Mattijs

Met DC-servo wordt een circuit bedoeld waarmee de gelijkspannings component aan de uitgang van een versterker wordt weggeregeld. Praktisch gezien is dit meestal een circuit dat heel langzaam (=lage frequenties, dus bijvoorbeeld <0,5 Hz) integreert, en de resultante hiervan negatief aan de ingang van de versterker terugkoppelt. Het voordeel hiervan is dat er geen condensator in de uitgang van de versterker hoeft te worden opgenomen om de DC-component eruit te filteren. gr.

Maar als dit de verklaring is waarom plaat beter klinkt dan CD dan heb ik nog wel een paar vragen: volgens mij kan ook een LP dit soort frequenties niet bevatten. Er wordt nu net gedaan alsof analoog het summum is, maar het is echt niet zo dat als je iets maar analoog opslaat, dat dan ook alles wordt geregistreerd. Het is wel zo dat de afval naar het hoog gladder ('analoger') verloopt. En verder: als slechts het frequentiebereik het probleem is, dan zou DVD-A of SACD toch perfect moeten zijn? gr.

Leuk allemaal: pointillisme en alfa's en zo, maar dit heeft natuurlijk allemaal niks met een verklaring te maken. Theoretisch (ja, ik weet het ;-) kun je digitaal een behoorlijke benadering maken van signalen (audio, video, whatever), met als groot voordeel dat er tijdens transport/opslag van signalen geen vervorming of verlies optreedt. Maar waarom er dan juist bij audio tijdens de omzetting iets verloren gaat? gr, Mattijs (die nooit een mooie platenspeler heeft gehoord, maar wel een 156 en een junior ('69) rijdt)

Echt niemand?

Jasper, Ik heb zelf ook de SB Live! geluidskaart, en als er iets is dat mij is tegengevallen van deze kaart dan is het wel de kwaliteit van de digitale uitgang. Het probleem van deze kaart (ik vermoed tenminste dat het hieraan ligt) is dat alle signalen intern worden omgerekend naar 48KHz, waarna dit signaal weer wordt teruggerekend naar 44,1KHz aan de uitgang. Ik heb zelf wel een een MD deck digitaal in- en uit aangesloten aan de SB. Signaal via de digitale ingang naar mijn PC gecopieerd, en via de digitale uitgang afgespeeld via de DAC van de MD (zou toch geen verlies moeten geven?) Het verschil was vooral op stemmen goed te horen: scherper en slissender dan rechtstreeks op het MD-deck afgespeeld. Mijn conclusie is: leuk die SB live!, maar de vervorming die het ding zelf introduceert is waarschijnlijk veel groter dan wat je kunt voorkomen met een wat betere digitale kabel. Zolang je receiver locked op het signaal (het komt dus sterk genoeg binnen, het 'werkt'), denk ik dat de kabel goed genoeg is. groeten, Mattijs

Rob, Wat voor versterker gebruik je nu? wat zou je verbeterd willen zien ten opzichte van deze versterker? Wat is de kamer (acoustiek) waarin deze luidsprekers staan? Wat voor muziek speel je graag? en hoe hard? En uiteindelijk altijd bij jezelf thuis uitproberen... groeten, Mattijs

Hoi allen, De discussie gaat de goeie kant op, dank allen! Een paar opmerkingen nog voor Jeroen: Er is een principieel verschil tussen PCM (DVD-A) en DSD (Digital Stream Direct, SACD). De eerste is inderdaad een soort extentie van de CD standaard (24 bit, 96 of 192 KHz samplerate, etc.), de tweede is een 1-bit systeem met een hele hoge samplerate (2.5 MHz o.i.d). Het is dus niet zo dat het DSD signaal een omgerekend PCM signaal is (in de praktijk kan dit wel, maar er is studio-apparatuur van Sony en Philips welke het signaal na omzetten in DSD verder als zodanig behandeld). Vandaar dat je de bandbreedte niet mag vergelijken met het de brandbreedte van DVD-A. Bij DSD wordt met behulp van noise-shaping het ruisaandeel verplaatst naar het onhoorbare (hoogfrequente) gebied. Dit betekent dat er inderdaad tot hoge frequenties signaal wordt geregistreerd bij dit systeem, maar dat bij deze hoge frequenties ook het ruisaandeel steeds groter wordt. Dit is dus typisch weer een situatie waarbij het heel gemakkelijk is

