Kraus vonBentinck

De hifi-wereld is de gelukkige wereld waar bij alle oplossingen altijd wel een probleem is te vinden

heerlijk om te lezen.

TS is zich er altijd van bewust geweest dat je al een flink huis moet hebben om redelijk trompet te kunnen spelen, laat staan een vleugel in huis halen. Het idee om het geluid van een zo duur instrument volkomen natuurgetrouw te reproduceren uit een kastje van 20.000€ (desnoods) geplaatst in een huiskamer(tje) is naïef. Maar bevredigend reproduceren is een ander verhaal, dat kan met enige toewijding en inzet best lukken.

Toch zijn het wel duurzame gebouwen die in een aantal gevallen meer dan een paar honderd jaar kunnen functioneren. Heel wat anders dan een ook te dure starfighter (what's in a name) of JSF met eenzelfde kostenplaatje en véééél duurder in onderhoud. Al zal het in Hamburg ook niet mis zijn met het onderhoud. Het is daar een zaaltje van wel 3/4 miljard €€

Oppo BDP-105 Darbee Edition, rond de 16/1700 €; daar zou ik in mee kunnen gaan.

Hoi Carl, Ik ben van dezelfde mening als Erik Klijnsmit, namelijk dat het investeren in een duurdere cd-speler weinig oplevert. Ik weet zeker dat jij er anders over denkt maar raad je toch aan om alvorens te beslissen in ieder geval te vergelijken met een speler tussen de 100 en 200€. Succes. Ook een allesspeler (DVD, (SA)CD, komt volgens mij in aanmerking; Marantz heeft aardige spelers.

Klopt precies, zelfs de triangel is niet te localiseren. Volgens mij is dat ook de reden dat orkesten en vooral de dirigent zich zo kunnen onderscheiden. Zeker de klankbalans is iets waar elke dirigent zich zeer druk om maakt. Bij solo optreden van een zanger met begeleidend orkest is dat natuurlijk anders maar in opera zijn de stemmen veel meer onderdeel van het totale plaatje en in feite (ligt een beetje aan de scene) niet anders dan de andere instrumenten. Ligt overigens per land wel anders want in Italie wordt de stem toch wel iets meer naar voren geschoven dan in bijv. Duitsland. Althans, zo ervaar ik dat. Overigens wel een mooi voorbeeld van continuïteit, die enorm dure zaal in Hamburg. Het laat zien dat de laatste vier/vijfhonderd jaar kosten noch moeite gespaard worden om dergelijke "nutteloze" gebouwen op de mooiste en duurste plekken van een (hoofd) stad neer te zetten. Hoopvol in feite.

https://verhalen.volkskrant.nl/orkestkolos-aan-de-elbe#4432 interessant om de opbouw van de zaal eens te bekijken en de akoestische maatregelen.

Bij klassieke concerten is het volume meestal vrij laag hoor. Zeker zang moet je goed naar luisteren, wil je het kunnen verstaan. En misschien nog een kleine toevoeging: in de concertzaal bestaat er niet zoiets als stereo. De klank van een orkest is een totaal. Een stereo reproductie daarentegen geeft, meer dan mono, de suggestie van aanwezig zijn en (dus) natuurgetrouwheid. Die suggestie is juist fijn (en aangenaam) maar wijkt totaal af van het origineel. Een 'luisterende machine' zou onmiddellijk elke stereo (en multichannel) reproductie afkeuren als totaal mislukte high fidelity.

Ja dat snap ik wel maar ging er maar van uit dat elke luidspreker die niet langs diverse zolderkamers op afgelegen plaatsen over de gehele wereld is geweest ter modificatie of totale afkeuring, bagger is.

Ik heb een baggerluidspreker gekocht die goed bevalt. Eind goed, al goed. Niemand anders hoeft het immers mooi te vinden.

Het wordt een feestje!

Ik vraag me heel vaak af waar al die perfect gebouwde speakers en apparaten allemaal staan. En vooral ook in wat voor ruimtes en bij wie. En ook of er ergens een onderdeel van een set bestaat waarover iedereen wel tevreden is. In werkelijkheid zijn de concertzalen (laat staan de doorsnee zaal) die de toets van alle kritiek kunnen doorstaan ook maar dun gezaaid. En in die enkele perfecte zaal gooit steevast de (stijgende) temperatuur roet in het eten evenals de in no time ontstemde instrumenten. Of er zit ineens te weinig (of kuchend en ritselend) publiek in de zaal om nog echt te kunnen genieten vanwege de verziekte akoestiek. Dat de inrichting van een luisterruimte invloed heeft lijkt mij wel zo'n open deur(raam). Waarom anders al die akoestische panelen, stoffen banken, tapijten aan de muur of op de vloer en ladingen kussens, zorgvuldig halflege boekenkasten (geen plastic omslagen svp). In het onzalige geval van een tweede aanwezige dienen wel een schilderij of drie weg gehaald te worden, of het glas uit de fotolijstjes. Dit alles wel na zorgvuldige berekeningen en de zomer- of winterkleding en de kaalheid of extra beharing van de binnen getredene in de becijfering te hebben meegenomen. Ook vergeet men vaak de schoenen uit te trekken. Het aantal gevallen van luisteraars met het verkeerde schoeisel (dikke rubber zolen) tart de fantasie. Men staat er niet zo bij stil maar ook knellend ondergoed verwijderen is in veel gevallen een gemakkelijke remedie tegen alweer een verpeste luisterervaring. De conclusie mag zijn dat er geen perfecte live uitvoering KAN zijn maar dat de perfecte reproductie van de imperfecte productie natuurlijk wel iets is om na te streven. Dixit.

