Jitze

Hallo Carl, een simply phono klinkt heel erg plezierig, echter je moet uitkijken welk een element je er voor hangt, de gain is niet erg hoog, vanaf plm 5 mV heel erg goed inzetbaar. Heel erg plezierig klinken betekent tonaal goed op orde, detail en dynamiek. Als je hier de Lehmans en de CT 100 van Dact naast zet, raak je detaillering kwijt, klinkt het geheel wat korreliger, duidelijk minder muzikaal.

Monster kabels zijn beslist beter dan de meesten je willen doen geloven, echter sinds enige tijd heeft BCC Monster Cable in het assortiment, nogal wat zichzelf respecterende audio dealers vinden dit maar niks....................................

Gelukkig zijn we inderdaad in staat na het inwinnen van informatie zelfstandig te bepalen welk een beslissing we nemen. Bij het wegen van adviezen is het beslist zinvol rekening te houden met de laatste zin, dit is het punt waarop we ons op wat gladder ijs gaan bewegen, ik heb inderdaad ook zo mijn voorkeuren, gebaseerd op, voor een deel objectief aan te geven verschillen en voor een deel op meer subjectieve factoren als bijvoorbeeld de interpretatie van klankverschillen. De manier waarop we luisteren, de apparatuur waarmee we dat doen, zijn hierbij van groot belang, de eigen referenties dus. In de praktijk blijkt dit deel van het verhaal dan ook heel erg lastig over te brengen, als muziekliefhebber en luisteraar maak ik dit regelmatig mee in gesprekken met muzikanten en techneuten, elk heeft een eigen jargon en elk legt op basis van de eigen voorkeuren zo zijn eigen prioriteiten. Dit simpel, helder en vooral in een paar zinnen over brengen is vrijwel uitgesloten. Op deze site probeert Arthur Salvetore een aantal zaken te verhelderen, hetgeen resulteert in een behoorlijk stuk tekst. Hier een stukje geschreven door een handelaar waar een achterliggend stukje proza over hoe NIET te luisteren ook heel erg interessant is. Zelden maak je mee dat je met een techneut vreselijk goed over muziek kunt praten, in dit verband wil ik toch Sebastiaan even in de spot plaatsen, een techneut die heel precies weet waar het om draait en ook in staat is allerlei eigenschappen van componentjes te vertalen naar het uiteindelijke resultaat, de weergave................ Zo zijn we allen zo objectief als we kunnen en vertrouwen er op dat de lezer in staat zal zijn het onderscheid te maken tussen objectief vast te stellen grootheden en subjectieve factoren die eigenlijk maar heel erg weinig aan de oppervlakte komen.

