Jump to content

Kraus vonBentinck

Members
  • Posts

    1617
  • Joined

  • Last visited

Everything posted by Kraus vonBentinck

  1. Philips N4520;was eigenlijk niet de bedoeling maar kon de 38cm/sec toch niet weerstaan. Het wordt hier wel een taperecorder pakhuis. Reel-to-reel
  2. Mooi verslag, lekker lezen. Het is altijd de moeite waard zo'n bezoekje bij Cock. De grenzen van wat mogelijk is liggen daar toch verder dan wat je altijd hebt gedacht.
  3. Mijn excuses aan Carl. Onterecht en onverdiend heb ik ons meest levendige forumlid beledigd. Een ernstige misstap mijnerzijds.
  4. @Vinyl_FuchsSoms lukt het met de plaatjes, vaak ook niet. Ik heb wel eens het idee dat ik onder curatele sta op het forum (terecht) want als ik iets wil posten gaat er tussen 'submit reply' en het verschijnen van de posting op het forum wel 10 minuten of meer over heen. Bij de plaatjes staat er vaak 'embedded link kan niet oid' undefined error.Het is voor mij een even groot raadsel als de vroegere categorising junior of senior member
  5. Het met lof overladen nieuwe album van de Stones: Hackney Diamonds. Ik ben niet zo'n Stones liefhebber maar vind het wel een echt Stones-album, dat wel. Om te beluisteren is het echter gewoon een hoop klereherrie. Twee tracks hebben een dynamic range van 7, alle andere tracks komen niet verder dan 4 of 5. De plaatjes zijn wel klikbaar maar verschjnen om mij duistere redenen niet in het topic Als voorbeeld van Hackney Diamands, de track Driving Me Too Hard https://i.postimg.cc/tCFbkNV2/Hackney-Diamonds-Driving-me-Too-Hard.jpg En als vergelijking van de LP flowers, Lady Jane (track is op vinyl) https://i.postimg.cc/mZ3QC0gD/Flowers-Lady-Jane-vinyl.jpg Vroeguh toch alles beter? Ik heb geen recensie gezien van het nieuwe album waarin een opmerking stond over de lawaaiboel.
  6. @Carl Het klinkt misschien niet aardig maar ik heb je als nummer 5 toegevoegd aan mijn negeerlijstje. Dat is om het forum nog een beetje leesbaar te houden. Ik word op een afstand al helemaal moe van het eindeloze gesleutel waar je onophoudelijk mee bezig bent via het forum. Het is niet meer interessant, noch qua vraagstelling noch qua reacties. Eigenlijk geldt dat voor het hele forum wel. Het zeurdige topic over luidsprekerkabels is een mooi voorbeeld. Het (sinds kort gehanteerde) negeerlijstje is de voorlaatste stap om het forum maar vaarwel te zeggen. Het forum is te klein geworden en wordt helemaal volgekliederd door een piepklein groepje. Jammer want ik ben/was best gehecht aan deze club.
  7. Toch een paar kleine veranderingen -De WoodL2 naar 2,2 gram, de Ebony naar 1,9 gram. Track 8 (300Hz, 16dB) spelen beide bijna goed af. Rechts is een randje te horen. Op zich is het correct afspelen van trak 6 &7 ruim voldoende. Voor zover ik weet zijn er geen LP's te vinden met een oversturing van 16dB (en 12 en 14 ook niet) Ook heb ik de gain voor alle drie elementen verlaagd naar resp 34, 50 en 52 dB. Dat geeft een output voltage van ongeveer 126mV bij alle drie elementen en dat past veel beter bij de ingangsgevoeligheid van de voorversterker.
  8. Ja, prachtig nummer. Ik neem aan dat je de LP draait en ben benieuwd naar je oordeel over dit nummer als test-track. Naar mijn idee best redelijk veeleisend.
