Karma

Het kan inderdaad altijd beter, maar ik ben op een punt beland waar me dat niet meer zo uitmaakt. Mijn CD speler is uit een duurdere lijn dan de versterker. Ik probeer te kijken of er iets meer synergy tussen die twee kan ontstaan door wat meer gelijkwaardige materialen toe te passen. Dat zit hem dan met name in het laag en dat mijn CD speler rustiger klinkt dan vinyl. Dat mijn CD speler rustiger klinkt kan ook met transparantie te maken hebben, of liever gezegd een gebrek eraan bij mijn versterker. Ik krijg binnenkort ook een paar granieten stenen voor onder mijn speakers. Ik denk dat zoiets voor mijn speakergrootte wel een "must" is. Ik heb momenteel geen geld voor meer audiospullen maar ik heb het er ook niet voor over. Ik kan prima van de muziek genieten, trouwens ook al op een meer eenvoudige set en ondanks mijn afwijkende smaak voor weergave van muziek.

Inderdaad zijn Nichicon FG nog best betaalbaar. Ik ga proberen net wat meer te kietelen uit de versterker. Er komen vier fine golds in de voeding (afvlakking) van de versterker. Ik kan hier ook nog experimenteren met vier Nichcon KX. De overige FG's komen met name in het deel van de voorversterker. Ga me niet vragen welke aspecten er precies zullen gaan verbeteren, ik ben geen profeet. Ik heb ook nog wat Elna Silmic II waar ik mee kan experimenteren. Ik ken mijn set erg goed. Als het niet goed bevalt of ik hoor niet duidelijk iets dat beter is geworden, dan gaat het spul er weer uit. De keuze is op nichicon FG gevallen omdat ze ook in mijn andere apparatuur zitten en daar goed bevallen. De FG's vervangen Samwha's.

Weer een audiofiele dag. Een heleboel Nichicon fine gold condensatoren binnen gehad. Nog even wachten op de andere fine golds en de twee Mundorf Mcap die ik besteld heb. Super revisie van een versterker

Ik heb geen voorkeur voor vliezen. Voorheen een Stax hoofdtelefoon gehad en ik mis dan al snel impact. Ik heb de ESL 63 kort bij een dealer gehoord en was aangenaam verrast. Ik kreeg zelfs de neiging om te gaan zitten luisteren. Heb ik ook even gedaan en ik had eigenlijk niets op of aan te merken. Een heel aangenaam en aansprekend geluid. Dit type mag je rekening tot de klassiekers.

Het is aan het forumbeheer om regels te stellen op basis waarvan je hier deelneemt. Als dat betekent dat iemand een eeuwige ban krijgt dan is dat zo. Prima dat we allemaal een mening hebben, maar uiteindelijk beslist het forumbeheer daarover en niet de deelnemers. En als Ravon dan terug mag, dan geldt dat ook voor ieder ander. Overigens lijkt mij een tweede ban gelijk voor het leven ook wel lang. Misschien zit Ravon er helemaal niet op te springen om terug te komen. Misschien moet hij eens aangeven hoe hij zijn forumdeelname ziet als hij weer mag toetreden en hoe een verdere ban daarmee voorkomen kan worden. Ik ken de discussies niet die gevoerd zijn, daarvoor zit ik te weinig op de fora. Men zegt altijd dat waar twee ruzie maken, twee schuld hebben. Misschien moet Ravon gevraagd worden hoe hij zijn eigen rol ziet. Uiteindelijk kun je niet iedereen tevreden houden op de fora. Daar is er gewoonweg te weinig samenhang voor.