Zoals ik al eerder aangegeven heb kun je door het varieren van de hoogte van de arm en dus de vta klankmatige verschillen waarnemen, te laag en dus een te kleine hoek resulteert in een modderig laag, terwijl een te grote hoek je het laag doet verliezen en het resultaat overdreven helder of scherp wordt. Hiervoor moet je al behoorlijke hoogte verschillen realiseren, groter in elk geval dan de variatie in plaatdikten en de invloeden hiervan op hoogte en vta, heb hiermee wel eens zitten spelen, waarbij dan ook nog moet worden opgemerkt dat het gebruikte element ook nog een factor van belang is, niet met elk element is het effect erg duidelijk hoorbaar, om iets van dit verschijnsel zichtbaar te maken zou je testplaten met verschillende frequenties moeten bezitten, heb ik niet, dus een plaatje van het verschijnsel heb ik niet gezien. Claims dat de armhoogte op een fractie van een millimeter of zelfs op de millimeter nauwkeurig dient te worden ingesteld durf ik niet te onderschrijven, eerder twijfel ik hier toch aan, zeker gezien ik twee testplaten heb met gelijke sporen, maar van verschillende dikten, die op de scoop tijdens het afregelen geen duidelijke verschillen laten zien en het gegeven dat het draaien van een 180 of 200 grams plaat me ook de stoel niet uitjaagt om de instellingen aan te passen, terwijl in mijn situatie dit zeer wel mogelijk is. Gebruik een compleet ringmat systeem op m'n speler........... Naar aanleiding van dit alles ook eens mijn manier van inregelen zitten analyseren, moet zeggen dat ik meer aandacht besteed aan naalddruk, dwarsdruk, zenith - hoe ligt de naald in de groef in het horizontale vlak - , azimuth - idem in het verticale vlak, dan aan de exacte hoogte van de arm en de hieruitvoortvloeiende vta. Zo heb ik enige tijd geleden ook eens zitten spelen met een Well Tempered arm, prachtig instelbaar - zelfs tijdens het spelen - in hoogte, waarbij echter geen bijzonder dramatische gevolgen merkbaar werden bij enkele millimeters hoogteverschil. Ooit eens in een van handleidingen voor het instellen van platenspelers - op het www - gelezen dat de hoogte instelling binnen een bepaalde marge zonder al te grote gevolgen te varieren is, maar dat de correcte instelling een soort ervaring zou geven waarbij alles plotseling op z'n plek valt. Het eerste deel van deze stelling lijkt mij zeer plausibel, het tweede heb ik nog niet echt kunnen waarnemen, voor mij lijkt het dat er sprake is van een redelijk groot grijs gebied waarbinnen een zeer goede weergave wordt bereikt en dat slechts bij extreem duidelijk zichtbare afwijkingen de weergave nadelig wordt beinvloed. Dit geheel ook proefondervindelijk eens gecontroleerd, door de dikte verschillen tussen platen te corrigeren mbv de mat , eigenlijk hetzelfde verhaal als spelen met de hoogte instelling van die Well Tempered arm. NB de door Jan benadrukte resonantiefrequentie is zeker van belang, echter deze wordt bepaald door de wijze waarop arm - massa - en element - massa en compliance - op elkander reageren, wijzigingen hierin aanbrengen is een wat ander verhaal. Je kunt bijvoorbeeld gaan spelen met demping en gewichtjes om dit fenomeen te beinvloeden, in het uiterste geval zul je of element of arm moeten vervangen om een bevredigend resultaat te bereiken. Zo is het bijvoorbeeld nogal lastig om een SME 3009 tot de series II met een aantal MC's te laten samenwerken, terwijl de series III hier veel minder problemen oplevert. Dit komt ook al tot uiting tijdens spoortesten, ook hier geldt dat afwijkingen tov het ideaal op 1 deelgebied niet direct betekenen dat het resultaat niet acceptabel is, vervelend wordt het vooral als meerdere variabelen buiten acceptabele marges vallen. Tussen zwart en wit - theorie - bevindt zich een enorme massa grijs - praktijk - , gelukkig toch maar. Eigenlijk zie ik hier ook wel een parallel naar het gezever over vervormingscijfers bij versterkers, de cijfertjes blijken ook daar tot totaal andere conclusies te leiden dan in de praktijk wordt waargenomen, het aantal variabelen hier is ook veel groter dan waarmee rekening wordt gehouden of moet anders worden geinterpreteerd - zou ook nog kunnen - .

Beste Jitze, Ik denk dat jij net zo goed als ik weet dat bij een platenspeler het begin het belangrijkst is. Dat betekent dat het element (naald) het moet doen en wel op een zo hoog mogelijk niveau. Dat kan het element alleen als de rest ook van hoog niveau is . dat betekend dat als de draaitafel het slechter maakt dan nodig is de ketting niet sterk genoeg is . De arm en loopwerk bepalen voor een groot deel wat het element in z

Nu heb nog nooit met een arm van Nottigham gespeeld, maar wel erg veel met andere eenpuntsgelagerde armen, M

Denk dat je het over de combinatie van versterker en speaker moet gaan hebben, waarbij ik denk dat de invloed van de speaker wel eens het grootst zou kunnen zijn. Er zijn nogal wat speakers die eigenlijk pas een beetje gaan leven als behoorlijk worden aangestuurd en dus niet erg geschikt zijn om laat op de avond, op een laag niveau muziek ten gehore te brengen. voor het overige sluit ik me aan bij hetgeen Bas hieronder te berde brengt.........

Overigens moeten we natuurlijk ook niet vergeten dat we met metingen en een scoop ook allerlei zaken heftig kunnen overdrijven, Jan Kool heeft eens een artikel geschreven " Emotie in beeld " waarin een poging werd gedaan de lp als duidelijk inferieur af te schilderen, waarschijnlijk geschreven op een moment dat de verkoop van cd spelers toch nog behoorlijk tegenviel en de consument trouw bleef aan de oude vinylschijven. Als je nu met dit artikel in de hand zijn beschrijvingen bij z'n testplaten eens doorloopt, zie je veel van dezelfde verschijnselen, met bijvoorbeeld als opmerking dat dit uitsluitend theoretische waarde heeft, omdat deze verschijnselen zich uitsluitend voordoen op sporen van testplaten en nooit in een normale opname zullen voorkomen daar dergelijke grote amplitudes door geen enkel muziekinstrument kunnen worden veroorzaakt. Misschien dat enkele kanonschoten eens een beetje in die richting komen......