  9. @Roots Je hebt volkomen gelijk. Het is Roberta Flack. Ik had de LP nota bene voor me liggen. @SodejuuDe 2,2 gram ga ik proberen @Edje Wat de drie plaatjes naast elkaar weergeven staat er onder vermeld. Door ze aan te klikken worden de plaatjes groter en de tekst leesbaarder. Mijn phonotrap is op bestelling gemaakt door Bernhard Fuss van het AAA-form. Er zijn drie ingangen en per ingang kun je waarden voor afsluitweerstand, gain en picoFarad instellen. Bij het overschakelen tussen de verschillende ingangen haalt het apparaat de bijbehorende waarden uit het geheugen. Dat gaat niet direct maar kost ongeveer 2 seconden. Er zijn vier uitgangen, 2 x XLR en 2 x cinch. Dat vond ik handig. @ Seed7 De resonantiefrequentie meet ik eigenlijk zelden. Ik ga meestal uit van wat de calculator op vinyl-engine aangeeft en daar laat ik het dan bij. Ik vind de daarvoor aangewezen tracks ook niet zo goed werken (verschilt erg per arm/element). Hoewel het niks te maken heeft met de afstelling van de elementen is het met een multisessie in CoolEdit ook gehoormatig vast te stellen hoe het staat met de draaisnelheid/wow. Alle drie de tracks staan onder elkaar in een multisessie. Dan is het zaak om een exact gelijk startpunt te vinden. Een tikje in de plaat is dan heel handig. Ik neem het op in 96/32 dus er staan 96000 bitjes per seconde. Je kunt de wave uitrekken zodat alle bitjes stuk voor stuk op het scherm staan. Als je dat interessant vindt kun je van elk bitje ook de waarde aflezen. Vervolgens de tik per track op de goede plaats zetten en en de tracks vast zetten in de tijd. Als je vervolgens de sessie afspeelt kun je heel duidelijk horen of er goede gelijkloop is. Zelfs bij hele kleine variaties ontstaat er meteen galm. De gelijkloop van mijn draaitafel is best goed. Ook aan het eind lopen alle drie de tracks nog heel goed gelijk en er treedt nooit echt galm op. Dat is zeer bevredigend maar jammer is dat er niks aan te doen is wanneer het niet goed gaat. De draaisnelheid is een gegeven per draaitafel/aandrijving. Uit deze 'meting' is geen getal te halen. Het is gehoormatig. Mijn draaitafel doet het redelijk goed, het beste wat ik ooit gehoord heb is een Linn LP12 met Linto voeding en het ultieme resultaat is bereikt met de Sonore BarcaNova. Dat is 100% perfect en niet meer te verbeteren. De bovenstaande multitrack sessie is met elk van de drie arm/element combinaties maar je kunt het net zo goed doen met twee (of 3 of 18) dezelfde tracks om de draaisnelheid en de wow te beoordelen. Maar de drie verschillende tracks geven nog als extraatje de mogelijkheid om het volume in envelopjes te stoppen. Op het bovenste plaatje zijn de envelopjes wel te zien en aardig is om het volume per track naar 0 te zetten en op hetzelfde moment een andere track naar 100. Naadloos hoor je dan het verschil tussen de arm/elementcombinatie. Het is wel zaak om de tracks dan naar precies hetzelfde niveau te normaliseren. Ook leuk. En dan. Een rotatie van het plateau is bij 33,3 RPM precies 1,8 seconde. In de uitloopgroef kun je in de wave-editor bij 96/32 heel nauwkeurig de afstand in tijd tussen de tikken meten. Ik heb de snelheid iets te hoog afgeregeld op 1,795 seconden per rotatie. Bij een track van tien minuten geeft dat toch wel degelijk verschil met een digitale CD-track. Maar dat is niet erg. PS Mijn indruk is dat de 'oude' gerenommeerde en niet zo dure elementen als Denon, Shure, AudioTechnica etc het qua tracking zeer goed doen, beter vaak dan de veel duurdere exoten. Maar dat is maar een gevoel, dat heb ik nooit cijfermatig kunnen controleren. Ik weet alleen dat mijn Denon en Empire veel beter de tests doorstonden dan mijn micro-benzen.
