Jitze

Mogelijk lopen hier theorie en praktijk enigszins minder synchroon, ken een aantal combinaties van een Series III arm, met diverse low output MC elementen - oa de Benz Micro Wood L2 - die zowel gehoormatig, als op de scoop een bijzonder aangenaam beeld vertonen.

Inmiddels een aantal - oudere - testplaten verzameld, inderdaad ook die van Jan Kool, Jan de Kruijff - CNR P 695001/2 en Ortofon, gebruiken doe ik echter The Ultimate Pickup Test Record, Vinyl Essentials van Image HiFi - Image Hifi LP 003 - welke nieuw te verkrijgen is bij Plexus in Delft, wordt op verzoek en na betaling ook verzonden. De kosten van deze LP bedragen ongeveer

Eigenlijk weet ik niet zo heel erg goed hoe te beginnen, alhoewel de aanleiding tot dit stukje gelegen is in een optreden van een trio lieden met zeer uiteenlopende instrumenten. Een piano, viool en hoorn gezamelijk musicerend in een ruimte die beslist niet optimaal te noemen is voor een dergelijk gebeuren. Zulk een kleine bezetting geeft de mogelijkheid je te concentreren op de klankkarakters van de individuele instrumenten en de wijze waarop dezen samenvloeien, ook de effecten van de ruimte laten zich duidelijk kennen. Nu was het niet helemaal mijn muziek, ook al waren er beslist fragmenten waarop ik me niet kon onttrekken aan de meeslepende kracht van muziek, derhalve was er voldoende ruimte om min of meer analytisch naar het gebeuren te luisteren. Thuis gekomen werden een paar stukjes muziek gedraaid, hetwelk niet heeft geleid tot enige vorm van onrust of aandrang om zaken te gaan veranderen. Ook thuis klinken instrumenten heel aannemelijk, is er sprake van voldoende klankmatige informatie om instrumenten te kunnen onderscheiden, evenals de wijze waarop deze door individuele instrumenten opgeroepen klanken zich voegen naar de ruimte en een symbiose met elkander aangaan. In het verleden hebben dit soort ervaringen met muziek in het wild, beslist geleid tot ingrepen in de weergaveketen of in de plaatsing van de luidsprekers. Hierbij waren zaken als, klank, resolutie

Als je niet al teveel geld kwijt wilt zijn om platen te kunnen draaien, er zijn heel wat oudere spelers te verkrijgen die het bij zonder goed doen. ( Houd je inderdaad geld over om een knap element aan te schaffen. ) Binnenkort is het weer koninginnedag, worden er weer een aantal van zolder gehaald en voor een schitterende prijs aangeboden, zodat er voldoende ruimte blijft voor reparatie / upgrading. In vergelijking met een oudere speler, denk hierbij aan Thorens en Dual - gezien de verkrijgbaarheid - ook Philips , zijn erg veel moderne instappers toch wel een beetje zielig soort aftreksel van een platenspeler. Uit kosten overweging is er nogal bezuinigd op kwaliteit en duurzaamheid.

Wij zijn het product van een op het christendom gebaseerde cultuur, wij horen dus op zondag naar de kerk te gaan. Denk niet dat je met dit soort denkwerk aan enige oplossing komt.

Misschien heb je een step-uptrafo nodig als de ingangsgevoeligheid van de scoop wat laag is. En waarschijnlijk moet je ook twee verloopplugjes hebben (coax naar RCA), maar misschien heb je die al. Heel simpel is meten achter de phonotrap, of op de pre out van een - voor - versterker.

Gewoon aansluiten en een testplaat opzetten ?

Nu wordt er tegenwoordig al heel erg snel gegrepen naar allerlei opwaarderingen van een platenspeler, zou het zinnig zijn eerst eens te kijken naar hetgeen er achter of aan hangt, hierbij denk ik dan aan phonotrap en element om maar een richting aan te geven. Het vervangen van een arm lijkt mij dienstig op het moment dat je bij het afregelen tegen beperkingen van de gebruikte combinatie aanloopt. Dit lijkt miij in dit geval niet echt aan de orde.........

Dat een Series III arm lastig is vwb de keuze van een element lijkt mij bezijden de werkelijkheid, wel is het mi het meest onderschatte model van SME. Niet dat ik hier zoveel moeite mee heb, heb hierdoor een aantal van deze armen erg voordelig op de kop kunnen tikken. In deze arm inmiddels gespeeld met een aantal modellen van Benz, Ortofon, ZYX, Goldring en Shure en nog zowat oude MM elementen, nooit een probleem ondervonden er muziek uit te halen, ook de scoop laat een prachtig plaatje zien, resonantie verschijnselen blijven in het algemeen keurig binnen de perken. Eerder lijkt mij dat de 3009 en ook de 3012 als lastig kunnen worden omschreven, heb met deze armen in elk geval beduidend meer moeite, dezen lijken mij derhalve heftig overschat te worden. Waarmee ik ook al geen problemen heb, omdat ik er dan weer enorm voordelig vanaf kan komen.