Inderdaad kun je zien en horen dat er iets mis gaat, echter de praktijk blijkt - gelukkig - meer vergevingsgezind, elke keer dat je een prachtige " audiofiel " verantwoorde 180 of 200 grams persing onder de naald legt, help je de hele instelling naar de knoppen. Toch klinkt het ook dan vaak nog fantastisch, maar als je echt het uiterste uit de groef wenst te halen zul je een manier moeten bedenken om de verschillen in plaatdikten te corrigeren. Hierbij valt te denken aan matten van verschillende dikte, de ringmat is er bijvoorbeeld in een drietal dikten, diverse andere materialen zijn ook wel in verschillende maten leverbaar. Een heel erg precies systeem, is het complete ringmat systeem, bestaande uit een aantal spacers, in verschillende dikten, waarmee correcties op de tiende millimeter zijn te maken............. Gelukkig zitten we niet elke plaat die we opleggen zo scherp analytisch te volgen, bespaart een hele berg nervositeit en maakt dat we. ook als niet alles optimaal is ingesteld, toch nog heel erg goed van de muziek kunnen genieten.

In dit verband lijkt het mij bijzonder nuttig te gaan luisteren, bij een dealer die muziek als uitgangspunt hiervoor neemt en in staat is verschillen in weergave te laten horen, meest wenselijk is dat dit op je eigen speakers gebeurt. Zou je dan ook een bezoek aan Audio Excellence in Zevenbergen willen aanraden. Overigens die allergie voor High-End zou wel eens ontstaan kunnen zijn door dit soort vergelijkingen...............

Om het geheugen op te frissen, hierbij de oorspronkelijke vraag nog eens, het tweede deel van de vraag heeft maar heel erg weinig reacties opgeroepen, een opsomming is mi niet zo heel erg interessant. Tot op heden blijkt dat vooral gekozen is of voor 2ehands waar je toevallig tegen aan gelopen bent en voor spelers waarvoor behoorlijk reklame gemaakt wordt, of waarvan de prijsstelling de doorslag heeft gegeven, bewust kopen op grond van vergelijking van diverse systemen blijkt niet echt voor te komen. Begrijp ook wel dat dit heel erg moeilijk is, enige tijd geleden heeft eens een Linn in een luxe uitvoering tussen een aantal Transrotors gestaan en wist niet te overtuigen, niet zo zeer omdat het loopwerk niet deugt, wel omdat de arm niet vrij van ongewenste resonanties is te krijgen. Ben hiermee ook heel wat uurtjes in de weer geweest, ook mijn kunnen legt het echter af tegen deze - mi slechte - arm. Een andere Linn is op dit punt uitvoerig onder handen genomen, arm geheel gedemonteerd, inwendig gedempt, zonder echter op het gewenste niveau te geraken, is weer voor - relatief - weinig doorverkocht. Was wel een heel aardig experiment.......... Een zaak waar men heel enthousiast met diverse - geveerde - spelers in de weer is, is Audio Excellence in Zevenbergen, hier vind je Linn, Avid en Wilson Benesch en vaak ook nog wel een oudere Thorens, heb hier zelf een voorkeur ontwikkeld voor de Avid, waarmee ik in Lippenhuizen voor het eerst heb kennisgemaakt. Arm en element combinaties kunnen een loopwerk maken en breken, dit betekent inderdaad dat vergelijken van verschillende configuraties vrijwel onmogelijk is, je moet vreselijk analytisch kunnen luisteren en het onderscheid kunnen maken tussen de verschillende onderdelen van een speler, hetwelk betekent dat je eigenlijk heel erg veel ervaring met diverse armen, elementen en loopwerken zou moeten hebben. Toch lijkt het me dat we meer zouden kunnen weten dan nu in dit topic boven komt drijven

Lijkt mij wel, als we cijfertjes en verkoopbabbels van fabrikanten tegen het licht houden, blijkt er in de praktijk verschrikkelijk veel onzin te worden verspreid, als in de praktijk echter een product voldoet lijkt het mij zinvoller het geleuter maar gewoon te vergeten, zeker als het over vervormingscijfers gaat..................

errug mooi, een fluwelen klank en voldoende kracht, alleen de metingen vielen tegen, waar gaat het nu eigenlijk om ?