Berry, Leuk dit soort discussies (vind ik). Om eerlijk te zijn heb ik nog niet geluisterd naar een dergelijk breedbandig systeem, echter, met mijn opmerking bedoel ik het volgende: Het komt nogal eens voor in de audio dat een verschil wordt waargenomen bij een nieuwe techniek/modificatie/tweak/etc. Dit kan een aantal dingen betekenen: de luisteraar(s) horen daadwerkelijk een verschil (objectief), of de luisteraars denken een verschil te horen (en zij zijn hiervan overtuigd. Dit is geen 'belediging' van luisteraars, wij zijn allemaal in hoge mate beinvloedbaar, subjectief, etc als het op geluidsbeleving aankomt). Hier wil ik het echter niet over hebben, het is wel iets om in je achterhoofd te houden. Wat ik feitelijk bedoel is dat -na het horen van de verbetering- een simpele verklaring die door een fabrikant wordt gegeven meteen wordt aangenomen. Het is echter heel goed mogelijk dat de verklaring veel eenvoudiger is. Probeer de volgende eens: De mens is niet in staat geluiden boven 20KHz waar te nemen (en dit is al heel ruim!)(Dit is dus een stelling!). Echter, door de bandbreedte van systemen te beperken tot deze 20KHz veroorzaak je allerlei problemen onder die 20KHz (is dus mogelijk hoorbaar). Denk hierbij aan pre-ringing van digitale filters in CD-spelers, fase draaiing vanaf zo'n 8KHz in analoge trappen etc. Een goed model om dit te voorkomen zou zijn het vanaf de bron totaan de luidspreker in afnemende mate breedbandig ontwerpen van apparatuur: dus de bron DC tot 200KHz, voorversterker DC tot 150KHz, eindversterker 5Hz tot 100KHz, en luidspreker van 20Hz tot 25 KHz. Dit zou bovenstaande mogelijke(!) problemen aardig voorkomen. Echter: bij de CD is de bron al beperkt tot 20KHz, en blijft er weinig van zo'n keten over. Mijn (persoonlijke) idee is dat heren fabrikanten liever een 'pas ontdekt' fenomeen aanvoeren om een -toendertijd onbekende- beperking van de CD te verklaren, dan toe te geven dat dit eigenlijk altijd al een onjuist uitgangspunt is geweest. (Ook niet helemaal waar: met de techniek van 20 jaar geleden was 44.1 KHz bij 16 bit behoorlijk extreem, dus er was een goede reden om daarvoor te kiezen). Maar goed. Ik vindt het sportief dat je op mijn onaardige opmerking zo vriendelijk reageerde, vandaar hierbij een complete reactie. Met vriendelijke groet, Mattijs

Ik ben blij dat de marketingpraatjes van de verschillende heren fabrikanten van SACD, supertweeters en aanverwanten nog geloofd worden ook. Die jongens en meisjes doen hun werk uitstekend. Met stijgende verbazing gegroet, Mattijs

Hoi Stefan, Ha, eindelijk iemand die iets over de Manger weet. De unit intrigeert me, vandaar mijn vraag. Heb jij de 107.1 zerobox die nu door Remo wordt geleverd? Verder maak je me nieuwsgierig naar de versterker die jij gebruikt voor deze luidsprekers. Zijn ze gevoelig voor de kwaliteit van de versterker, of hebben ze een versterker nodig die extreem stabiel moet zijn, hoge stroom moet kunnen leveren, etc.? groeten, Mattijs

Klopt, Marcel, maar er is (natuurlijk) meer aan de hand. Om bij een twee- of meerweg luidspreker systeem ervoor te zorgen dat de verschillende units alleen dat gedeelte van het geluidsspectrum voor hun kiezen krijgen waarvoor ze bedoeld zijn, is het nodig dit per unit te filteren. Dit filteren gebeurt in een passieve luidspreker in de luidspreker zelf met condensatoren en spoelen. Helaas (?) is het niet mogelijk een filter te maken waarmee je bijvoorbeeld 'alles boven de 4000 Hz' wegfiltert, en alles eronder 1 op 1 doorlaat. Er is dus een overgangsgebied waarin deze filtering plaatsvindt. De grootte van dit overgangsgebied (de steilheid van het filter) wordt aangegeven middels de orde van het filter (inderdaad: 6 db/oktaaf is 1e order, etc). Echter, steile filters en niet steile filters hebben verschillende voor- en nadelen. Een onvolledige, willekeurige lijst: - Bij gebruik van een niet steil filter moeten de luidsprekerunits zonder vervorming werken in een groot frequentiegebied. - Bij gebruik van een niet steil filter worden bepaalde frequenties door meerdere units weergegeven. Dit kan enge verschijnselen (intermodulatie e.d.) veroorzaken. - Steile filters bevatten meer componenten dan niet stijle filters. Elk component heeft een zekere afwijking (aantal procenten, 5 procent is niet ongebruikelijk, daarnaast ook nog eens temparatuur afhankelijk en zo). Dat betekent dat bij het gebruik van steile filters het moeilijker is de verschillende units precies op elkaar aan te sluiten. - een hoger orde filter veroorzaakt meer fasedraaiing dan een lage orde filter. Volgens sommigen (zoals Thiel, dacht ik) is dit een belangrijk issue voor de geluidskwaliteit, en dus een reden om voor niet al te steile filters te kiezen. Oh ja, de frequentie die wordt opgegeven voor een filter is het punt waarop dit filter 3 dB verzwakt (uit m'n hoofd, dacht ik...) Per saldo: leuk voor de zelfbouwer, maar jammer genoeg niet echt een gegeven dat iets over de kwaliteit van de luidsprekers zegt. groeten, Mattijs

En joost, welke zijn het geworden?

H

Ik moet zeggen dat ik als Pied Piper bezitter de bovenstaande beschijvingen herken, wat ik echter niet begrijp is waarom deze LS zo acoustiek afhankelijk is. Ik kan me allerlei problemen met een open pijp voorstellen voor het laag, maar wat maakt 'm nou zo acoustiek afhankelijk? Daarnaast is het absoluut zo dat de luidspreker in het laag verschikkelijk gevoelig is voor het soort versterker dat je gebruikt. Een oude buizenversterker had geen controle, een Cyrus III (zonder PSX) gaat ook niet. Marantz PM80 gaat aardig, beste resultaat heb ik nu met een Krell 300i. groeten, Mattijs