Ontdekt dat je uit een senseo apparaat ook drinkbare koffie kunt halen, gewoon minder water gebruiken, het kopje dus vroegtijdig verwijderen............

Jitze, ik bezit totaal de kennis niet om zoiets te maken. Jij zou het niet doen? Heb je een andere suggestie om de motor te verbeteren van de P25? Gr Stef http://www.pinkfishmedia.net/flatearth/geddon/geddon.htm hier vind je alle benodigde informatie, er is slechts 1 dingetje waar ik vraagtekens zet, Naim gebruikt in z'n Armageddon een trafo van ongeveer 500 VA, terwijl het motortje slechts 1 watt verbruikt, heb 'm zelf met een 50 VA trafootje gebouwd. Werkt perfect op mijn speler.

In vergelijking met de Linn oplossing, die ongeveer hetzelfde doet voor veel meer geld, zou dit een vondst kunnen zijn, echter de motoren, liever gezegd de snelheid waarmee de motoren lopen worden geregeld door de net frequentie, voor zover mij bekend fluctueert deze niet zo heel erg en is een ingreep zoals hier wordt aangeboden niet echt zinvol. Met een trafo, een condensator en een weerstand is een mooie voeding te maken voor een paar tientjes...........................

De Benz MC gold en silver hebben echt niets gemeen met hun duurdere familieleden, lijkt mij niet echt een goede keuze, ook al vallen ze redelijk binnen het budget. Zou dan eerder ff naar Werner luisteren, die DL 103 is niet zo slecht als wordt verondersteld. Je zou ook kunnen denken aan een goede MM zoalss de Goldring 1042 bijvoorbeeld. Knopen doorhakken, kan ook teleurstellingen brengen, probeer 'm eerst eens te ontwarren............. Een alternatief zou kunnen zijn voorlopig met een simpel oud MM - wel met een nieuwe en originele naald - te gaan spelen, moet toch voor weinig geld aan te komen zijn, en dan door te sparen voor een element dat werkelijk een verbetering biedt. Ook de Eroica is nl redelijk gemakkelijk te verslaaan.

Those who know, don't speak. Those who speak, don't know. Er zijn uitzonderingen, Toine hierboven bijvoorbeeld, echter snuffelend door diverse topics, dwingt zich deze uitspraak zich aan me op.

Zojuist een schitterende aflevering van Vrije geluiden gezien, de dirigent Ingo Metzmacher werd geinterviewd, deed een aantal schitterende uitspraken over zowel de muziek als de mens van 20e eeuw. Uitspraken die we ons zouden moeten aantrekken, we kunnen ze gelukkig nalezen hij heeft een boek geschreven over zijn zoektocht van de klassieke traditie, naar een vorm waarin hij de huidige tijd en zijn componisten probeert te verbinden met zichzelf en ons, het publiek. Deed ook een uitspraak over de instelling van uitvoerenden in de muziek, gaf aan dat je het lef moest hebben individu te zijn, een standpunt in te nemen - zonder overigens dogmatiscch te worden, er dient ruimte te zijn voor groei - ondanks het bombardement van informatie uit allerlei bronnen. Lijkt mij ook te gelden voor de audiofiel, ondanks het geweld van fabrikanten, handel en beroepsreviewers, zou je op jezelf moeten durven vertrouwen, zelf een visie ontwikkelen en hiermee aan de slag gaan........................

The Big Two review magazines had become de facto gatekeepers for the industry, and almost all new product development was aimed at pleasing an inner circle of industry-controlling reviewers. The top advertisers consistently received glowing reviews, speaker and electronic advancements were proprietary and hidden behind a blizzard of marketing buzzwords, and the worst of all, sound quality had actually gone backward for the entire decade, for the first time in the history of audio. The depth, solidity, and sheer exhilaration of "Stereophonic Sound" had been replaced with a new and bizarre artificiality called "accuracy" - an "accuracy" I certainly never heard before in thirty years of listening to live acoustic music. Een opmerking, gevonden op het www, misschien tot nadenken stemmend ? NB is afkomstig uit de USA.