Geveerde loopwerken laten zeker een mooie sinus zien in een stille situatie, alle trillingsinvloeden zijn eveneens direct zichtbaar, zoals ook de gelijkloop van de aandrijving duidelijk zichtbaar is. Overigens heb ik m'n keuze voor een geveerd loopwerk al gemaakt voordat ik in het bezit was van een scoop. Puur op het geluid, op grond van de weergave is deze keus gemaakt. Hierbij zijn voor mij een tweetal zaken bijzonder belangrijk, nl de manier waarop wordt omgegaan met heel kleine tonale verschillen in klank, waardoor de resolutie toeneemt, of zoals een musicus ooit eens opmerkte de boventonale rijkdom beter waarneembaar wordt en daarnaast de minieme verschillen in dynamiek die muziek laten leven. Deze twee facetten van de weergave zijn uitermate gevoelig voor de wijze waarop een platenspeler met trillingen omgaat, omdat invloeden hiervan juist op dezen inwerken. Natuurlijk is ook de keuze van arm-element-versterkers en speakers een niet onbelangrijk gegeven in dit geheel, echter de verschillen tussen diverse loopwerken zijn onmiskenbaar waar te nemen.

Ben in het bezit van een aantal draaitafels, die als gemeenschappelijke eigenschap hebben dat ze allen geveerd zijn, voor een deel indirect, zoals een TD 125 en een Garrard 401 die in een SME plint hangen. Deze vering is mi van groot belang om terugkoppeling van mechanische invloeden op plateau, arm en element te voorkomen. Trillingen veroorzaakt door zowel het door de speakers geproduceerde geluid, afkomstig van de motor en andere omgevingsinvloeden moeten sterk verminderd worden, om te voorkomen dat zij het oorspronkelijke signaal zullen aantasten. Massa loopwerken, hoe zwaar ook, of van welk materiaal ook, zullen in de praktijk slechter ontkoppeld blijken te zijn en meer te lijden aan de negatieve effecten van mechanische tegenkoppelingen. Overigens lost men dit dan weer op door het plaatsen van een massaloopwerk op een plateau dat voor ontkoppeling van omgeving/ondergrond zorgt. Hierbij staan echter motor en draaitafel vaak op dezelfde ondergrond, lijkt mij niet de meest gewenste optie. Een voorstander van massa loopwerken heeft mij ooit eens laten zien - op een scoop - hoe mooi de sinus, geproduceerd door zulk een apparaat wel was, echter een belangrijk deel van de omgevings - trillings - invloeden is in een dergelijke situatie niet aanwezig, nadat er via de cd speler voor muziek werd gezorgd, bleek de sinusvorm toch heel ernstig aangetast te zijn...........

Was het maar zo simpel....................... Denk dat de procedure die Sodejuu heeft aangeleverd beslist een beter resultaat zal opleveren.

Overigens......... de verschillen tussen MK I en MK II, gaan niet verder dan een nieuwe versie van de TP 16 arm en wijzigingen in de stofkap, scharnieren en afmetingen.

http://www.theanalogdept.com/thorens_dept_.htm http://www.tnt-audio.com/clinica/td125tweaks.html http://www.thorens-info.de/html/thorens_td...__145_-_14.html Momenteel worden op eBay.co.uk diverse tweaks voor Thorens spelers aangeboden, te gebruiken als basis voor eigen interpretatie......... Voldoende uitgangspunten te vinden voor allerlei projecten op basis van een TD 160, dit zijn de meest voor de hand liggende linkjes, zoeken levert beslist een groot aantal DIY projecten op.

Zoals met veel andere draaitafels, wordt veelal een oordeel gegeven over de combinatie van loopwerk en arm. Als je van een LP 12 dezen scheidt, wordt het een totaal ander verhaal, een LP 12 met een SME III, IV, V of bijvoorbeeld een M

http://www.hi-fiworld.co.uk/hfw/oldeworlde...nturntable.html

Hier een aantal gedachten over diverse elementen : http://www.high-endaudio.com/RC-Cartridges.html

Afgelopen week heeft het weer ervoor gezorgd dat de platenkraam op het Waterllooplein niet open is geweest, hier wel rekening mee houden, heftige regen, storm of koude zijn beslist contra indicaties...............

Ik lees toch iets anders...................

Neem aan dat je het over Ruud - Absoluut Vinyl - hebt ? Staat ook in Utrecht, met het betere werk, voor zeer acceptabele prijzen.

Hebben we beslist gezien, ook behoorlijk rondgespit, zelfs nog eea gevonden, Sodejuu's voeten waren toen nog heel, geloof ik.