Ik kijk zelf met de nodige verbazing naar fora. Zoiets van dat ik zie wat er gaande, maar ik kan het niet geloven. Ik loop al aardig wat jaren mee en heb vroeger zonder voorkennis al ervaring opgedaan. Ervaring die door de jaren heen alleen maar bevestigd is en verder aangevuld. Op sommige fora brand water en is de aarde plat. Eigenlijk is er geen fora in Nederland waar aanvaardbare audiowetten gelden. Dat maakt het lastig en wordt wat mij betreft node gemist. Natuurlijk kom je zelf ook verder in je hobbie, maar met binding van kennis en samenwerking kom je verder en het is nog leuker en meer leerzaam ook. Niemand is ook te oud om te leren. Onderschat de kracht van samenwerking niet. Zeker niet als argumenten voor keuzes open op tafel worden gelegd. Zeg mij maar waar het aan ligt: arrogantie, je verheven voelen boven de ander, je afzetten tegen het gangbare (anarchisme), doorgeslagen hobbie-isme, "ik geef mijn bek een duw" want het is een forum, etc. De angst regeert op de fora. Het is allemaal al eerder gezegd. Ik post niet veel meer op de fora. In dat licht zijn ontmoetingen met foraleden een goed iets. Zo zie je elkaar in het echt en blijkt de wereld er soms al anders uit te zien. Er is dan in ieder geval wat minder kans op vooringenomenheid of beeldvorming dan er binnen de contect van een fora mogelijk is.

Mooi! Zelf heb ik er weer een luisterdag op zitten. Het valt na deze wijziging helemaal niet meer mee om de wijziging objectief te benaderen. Laat ik maar zeggen dat ik me tot op heden blijf verbazen in positieve zin. Maar ik kom van spoelen met een kern en die overgang zou volgens vriend en vijand groot moeten zijn. Ik heb zelf ook nog Duelund overwogen, maar die zijn AWG12 en hebben voor mij een te hoge DCR. Ik zou zelf Duelund nog wel iets hoger aanslaan. Nadeel is wel dat het heel kostbaar is.

Ik wil nooit snel tot conclusies komen, dus ik wacht nog even rustig af. Een tussenconclusie is dat ik rond 00.30 uur klaar was met inbouwen en dat ik heel even geluisterd heb. Ik hoorde aanvankelijk weinig verschil. Gister overdag kon ik het volume wat verder opschroeven en vandaag ook. Er wordt gezegd dat spoelen met een kern IM vervorming veroorzaken en dat dit klinkt als compressie. Mundorf zegt dat CFC10 spoelen dynamiek bevorderen, uitblinken in detail, ruimtelijkheid neemt toe en de rust in muziek is duidelijk aanwezig. Alle voorstaandere beweringen klopen wel, maar mijn muziekbeleving is kennelijk anders. Ik vind vooral de natuurlijkheid en vanzelfsprekendheid toegenomen. Vreemd genoeg merk je met klassiek meer verschil of liever gezegd het valt meer op dan bij pop e.d. Er lijkt dus bij klassiek iets meer essentieels te gebeuren. Ik denk zelf dat klassiek wellicht meer afhankelijk is van een natuurlijke weergave dan pop e.d. Vreemd trouwens ook dat wanneer je laagweergave verbeterd, je ook het idee krijgt dat je hoog verbeterd! Ik moet inmiddels wel bekennen dat ik uitermate tevreden ben met mijn set nu. Hier kan ik echt uren naar luisteren. Ik waag me maar niet mee aan beschrijvingen. Kan me niet voorstellen dat iemand dit niet mooi vind. Het is in ieder geval helemaal mijn ding.

ingebouwd

Welliswaar drie maanden na bestelling, maar morgen komen de Mundorf CFC10 spoelen binnen De Duelund weerstanden die in serie staan op het laag zijn blijven zitten sinds de laatste wijziging. Wat na langer luisteren vooral is beklijft is dat ergens in het midden hoog de muziek wat minder vlak is gaan klinken. Er is meer levendigheid, er is ook meer ruimtelijkheid. Wel vreemd omdat de weerstanden zich in het laag tot 900 Hertz bevinden. Ik laat de Duelunds absoluut zitten. Wat ik tot nu toe aan eindresultaat hoor is gewoonweg erg mooi. Ik blijf het geluid intiem vinden.

Of met deelname aan de fora.