Tsunami's, aardbevingen en meer van dat soort schokkende, diep ingrijpende evenementen doen zich bijzonder sporadisch voor. Maken inderdaad wel heel erg veel indruk, een weergaveinstallatie die je brute, gecontroleerde kracht laat ervaren is ook een bijzondere ervaring. Echter luisterend naar muziek ben ik dat verschijnsel nog nimmer tegengekomen, anders dan in zalen als de Melkweg en Ahoy, ben hier uitgelopen omdat hetgeen ten gehore werd gebracht wel bijzonder "powerfull" en imposant te noemen is, maar met muziek heeft het in het geheel geen raakvlakken. Wat dat betreft kan het heel verhelderend zijn een gelijkaardig concert in een andere zaal mee te maken. Mijn eerste confrontatie met weergevers die me raakten omdat ze de essentie van muziek wisten te onthullen, is in Leiden geweest alwaar op de eerste verdieping een paar enorme panelen lieten horen hoe subtiel ook detaillering kan worden weergegeven, zij het dat wat mij betreft de lagere tonen wel iets nadrukkelijker aanwezig hadden mogen zijn en op dynamisch vlak ook wel iets te verbeteren zou zijn. Een latere kennismaking met de Heritage speakers van Paul Klipsch heeft mij, voor wat betreft de weergever, op m'n bestemming gebracht. Omdat ook in deze bijzondere speakers componenten worden gekozen op economische gronden, is er inmiddels wel enigszins aan gesleuteld, echter ontwerp en karakter zijn geen geweld aan gedaan. Na het vinden van de speakers is een zoektocht naar een passende versterker op gang gekomen, velen hebben hun kunnen mogen demonstreren, imposante kasten en logo's zijn gepasseerd en te licht bevonden. Uiteindelijk maar zelf gebouwd, omdat gekozen is voor een systeem dat commercieel niet aantrekkelijk blijkt. Al met al een weergave bereikt waarin weinig te wensen overblijft, hetwelk zo nu en dan ook door passanten/bezoekers wordt bevestigd.

Het verbaast me telkenmale hoe veel aandacht de vorm krijgt, de inhoud wordt wel erg rap terzijde geschoven.

Laten we vaststellen dat de verschillen tussen loopwerken eigenlijk alleen duidelijk hoorbaar te maken zijn als de rest van de keten geheel heltzelfde is, het verschil in dat wij hebben kunnen waarnemen is inderdaad voor een belangrijk deel toe te schrijven aan element en phonotrap, dit is eigenlijk het enige dat we onweerleegbaar hebben kunnen vaststellen. Het aandeel van beiden zou door verder onderzoek nog kunnen worden vastgesteld. Daarnaast viel de levendigheid en dynamiek van het geheel op, hierop heb je later thuis nog eens gereageerd, dit is toe te schrijven aan de rest van de keten met als hoofdmoot de speaker-versterker combinatie. Uitspraken over verschillende loopwerken kan ik niet doen op basis van hetgeen wij samen hebben beleefd,dit heb ik elders opgepikt. bij andere vergelijkingen. Gisteren bij Rinsma was men een drietal loopwerken aan het voorzien van dezelfde arm-element combi voor een vergelijk van deze loopwereken, dit is de enig mogelijke weg................................ Aangesloten opdezelfde keten kun je dan de verschillen inderdaad uitsluitend aan het loopwerk wijten, moeten ze ook nog opdezelfde wijze worden ingeregeld, je kunt verschillen manipuleren. Het blijft verschrikkelijk lastig. Overigens denk ik dat jij beter zou gaan werken aan de andere zijde van de keten, daar is op dit moment de grootste winst te halen, terugwerkend naar de bron kom je dan veel sneller tot resultaat.