  10. Naar een hi-fi beurs is niks voor mij maar om toch leuk met de hobby bezig te zijn heb ik de zondagmiddag besteed aan de draaitafel. In een van de drie armen zat een Audio technica mono-element. Dat gebruik ik toch nooit en daarom maar eens wat anders. Ik ben onlangs kort na elkaar helaas twee elementen kwijt geraakt (een Denon 103 M en een Empire EDR 9) dus heel veel keuze is er niet meer. Maar ik had een Benz-Micro Wood L2 in het doosje en een Grado Paltinum Wood. Die laatste heb ik een afkeer van dus de Benz Wood is aan de beurt. In een Infinity Black Widow zit een eigenlijk splinternieuwe Audio Technica OC9 XLS met absoluut nog geen 40 speeluren (ik gebruik hem maar zelden), De Benz-Micro Wood L2 zit meestal in zijn doosje. Het is een best wel wat ouder element maar ook heel weinig gebruikt. Nu gemonteerd in de eenpunter Mörch UP4 blue (de wat zwaardere arm met een headshell/ de drie andere armpjes [rood, geel, groen] heb ik ook maar meestal toch de blue in gebruik) En het element wat ik vrijwel altijd gebruik: een Benz-Micro Ebony H(igh output) zit in een SME IV. In de Black Widow en de SME is Sonore bekabeling gemonteerd door Sodejuu. Dat bevalt prima. De afstelling van de armen heb ik niet veranderd, de VTA ga ik later nog wel eens checken. Twee van drie armen staan zeker goed, de Mörch moet nog wel even gecheckt worden. Alle elementen wel opnieuw gemonteerd en er eens voor gaan zitten om het zo goed mogelijk af te regelen. Ik maak altijd dankbaar gebruik van de software bij de RME geluidskaart. Ik wil graag dat alle elementen eenzelfde geluidsniveau geven en dat er kanaalgelijkheid is, Gain en Azimuth zijn bij mij (na afspeelgewicht) altijd als eerste aan de beurt. De Hi-Fi News Test LP vind ik heel praktisch en hoewel langzamerhand aan vervanging toe komt die toch meestal uit de hoes voor de afstelling. Track 6 van kant 1 (300Hz +12dB moet natuurlijk helemaal in orde zijn. Helaas zit de LP vol gekraak en ruis en daarom zjn de exacte getallen maar een indicatie. Maar het lijntje in de vector audio scope moet volkomen verticaal zijn. Zo niet dan is het sleutelen aan de anti-skating en het azimuth. Azimuth instellen bij de Mörch gaat hypernauwkeurig door te draaien aan de excentische contragewichten. M.i. werkt dat makkelijker en nauwkeuriger dan een draaibare headshell, dat gaat gauw veel te ver. De Black Widow en de SME IV hebben geen draaibare headshell en ik gebruik altijd een reepje Blue Tack. Door het element eerst iets losser vast te schroeven kun je dan het azimuth een beetje bijstellen door het aandraaien van een van beide schroefjes, mits het niet te gek is met de kanaalongelijkheid natuurlijk. Deze track gebruik ik ook voor het bepalen van de gain zodat elk element hetzelfde volume afgeeft. De Benz-Micro sluit ik af op 22kOhm (in ieder geval 10kOhm of meer) voor maximum spanningsafgifte terwijl de AT OC9 al bij 100 Ohm voldoende afsluitweerstand heeft. Ik heb ook een Array phontrap maar daar vind ik de stappen zowel qua gain als afsluitweerstand veel te groot en te grof. Bovendien kan er maar 1 arm tegelijk op. Mijn 'drietraps' phonotrap kan ik tussen 30 en 65db per 1dB instellen en de afsluitweerstand heeft 6 stappen onder de kOhm en 6 stappen er boven. Ruim voldoende. Alle drie elementen hebben nu netjes een verticaal streepje en dus kanaalgelijkheid (of het azimuth dan ook werkelijk correct is, is een discussiepunt) en met 40 dB gain voor de Ebony, 56dB voor de Wood L2 en 58db voor de OC9 geven alle drie elementen een RMS van -5,6/5,7 dB op track 6. Natuurlijk ook even kijken naar de tracking. Tracks 6 en 7 moeten foutloos afgespeeld worden 8 eigenlijk ook wel en 9 is meestal een stap te ver. Niet voor de OC9 want die doet track 9 ook vrijwel goed, af en toe een heel klein hoorbaar randje maar eigenlijk foutloos. De veel duurdere Benz-Micro's zijn bij track 8 al buiten adem. Beter afgesteld krijg ik ze niet en meer gewicht in de strijd gooien doe ik niet. Het is wat het is. De toch zeer prijzige Ebony heb ik in al die jaren nog nooit helemaal goed gekregen maar die klinkt niettemin zonder meer het beste. Cock heeft ditzelfde element onder handen gehad en volgens hem voelde het zich in een Ikeda arm zeer goed thuis want hij haalde 80mu. In welke arm ook, ik heb dat hier nooit voor elkaar gekregen. Wakker lig ik er niet van. Met die track 6 kom je een heel eind en de kanaalscheiding van een element kun je er ook wel bij benadering mee berekenen. Door het op te nemen in een wave-editor, 1 van beide kanalen digtaal "om te draaien" (invert) en vervolgens te mixen zie je de kanaalscheiding. Voor de meeste elementen ligt dat meen ik rond de 25dB en dat is hier ook zo. Weliswaar iets minder maar dat komt door de slechte kwaliteit van de LP. Het geruis en de krakjes verstoren een juiste meting. Op papier brengt het Audio-Technica element er het beste af. Het klinkt ook best goed. De Wood klinkt dynamischer en in vergelijking met de beetje warme Ebony wat schraler. Dat is echter gehoormatig het meest dynamische element en naar mijn idee klinkt het ook het meest natuurlijk. De LP van Aretha Franklin, "First Take" heeft een heel moeilijke track met naar mijn idee het maximum aan wat een vinylgroef kan bevatten qua geluidsniveau verschillen. Van een fluisterzachte stem tot snoeihard: First time I ever saw your face. Alle drie elementen brengen het er toch goed af. De Wood heel soms iets minder zuiver. Dat was mijn zondagmiddag. Geen beurs gezien
  11. vinyl revival/productie Aardig artikel en leuke open dag. Merkwaardig dat de dag hier nergens is aangekondigd.