Wel leuk dat er iets opduikt waar een ieder dan ineens enthousiast over is. Ik hou Devialet in de gaten omdat ook de audiozaak waar ik regelmatig komt er enthousiast over is. Verder valt op dat de vormgeving mooi is. Maar ik heb ook een eigen smaak en ik denk met mij vele anderen. Als ik de reviews zo lees dan krijg ik niet het idee dat Devialet echt mijn ding is. Ben verder wel benieuwd of een digitale versterking iets voor mij is. Ik zou het spul wel willen horen en heb Devialet tot nu toe niet anders horen spelen dan in een open ruimte in de audiozaak. Niet echt iets om conclusies uit te trekken. Goede reviews kunnen je richting geven maar uiteindelijk zal je toch zelf moeten luisteren en met je eigen speakers. Een eindresultaat hangt ook af van wat een Devialet aanstuurt. Uiteindelijk zal ik geen Devialet kopen omdat ik tevreden ben met de spullen die ik heb. Ik hoef niet zo nodig telkens wat anders. Het antwoord of dit een hype is of een stap voorwaarts ligt wellicht in de toekomst. Wellicht spelen we over tien of tig jaar allemaal met een digitale versterker en vinden we het allemaal beter. Aan de andere kant waag ik het te betwijfelen. Denk aan discussies over buizen versus solid state, CD versus LP, etc. Ik kan me overigens voorstellen dat digitale versterking zijn sterke en zwakkere punten heeft. Er bestaat nog steeds geen perfecte audio.

Er zijn natuurlijk mensen die je vertellen dat er kilometers gewoon draad loopt vanaf de centrale en dat die laatste paar meter superdraad niet kan uitmaken. Ik onderschrijf je bevindingen met betrekking tot stroom, hoewel het geen wet van meden en perzen is. Mijn vorige installatie moest niets hebben van stroomverbetering op welk vlak dan ook. Mijn huidige installatie knapt er juist van op.

Ik bedenk me altijd maar één ding: ieder zijn meug. Kennelijk is er een groep mensen die dit toepassen en verbetering horen in zaken die zij mooi vinden. Het leven leert overigens dat als een groep mensen iets ervaart, er wel een kern is van waarheid is. Waarmee ik overigens geen lans wil breken. Los daarvan zou het al helpen als iemand eens een concreet verhaal heeft wat het is én wat er wordt gemodificeerd. Na 12 jaar fora heb ik daar nog steeds geen beeld bij. Één en ander beweegt zich voor mij daarom op een geheimzinnig niveau.

Ik gebruik regelmatig een cleaner van clearaudio voor de naald en een soort van gel waar je de naald in kunt laten zakken. Daarnaast neem ik altijd met een koolstofborstel het stof van mijn platen. Ik neem aan dat dit voldoende is voor het onderhoud van je naald of vergis ik me daarin?

Ik heb die posts wel gelezen hoor Ik heb ook behoorlijk wat gelezen over spoelen met ferrietkern. Nu zijn deze bij de Tannoy's die ik heb behoorlijk robuust uitgevoerd, de ene weegt 400 gram en de andere nog iets meer en ook de draad is vrij dik. Ze hebben dan ook een lage DCR. Ik kon vervolgens alleen Mundorf CFC10 vinden die de juiste DCR hadden. Overigens nog met Tannoy contact gehad over de DCR, maar dit schijnt toch echt meegenomen te zijn in de berekening van het filter. De meeste merken gaan tot 12 AWG waardoor die afvallen wegens te hoge DCR. De Mundorf zijn foliespoelen waarvan ik vaak lees dat dit het beste de ideale spoel benaderd en die vaker worden gezien als goed voor het laag. Spoelen met ferrietkern zouden IM vervorming veroorzaken. Ik lees vaker dat dit een soort van compressie in het geluid tot gevolg heeft. Maar zoals je al terecht aangeeft heeft niet iedereen dezelfde gevoeligheid voor verschillen. Ik heb de afgelopen tijd wel van techneuten gehoord dat een ferrietkern eigenlijk niet zou thuis horen in een filter, net zoiets al een elco. Elco's in een filter vind ik inderdaad k*t dingen. Dat is verder niet tecnisch onderbouwd, maar wat mij betreft slopen ze het geluid. Voor wat betreft de spoelen ga ik het ondervinden. Bevalt het niet dan speel ik door zoals ik nu speel, bepaalt geen straf, en komen er een paar Mundorf spoelen in de aanbieding. Ik kan overigens best wel door een verandering heen luisteren, en vaststellen of iets een objectieve verbetering is in het geluid. Ik weet hoe het werkt. Voor mij is het alleen maar belangrijk dat ik een goed vertrekpunt heb en dat is het geval omdat ik mijn speakers goed ken. Bovendien neem ik er uitgebreid de tijd voor om te luisteren en de boel te laten settelen. Ik heb vandaag helaas niet meer kunnen luisteren, maar toen ik gisteren voor de tweede dag luisterde gaf ik het volgende al aan op een ander forum: "ik kan niet geloven dat twee weerstanden uberhaupt een verschil kunnen maken. Zeker in die zin vind ik het verschil nogal groot. Ook vandaag kan ik geen negatieve bijvangst ontdekken, het geluid is erg intiem. Het lijkt vooralsnog bijzonder dat het verschil flink is en er geen opvallende eigenschappen zijn. Juist die combinatie is bijzonder en toch wel typerend voor wat ik hoor".