Het meest opvallend was een proto type van een eigen project, men is nog aan het experimenteren met diverse materialen, het lijkt veelbelovend. De ander waarschijnlijk het meest goedkope spelertje op de markt, met een rega armpje, Goldring staat hier achter. Overigens heb eerder al eens aangegeven dat ik bij het zien wat er nu zoal aan blinkende loopwerken wordt gekkocht - dit laat ik even staan, laten we het Freudiaans noemen - heb ik behoorlijk wat twijfels. Zeker bij de producten van Transrotor en Clearaudio, serieuze ontwerpers/fabrikanten van draaitafels zie ik in bijvoorbeeld AVID, Michell, echter kijkend naar de prijzen van deze loopwerken blijf ik toch maar ff bij oudere spelers, om er maar een paar te noemen TD 125, TD 160 super, Ariston RD 11 en RD 40, ook een LP 12 zonder arm zal ik niet laten liggen voor een aantrekkelijke prijs. Ook al zijn dit loopwerken van een bijzondere kwaliteit er zijn nog heel erg veel spelers te vinden die tot bijzondere prestaties te brengen zijn, een DUAL 701 bijvoorbeeld, zelfs spelers die door kenners naar de schroothoop verwezen worden als diverse CEC modellen zijn verrassend veel beter dan wordt gedacht. Ik denk dat hier een scheiding der geesten speelt, voor mij is elk component niet meer dan een middel, het doel is een beleving van muziek die mij de illusie geeft dat ik er bij ben, hoe het er uitziet komt op de allerlaatste plaats. Zowel op dit forum als ook in de winkel maak ik in het algemeen iets anders mee, eerst wordt gekeken naar het uiterlijk, dan is de status van het product ook nog van invloed en luisteren is slechts bijzaak. Je maakt wel leuke dingen mee, blind luisterend wordt er voor een bepaald geluid gekozen, terwijl men met de mooiere - uiterlijk dus - speaker de deur uit gaat. Weergave kwaliteit is blijkbaar ondergeschikt aan de "looks". In dit beeld passen ook heel erg veel upgrades, het geeft een imposant aanzicht, het verhaal is geweldig, hiermee kun je aantonen er verstand van te hebben. Mensen zijn niet zo heel erg anders dan eksters.................

Neen niet echt, heb ook naar wat heftiger stukken zowel pop als klassiek geluisterd, hierbij was van enige verschuiving naar boven geen sprake............................. Wel is het zo dat men bij Rinsma een duidelijke voorkeur heeft voor transparant - dun zo u wilt - en snel laag, prachtig gedetailleerd, dit is ook mijn keuze.......

Valt vast wel binnen het kader, vanmiddag een paar uurtjes bij Rinsma op bezoek geweest, lekker zitten kletsenn over muziek, verschillende stukken beluisterd en het ook even over massa gehad. Imposante zware draaitafels die ook nog eens steeds verder kunnen worden uitgebreid, leggen het in de praktijk toch wel af tegen veel llichtere soortgenoten. muziek kenmerkt zich - in het algemeen - door een bijzondere levendigheid, lichtvoetigheid, het zweeft bijzonder ongrijpbaar, roept beeelden en emotie op. weln juist dat deel van de beleving raak je kwijt met een zwaardere machine, je krijgt alles te horen, datwel, het is mogelijk zelfs precieser, beter te volgen, te analyseren. Wat mij betreft is echter de ziel eruit............. Maar ja wie wil er nog iets ongrijpbaars als een ziel, terwijl een stuk muziek kant en klaar voor diepere analyse kan worden voorgeschoteld ? zoals het wel nuttig is het brein aan het werk te zetten bij het nemen van beslissingen op het vlak van upgrades of nieuwe aankopen, zo nuttig is het om bij het beleven van muziek, het brein even te dimmen of mogelijk zelfs even geheel vrijaf te geven.

Gezien we in een wereld van overvloed leven, de meesten althans, vele anderen proberen op dat punt aan te komen, is het eigenlijk helemaal niet zo spannend, hoe we ons geld uitgeven. Wel zou het plezierig zijn als we er een beetje gelukkig van zouden worden, wat dat betreft is er dus helemaal niets mis met de weg die Kraus gekozen heeft. Wel zou ik er een kanttekening bij willen plaatsen, ondanks de gedachte dat we eea uit eigen vrije wil doen, is dit in de praktijk nogal eens anders, binnen de grote werkelijkheiid zijn we - in het algemeen - getransformeerd tot een soort consumeer vee, alles wat we moeten is consumeren, tot we erbij neervallen. Zo zie je dat als een fabrikant weer eens iets nieuws bedenkt, waarmee weer meer geld verdiend kan worden, de paladijnen van het systeem middels publicaties en allerlei andere vormen van propaganda, dit tot een hype weten op te werken. Kijk maar eens terug in de afgelopen jaren, hoe allerlei zaken als kabels, stroomvoorziening en wat dies meer zij, fanatiek zijn gepropageerd. Wat in dit verband verbazing opwekt is het feit dat werkelijk terzake doende verbeteringen, hierbij te denken aan modificaties als waarmee Sebastiaan zich bezighoudt, nimmer de aandacht krijgen die ze verdienen. Vanuit het gezichtspunt van fabrikanten en handel is dit ook vreselijk logisch, met dit soort ingrepen wordt de eeuwigdurende beweging van upgrading en vooral upselling, doorbroken, in elk geval geweld aangedaan. Het zou zo aardig zijn als we blijk gaven te beseffen dat een brein ook zelfstandig kan opereren, de slaafse volgzaamheid welke ook op dit forum duidelijk aanwezig blijkt, zal je echt niet verder brengen.