  12. Prima verslag Carl. Ik geloof graag dat jullie een mooie en spectaculaire voorstelling hebben gezien mahagonny Nederland heeft toch heel wat schitterende (concert)zalen.
  13. Geen enkel merk waar ik onderste boven van ben. Het interesseert me eigenlijk vrij weinig maar vind de looks vaak wel belangrijk. De enige merken die op mij ooit echt indruk hebben gemaakt zijn Bose en JVC. Bose omdat op de Firato van 1968 wij in een zaatje werden geplaatst, het licht ging uit en er was niets anders te zien dan 2 enorme VU meters van de versterker en spotjes gericht op de toen splinternieuwe 901 speakers. 1 minuut lang was het stil en toen kwam knallend "Aldus sprak Zarathustra" olv Lorin Maazel (beste uitvoering, ook nu nog) op ons af. Heel het zaaltje was verpletterd. Ook mijn twee vrienden weten dat nu nog als de dag van gisteren. JVC omdat de bolvormige luidsprekers werden omringd door een flink aantal ongehoord mooie meiden. Hun totaal overbodige aanwezigheid op de stand was in onze beleving echter essentiëel. Niets heeft die ervaringen ooit kunnen evenaren.
  14. Dat heb je echt helemaal mis. Vinyl en buizen zijn alleen maar een paar bedaarde liefhebbers. Alles met internet en netwerken, daar lopen de gemoederen altijd hoog bij op en wil niemand voor een ander onder doen.
  15. Ik schat nog een week of drie en dan is het klaar. In de brug komen twee grote VU meters en misschien nog wat electronica. Daar ben ik nog niet uit. Het is alles bij elkaar een megaklus. Maar tot nu toe zonder al te grote haperingen.
  16. Volgens mij is er helemaal geen kritiek op Cock en zijn de luisterverslagen van de bezoekers juist erg leuk en zeer gewaardeerd. De kritiek betreft "Cock's army'; dat degenen die geen zin hebben om te gaan maar geduwd blijven worden.
  17. Ik krijg meer en meer het idee dat de kliek die steeds maar hamert op een bezoek bij Cock een averechts effect heeft. Het is toch geen verplichting? Men gaat wanneer men dat leuk vindt of blijft weg als men geen zin heeft om het even om welke reden dan ook. Makkelijk zat. Bovendien is het een bezoek bij iemand thuis en is het geen inloopwinkel. Zij die gaan hebben een prima tijd en degenen die niet gaan zullen het ook wel overleven. Soms is het ook wel erg lastig dat Cock, die toch zeer aanwezig is op het forum, toch niet via het forum te benaderen is.
  18. Dit soort postings hebben geen positieve uitstraling op je @carl. Kijk je ergens tegen op dan word je zelf automatisch kleiner.