Omdat ik op de MDF plank waar alle filteronderdelen op zitten ruimte tekort kwam heb ik het filter helemaal opnieuw opgebouwd op een nieuwe MDF plank. Gelijktijdig heb ik de draadgewonden cement weerstanden vervangen door Duelund Cast weerstanden. Nieuwe spoelen zijn onderweg en ik heb alvast rekening gehouden met de ruimte die deze innemen. De nieuwe spoelen waren lastig te vinden. De DCR was meestal te hoog. Nog even overlegd met Tannoy hierover. Uiteindelijk heb ik spoelen gevonden welke DCR matched. Het zijn Mundorf CFC10 foliespoelen geworden. Ik verwachte weinig van de nieuwe weerstanden. Maar het verschil is er wel degelijk, maar na een paar uutjes luisteren wel lastig onder woorden te brengen. Na verloop van tijd kwam mijn vrouw naar beneden en gaf aan dat er nu toch wel genoeg muziek was geluisterd. En inderdaad er was anderhalf uur verstreken zonder dat ik er veel erg in had gehad. Een goed teken derhalve. Als ik me in dit vroege stadium aan omschrijvingen moet wagen het volgende. Er is meer dynamiek, maar het is niet zo dat zich dat alleen uit in meer slam, hardere klanken, pittiger geluid. Er is duidelijk ook een zachtere kant in het geluid, maar ik zou dat niet als dusdanig willen typeren omdat dit zou kunnen slaan op omfloersing. Nee er is sprake van meer openheid en een toename van rust. Er is ook wat meer detail hoorbaar en vooral meer klank dat het geluid meer ruimte geeft en body. Rust, openheid en dynamiek zijn eigen wel de belangrijkste bevindingen. Let wel het gaat om details, maar ik kan ze duiden omdat ik het geluid van mijn speakers als mijn broekzak ken. Het belangrijkste tot op heden was dat bij iedere wijziging het karakter van mijn speakers hetzelfde is gebleven, datgeen wat ze al goed deden, doe ze nu (iets) beter. Ik hoop uiteraard dat dat ook bij deze weerstanden het geval zal zijn, daarvoor ga ik nog langer luisteren. Ben benieuwd wat de spoelen gaan brengen. Velen zeggen dat spoelen de meeste invloed hebben in een filter. Ook Duelund zegt dat trouwens.

Ik heb maar één DMM, toevallig heb ik daar ook een gewone uitgave van alsook een Jappense uitgave. De normale LP klinkt het minste, de DMM beter en de Jappense uitgave het beste. Het gaat dan met name om de echtheid van geluid die gewoon toeneemt. DMM is wel opvallender dan de Japanse uitgave. Ik herinner me dat ik even wat langer moest doorluisteren om te concluderen dat de Japense uitgave het beste is.

