niet gekoppeld. Het bovenste deel is geveerd opgehangen.(EDIT of is het wel gekoppeld?) Het gehele onderste deel ontgaat me volledig. Kijk ook naar die arm. Het contragewicht. Hoe krijg je zo'n klepel tot rust? De "juiste" constructie is om een kogel om de arm te plaatsen op de plek van de eenpuntslagering. Lekker veel massa die amper invloed heeft om de dynamische armmassa. Dan "outriggers" om de links rechts balans in te stellen. (die met de messing kogel is na mijn opmerkingen in die richting zo gebouwd) De Audiomeca Septum volgt het zelfde principe, veel massa op het lagerpunt. Die hele artikelreeks beschrijft uitstekend hoe je een draaitafel opzet.

Uit commercieel oogpunt is het niet het slimste om iets saais neer te zetten. Saai betekend gebaseerd op bekende en bewezen waarden en technologie. Er moet een laagje jus, of suiker overheen. Dat wil de klant graag. Iets om over te praten. De klant wil ook graag "prutsen". Om het even of het aan een draaitafel is of aan digitale audio kabeltjes. Een draaitafel is in de basis een uiterst simpel apparaat. Eenvoudige fysica, meer is er niet nodig om het uit te denken. En toch worden er ongelooflijk complexe apparaten gemaakt. Waarom toch? Vergelijk de golfbal aan een draadje in een oliebad constructie met de elegante eenvoud van een Breuer dynamic. Netjes gelagerd, lagerpunten dicht bij het draaipunt, dicht bij het zwaartepunt/lijn van de arm. Geen asymmetrische gewichten. De draaitafelmerken hebben het heel goed begrepen, ze verdienen geld. (aan mij verdienen ze niets, hier speelt al 20 jaar de zelfde set)

Het is het gebruikelijke klok klepel en verwarring verhaal. Er zijn domweg veel slechte DD gemaakt. Met name de te directe sturing bij de goedkope modellen was hoorbaar. Dat heeft DD een slechte naam gegeven, het onterechte DJ imago hielp ook niet. M.i. is DD nog steeds de weg naar een zeer goede aandrijving.

https://www.audioasylum.com/audio/vinyl/messages/84/847077.html Er is een heel forum over snijtafels: https://www.lathetrolls.com/viewforum.php?f=18&sid=bb80b02615db55c07b5483fefec5a580

Het duurde even voor het muntje, Anne Brun, viel. "Het album met de kip", zoals het hier heet. "Rarities" opent met het honderden (duizenden?) keren gecoverde "All my tears", dat mateloos populair is in de reli-pop hoek. Het is een uitvoering die laat horen dat eenvoud genoeg is. Geen snik, hik, uithalen, of rare arrangementen. Dat wordt vast een leuke avond, Ane zingt live fantastisch.

Alabaster dePlume: Sax, gesproken woord, zang folk, world, jazza, "kemp muzak". Z'n eerste en de meest recente:

Dat is zo afhankelijk van het gekozen concept, met name de lagering, de stijfheid van aandrijving en de mate van vliegwielwerking va het plateau. Voor het gehobby gebruik ik Philips/Premotec 99041131331 110V 250rpm 50Hz. Die zijn vrijwel het zelfde als wat Nottingham Analogue gebruikt, ik geloof dat alleen de as langer is. Drie motoren op een NA is "not done".

Beetje "Zemelig"

Als je de Nachtwacht opnieuw schildert in fellere kleuren, is die dan "beter"? Is het alles dat op de band stond, is het meer, is de balans veranderd? Het is niet beter, het is anders, misschien wel meer naar je smaak, "mooier". Persoonlijk, ik houd niet van het aangezette laag van bijvoorbeeld de Pink Floyd herpersingen, die zijn dan ook de deur uit. Daar komt ook nog bij dat het op moderne installaties, met een dieper gaand laag, alleen maar erger wordt. Vooral de LP's. De CD's vallen meestal wel mee. Met alle kritiek die men heeft op remasters worden dit soort uitgaven niet als "remaster gezien en bejubelt. Ik snap dat niet. Edit: even gekeken, ik heb nog twee Loggins / Messina's in goud en Dark Side of the Moon, ook goud.

Daarvoor heb je een Laser Scanning Microscoop nodig, of zelfs een electronenmicroscoop. Wat ik niet nooit geprobeerd heb is "focus stacking" met een microscoop. Het kan wel, kost wat moeite en software. Maar of het ook bij de benodigde vergroting kan/werkt?

Exact! Als je met X mm alle hoog dat er op valt al absorbeert dan maakt 10xXmm het niet "erger" in het hoog maar wel beter in het laag. Even simplistisch bekeken, bij een gegeven materiaal, de behandelde oppervlakte bepaald de hoog absorptie, de dikte van de behandeling de laagabsorptie. EDIT: als je voor veel dikte gaat, kies dan ook voor een wat lagere densiteit. Dit geeft een egalere absorptie. Dit gaat ook op voor melamineschuim en steenwol.

Zoek maar eens op "haaklat" of "french cleat" Probeer het eens twee of drie maal zo dik.

Omdat het weer bijna tijd voor chocoladeletters is,