  19. Je kunt bij Cock luisteren wat je wilt maar je moet wel Cock een beetje in toom houden als je wat langer wilt luisteren anders worden het veel korte fragmenten met uitgebreide verbale toelichting
  20. Een ketting zonder zwakke schakel De lange rit van West naar Oost bracht mij vandaag, in antwoord op een hulpvraag, aan de voordeur in Roermond. Hoewel ik de pen van de luisterbezoeken aan de wilgen heb gehangen was de gelegenheid om toch even de set bij Sodejuu te beluisteren te verleidelijk om er niet een klein verslagje over te schrijven. Aan de eerste voorwaarde voor een goed geluid, een niet te kleine en voldoende gestoffeerde ruimte is wel voldaan. Met 8,8x4,5x2,7 is er ruim 100 kubieke meter om gevuld te worden en dat is voldoende en niet beperkend. Speciale akoestische aanpassingen zijn hier niet gedaan. En niet nodig ook. Een heel uitgebreide luistersessie is het niet geworden want als langdurige forumrelaties (ik denk wel meer dan 30 jaar) valt er natuurlijk ook veel aan nieuwtjes en ervaringen uit te wisselen. En de reisduur, spitsverkeer, de thuissituatie enz bepaalt ook enigszins dwingend het verloop van de dag. Er zijn vier LP’s gedraaid en vier kanten zijn geconcentreerd beluisterd. Er vaalt veel te kletsen maar in stilte luisteren kunnen wij beiden ook heel goed Ik had zelf One Trick Pony van Paul Simon bij me en Guitar Man van J J Cale. Paul Simon op zo’n dun vinyl plaatje uit de jaren 80 en Guitar Man op een vrij recent verschenen 180gr. vinyl persing. (Het album is veel ouder maar nooit op vinyl verschenen). Daarna nog een LP van Andreas Vollenweider en een LP met Americana. Voor mij zegt de LP van Paul Simon eigenlijk bijna alles. Het is erg goed opgenomen maar ook muziek die helemaal mijn smaak is. Het nog veel beroemdere Graceland wordt hier al aardig voorspeld en goed te horen is dat tracks zoals “You can call me All’ niet uit de lucht zijn komen vallen. Paul Simon heeft inmiddels een hoge leeftijd bereikt en het podium definitief de rug toegekeerd. Een mega-groot artiest. Als ik thuis ‘Late in the evening’ op een beetje volume draai ben ik al heel tevreden met snelheid en detail. Hier bij Sodejuu gaat het echter nog wel zo’n twee stapjes (stappen) verder. De percussie is heel bepalend voor deze track en die is werkelijk tot in het kleinste detail te volgen. Telkens weer verbluffend hoe zo’n krakkemikkige drager zo overtuigend kan klinken. Het geluidsbeeld heeft echt de kwaliteit van een hoog-resolutie foto. Alles van de percussie staat strak en afgepast en de dynamiek binnen 1 of 2 seconden is verbluffend, een veegje over het bekken of het keihard aanslaan van een snaar op de electrische gitaar, het wordt allemaal en tegelijkertijd haarscherp weergegeven. Stembuigingen binnen één woord zijn heel mooi te volgen. Dat hoor je niet vaak zo goed. Het eerste wat ik dacht toen ik dat allemaal hoorde was: “een ketting zonder zwakke schakel” Wat vooraan in de keten fout gaat komt een eindje verder nooit meer goed. Een Phasemation element doet echt niet alleen niks fout maar ook alles goed. Dynamisch, helder, geen rafelrandje aan te bekennen. Een 12 inch Graham toonarm op een BarcaNova (imho de ultieme draaitafel) brengt het allemaal naar een Ayre K1 voorversterker/phono-amp en via de eindeversterker (ook Ayre?) naar de Thiels 3.7. Alles met elkaar in evenwicht én aan elkaar gewaagd. Althans zo klinkt het in mijn oren. (van de bekabeling is mij niets bekend) Die Thiels zijn ook een verhaal apart. Toch bijna manshoge jongens en geheel matzwart. Zouden er wat witte accenten op worden aangebracht op de juiste plaats dan zouden ze niet meer opvallen in een decor uit Star Wars. Ze staan een kleine drie meter uit elkaar en ik schat op iets minder dan een meter uit de achterwand. Ruim voldoende allemaal want het beeld staat heel mooi los in de ruimte. Misschien niet zo holografisch als de mooiste opnames bij Leobus maar wel gewoon een heel mooi en ruimtelijk plaatje. Het viel mij gelijk op dat dit zeer makkelijk te plaatsen speakers moeten zijn en Roger bevestigde dat. Bij de opstelling was het praktisch eigenlijk neerzetten en klaar. Binnen 10 minuten. Kind kan de was doen. Een gesloten kast en geen baspoort dat maakt het leven toch een stuk makkelijker. De volgende LP’s bevestigden eigenlijk alleen maar wat bij dat eerste LP kantje werd verkondigd. Gewoon uit de kunst. Wel is er ‘gewone’ muziek gedraaid en en gelukkig geen audiofiel gedoe. Het enige aspect wat niet aan de orde kwam was het diepe laag. Geen kerkorgeltracks en ook Sodejuu’s bijdrage aan de Hear luister- en test-CD (Bluezeum/Portrait of a Groove) is niet aan bod gekomen. Ik twijfel er niet aan of ook dit was foutloos uit de Thiels gekomen. Toch: in het echte leven bestaat geen 100% perfectie: de Guarnieri’s steken de betere allrounder Thiel in het verfijnde hoog naar de kroon volgens Roger. Ach, hij heeft ze nog en kan er mee leven. Zou ik ook heel goed kunnen.