Volgens mij komt geen enkele opgenomen pop CD in de buurt van de STS, tenminste niet de laatste die je meekreeg bij hifibeurs in Veldhoven. Laatst nog eens gedraaid en er is naar te luisteren maar ik noem dit wel een trendy geluid met gepimp laag en hoog. Wordt je na verloop van tijd dus zat. Ik ken geen andere plaat of CD die zo is opgenomen.

Discussies over allerlei zaken zijn er al vanaf sint juttemus, te denken aan analoog versus digitaal, NOS of oversampling, opamp versus discreet, buizen versus solid state, etc. Ik raad niemand aan met de oren van een ander te luisteren. Gebruik vooral je eigen oren en bepaal waar je zelf gevoelig voor bent of liever gezegd wat voor jouw oren het beste muziek maakt.

Voordat je nu weer in de gordijnen vliegt Ravon zou ik eerst eens goed lezen. Vintage geeft duidelijk aan dat er verschillen in opamps zijn en dat dit anders is dan luisteren. Het ging over Natlab mensen die verschillen hebben gemeten in die dingen. Vintage geeft aan dat het onder andere signaal/ruis afstanden betreft. Dit heeft dus helemaal niets te maken met een argument tegen opamps of zo je wilt voor opamps. Tenminste zo lees ik hem.

En ik heb iemand gekend die in de luisterruimtes bij Philips heeft gewerkt, mijn oude buurman. Hij deelde dezelfde passie als ik voor goed geluid en muziek. Zal dus ook wel de reden zijn dat ik wat schuwer ben naar opamps. Wat staat er op de site van burson: we hate opamps! Ze nemen het wel erg persoonlijk. Overigens staat op die site dan gelijk wel weer een andere waarheid, het signaalpad zo kort mogelijk houden heeft voordelen. Wellicht dat 47 labs daar zijn kracht vandaan haalt en vanuit het feit dat hun DAC's geen upsampling en digitale filtering kennen? Om opamps de grond in te stampen lijkt me ook niet juist. Mijn oude CD speler had ook een opamp en het ding was, om maar eens een lekker vage term te gebruiken, uiterst muzikaal. De wereld is dus niet zwart-wit en is verder eigenlijk zelden zwart-wit. De audiowereld is er één waar techniek en luisteren gewoon bij elkaar horen. Techniek als vanzelfsprekend en luisteren als bijzonderheid. Het is alleen op de fora waar die twee uit elkaar worden gerukt. Maar ik roep natuurlijk in die woestijn.

+1 Bij opamps zit je meestal "gevangen" in het geluid van dat merk en type die ik tenminste altijd erg typisch vind. In mijn huidige apparatuur zit geen enkele opamp, zeker niet in mijn draaitafel . Mijn CD speler gebruikt een DAC chip, waarvan de interne versterking wordt gebypassed. Aan de andere kant heb ik ook wel wat met merken als 47 labs. Ik denk wellicht toch dat het draait om de filosofie achter een toepassing en een goede toepassing van die filosofie. Maar ik zal toch niet snel een versterking kiezen op basis van opamp. Wellicht ga ik wel om als iets muziek maakt.

Wel knap van vanzomering dat hij zich kwetsbaar opstelt. De posting raakt wat mij betreft iets waar we vroeg of laat toch mee te maken krijgen. Ik bedacht me laatst dat het niet zozeer een kunst is een goede set te krijgen, maar juist de kunst is deze (keer op keer) te creeëren. Verder bedacht ik me wat iedere set die ik in de loop der jaren heb mogen verslijten me tot op heden heeft laten blijken. Verschillen tussen een set die echter beter is, zijn altijd kleiner dan we verwachten maar wel essentieel als het gaat om muziekplezier. Het gaat om net wat meer puurheid, net wat meer realiteit in je huiskamer dat uiteindelijk lonend is. Als een set enorm veel beter is, is het vaak voor een groot deel ook slechts een verandering van geluid. Het zijn misschien inkoppers, maar ook waarheden als een koe. Was er maar één "guideline" die je kon helpen je eigen set goed te krijgen. Ik zou hem zelf ook graag ontvangen want ik vind muziek luisteren nog steeds het mooiste wat er is en kan al het gedoe rondom een set missen als kiespijn. Helaas bestaat die wat mij betreft niet en zal die ook nooit bestaan. Wat voor een bepaalde set werkt, werkt voor de andere soms helemaal niet. Van belang is dat je blijft luisteren of je set nu werkelijk datgeen brengt wat zou moeten. Op het groene forum stond een interview van Rupert Neve centraal die dat goed omschreef. Een set moet geen negatief gevoel of allerlei kleine irritaties veroorzaken. Dat zijn kleine schommelingen die je bij jezelf kunt opmerken. Muziek moet natuurlijk/relaxed klinken en emotie/stemming bij je teweeg brengen. Het belangrijkste proces is wat mij betreft bewustwording over dit principe en de verdere zoektocht om het te krijgen zoals je het zelf wilt. Vertrouwen op jezelf en je gehoor klinkt misschien als vanzelfsprekend, maar wordt lastig als je niet precies kunt duidden waar het in de set aan ontbreekt. Ik denk wel dat er een soort van ladder is waarlangs je moet gaan werken. Als je in een ruimte speelt die ongeschikt is of met een opstelling die ongeschikt is, dan moet je eerst daar wat aan veranderen. Klopt de ruimte en opstelling wel dan kun je met je set van start. Van belang is verder de opstelling van je set die wat mij betreft atijd erg precies komt. Als je goed gewend bent aan je spullen dan kun je experimenteren met kabels, controle vibraties en spikes, schone stroom, welke plaats in het stopcontact, etc. etc. Tot op heden heb ik ook vaak gedacht dat er voor mij een plafond zit aan hifi, maar tot op heden is het tegendeel waar. Het is echter wel zo dat hoe beter een set, hoe meer dit een open raam is naar de muziek die op een plaat, CD of streaming staat en hoe kritischer alles komt en dus ook hoe moeilijker de samenstelling wordt. Het is dus allemaal minder "plug and play". Tot slot speelt ook voorkeur voor geluid een rol. We hebben niet allemaal dezelfde voorkeur voor geluid en beleving ervan. Zonder nu gelijk de merken in te duiken en me schuldig te maken aan het generaliseren van een merk denk ik dat merken als Sonus Faber, tenminste in mijn beleving, uitstekend geschikt zijn voor mensen die luisteren naar tonen en de volheid, rijkheid, etc. daarvan. Ik zou dat soort speakers dan ook eerder verwachten bij mensen die een liefde hebben voor klassiek en dan bijvoorbeeld helemaal opgaan in de klank van de viool. Juist bij klassiek vind ik dit soort aspecten belangrijker dan bij andere muziek. Over het algemeen luister ik meer naar de presentatie als geheel en andere aspecten van geluid. Overigens is het geenzins mijn bedoeling een discussie te starten over dat merken meer voor de één of de andere muzieksoort geschikt zouden zijn. Het zegt namelijk vooral wat over mijn voorkeur. Ook zit er denk ik verschil in hoe kritisch we zijn naar geluid. Ik ben zelf redelijk perfectionistisch en leg de lat met mijn huiskamerset erg hoog. Niet iedere audiofiel stelt dezelfde eisen. Dat doe ik zelf overigens ook al niet m.b.t. het luisteren naar muziek op andere plaatsen. Omdat er een enorme hoeveelheid variabelen zijn in een setsamenstelling en je als consument onmogelijk alles kunt proberen, ben ik er altijd voor om een goede dealer in de arm te nemen en me daardoor te laten adviseren. Uiteindelijk moet je daarbij ook wel voor een gezond deel je eigen koers bepalen. Echter zeker met het bepalen van de grote lijnen heb ik het altijd als prettig ervaren dat er iemand meekijkt en die je kan helpen te bepalen wat ik belangrijk vind in geluid op het moment dat ik even klem zit. Tot slot moet er ook een moment komen waarop je gewoon tevreden moet zijn met wat je hebt. Dit waren zo maar wat gedachten als gevolg van je post.

Ik ga het voorbeeld volgen van topicstarter en neem de andere weg naar Rome. Arrivederci.