  21. @Edje2 Dank je. Ik ben er voorlopig zeer tevreden mee hoewel nog lang niet af. Vandaag 2 nieuwe zijpaneeltjes gemaakt want de recorder precies recht in het rack te krijgen is echt millimeter werk. De juiste balans vinden zodat de recorder niet uit eigen beweging wil kantelen is zoeken, dat valt niet van te voren te meten maar gewoon een kwestie van uitproberen. Ik denk dat het inmiddels aardig gelukt is. Maar wel (weer)helemaal in de reel-to-reel wereld beland. Lekker retro, hoe meer metertjes hoe beter. De Woodham heeft inderdaad een eigen phono-ingang. 3 buisjes zijn daarvoor gereserveerd, alleen geschikt voor een high-output element (Ik heb daarvoor een Benz-Ebony High output. (maar andere phono-amp in gebruik) Op het internet heb ik gezien dat CR Developments eigenlijk vooral electronica produceert voor de luchtvaart (andere/voornaamste tak van het bedrijf). "It's Briitish so it won't work" gaat hopelijk niet voor ze op. De nieuw vormgegeven Woodham preamp Heel wat jaartjes geleden deed deze versterker mee met het voorversterker vergelijk bij Sodeluu in Roermond. Daar gooide het apparaat toen geen hoge ogen (ook niet echt slecht) maar dat was wel de aanleiding om het toestel door Tube Elysium onder handen te laten nemen. (Jacco Dekkers mat toen ter plekke alles door).Dat was heel succesvol met ook mooie nieuwe buisjes (Goldpin oid), een kaarsrechte frequentiekarakteristiek en een perfecte blokgolf. In combinatie met de Array M1 monoblokken ben ik vooral tevreden met de snelheid en de dynamiek, dat is echt prima. Voor laag moet je hier niet wezen maar snelheid en detail zijn in mijn beleving een dikke 8 op een schaal van 1 tot 10. Ik heb de versterker overigens net terug want hij heeft bij een van de leden van de audioclub Zuid-Holland meer dan anderhalf jaar een Aitos voorversterker vervangen. Ik miste hem toch wel, vooral vanwege de looks.
  22. Super: ik ga proberen voor woensdag. Ik bel even zo gauw ik zeker ben van de dag en uiteraard of de woensdag jou ook uitkomt.
  23. Ik heb een aantal 26cm banden die ooit zijn opgenomen met een 2-sporen recorder. Ik wil ze echter gebruiken op een 4-sporen recorder. Dan is het wissen van de banden een probleem, dat lukt niet met een 4 sporen recorder, althans niet afdoende. Er blijft een te hoog residu achter. Nu zoek ik iemand met een twee-sporen reel-o-reel recorder die de banden voor mij zou willen wissen. Dat is nog best een klus want het zijn 7 banden met aan elke zijde een speelduur van 1h40' . Dat zijn dus bij elkaar best wat uurtjes. Ik heb er aan zitten denken om de banden te demagnetiseren met twee sterke magneten maar ik vermoed dat zoiets geen goed idee is. Mogelijk magnetiseer je op die manier de koppen van de recorder. Ik heb hier ergens nog wel een demagnetiseur liggen maar dat is een Amerikaans apparaat op 110 volt en ik ben mijn trafo kwijt. Bovendien heb ik daar ook niet veel vertrouwen in. Ik hoop op hulp van een mede-reel-to-reel enthousiast.
  24. CR developments Woodham 300B preamp. Eind jaren 80 audiocomponent of the year in Japan. Een paar jaar geleden heeft CR Developments een herstart gemaakt en deze versterker een iets moderner uiterlijk gegeven. In Canada en Japan kom je de oude versterkers nog wel tegen. De mijne heb ik nieuw gekocht en in de loop van de tijd is -ie wel iets aangepast.(balansregeling verwijderd ivm wat hoogafval)
×
×
  • Create New...