Meestal komt er nog wel een verplaatsing en dan komt-ie misschien heel goed van pas. Paar interlinks in de kast kan nooit kwaad

http://www.stoutperspex.nl/kunststof-producten/perspex-helder-000/29 Ik heb van dit materiaal een op maat gemaakte en gepolijste plaat; er is mij verzekerd dat het akoestisch dood is en dat de doorlaatbaarheid qua licht boven de 90% ligt (veel hoger dan glas). Ik heb er twee trouwens en ze kostten mij een rib uit mijn lijf. Het is wel erg mooi spul. Of het slagvast is heb ik niet geprobeerd . Wel is het tot op zekere hoogte bewerkbaar en kun je er bijv. (voorzichtig/ temperatuur) in boren en er draad in tappen om iets te bevestigen met schroeven. Ik beschouw het als duurzaam want heb het al lang en het verkleurt niet (vergelen) door lichtinval. In veel dunnere en andere uitvoeringen (cylinder) heb ik het indertijd gebruikt voor het maken van (losse) armbases en (gedeeltelijk) het monteren van een derde arm aan mijn Fat Bob. Het straalt wel iets van 'high tech' uit.

Ik heb een 25 mm lexan ("plexiglas") onder de draaitafel, dat materiaal is akoestisch dood. De plaat staat op de betonnen vloer (geen kruipruimte daaronder) op 50mm hoge bronzen spikes. Dat is volgens mij een logische opstelling, een massaloopwerk te koppelen aan beton/massa.

Van echte laagproblemen was hier nooit dramatisch sprake. Hooguit het karakter van de Chario's maar geen gekkigheden. Van laagproblemen was tijdens jouw bezoek indertijd ook helemaal geen sprake. Bovendien zijn de verhoudingen hier niet zo extreem. De luisterruimte is 6x4,5 en de luisterpositie vormt min of meer een vierkant waarbij 1 speaker min of meer vrij staat en de ander ongeveer 1 meter van zijwand.

Je weet natuurlijk nooit precies wanneer het inspelen 'klaar' is maar er is best een merkbare toename van body. Ingespeeld moeten ze dus kennelijk wel degelijk. Draai veel muziek en dat is toch het beste criterium hoe het bevalt. Kom regelmatig thuis met de gedachte, ff lekker dit of dat luisteren en dan blijf ik lang er voor zitten.

excuses voor het germanisme: Kabelsalad. Zal het proberen te voorkomen.

draaitafel en luidsprekers; voor het overige maak ik me om de opstelling niet zo druk. Kabelsla voorkomen is de belangrijkste leidraad.

Als je nog eens in de buurt bent, Hans. Uiteindelijk telt er maar één ding: of je zelf tevreden bent of niet. Of je nou smaak hebt of wansmaak Gisteravond de hele avond vinyl. , 21e pianoconcert van Mozart door Friedrich Gulda, Franse chansons (Barclay opnamen zijn vaak heel mooi) en de soundtrack van Cabaret. Onverdund genieten. Is Wol soms forumlid op audiofreaks? (De braderie afstruiners)

Geen idee wat de uitslag van dit examen was. Wel nieuwsgierig.

Verstandig advies. De liefde is er wel want ik ga in de plus wat betreft detaillering èn wat betreft het laag, dat loopt minder dicht dan bij de chario's soms het geval is. De Chario's gaan wel lager lijkt het maar dat zou ook de werking/beperking van de ruimte kunnen zijn. De LS50 is de neutralere speaker. Het hoog is beter maar wordt niet metalig of schril. Piano en vrouwenstemmen gaan heel goed. Piano klinkt op de LS50 iets meer frans (lichter) Waar de Chario's het winnen is het gevoel bij live opnames. Door de wat vollere sound heb je het gevoel aanwezig te zijn en inderdaad echt, realistisch een band te horen spelen in de zaal. Bij opera echter, wanneer er sprake is van een kwartet zangers, kun je de figuren beter van elkaar onderscheiden en is de verstaanbaarheid beter. In dynamiek doen ze niet voor elkaar onder (dat ligt waarschijnlijk aan de versterking, die is echt wel passend) Met de Array's zit ik aan de top van het aanbevolen vermogen. Ik ben wel overtuigd denk ik. Een van de mooiste luidsprekers die ik ooit heb gehoord waren de grote Avalons van Zee. Ook de kleine Avalons van Siem vond ik geweldig. Dat is hier niet haalbaar. Niet financieel en niet qua ruimte. Qua dynamiek kon er niets tippen aan de slam van de set-up van Jitze, Klipsch Heresy. Nooit zo geschrokken van het kapot gegooide glas van Nina Hagen: Ich weiss es wird... En denkend aan de toekomst: de LS50 zijn heel gemakkelijk verhuisbare en plaatsbare luidsprekers. (Krijg de woorden haast niet uit de strot ) Toevallig hoorde ik zojuist van een forumlid dat hij de KEF's (met harmonizer n.b.) na 2 jaar heeft vervangen door een monitor met wat meer body (ook met harmonizer) maar de KEF's niet heeft weggedaan en af en toe weer tevoorschijn haalt. Ik ga min of meer zijn voorbeeld volgen (geen harmonizer overigens) . Veel baat gehad bij de tips, raadgevingen en ervaringen van de forumleden. Ik ben vrij snel geslaagd vanwege de tip van Ruud en de wijze financiële raad van Gerrit. Ervaring met keuzes voor andere apparaten (element) heeft mij ook de wijsheid gegeven dat veel luisteren naar alternatieven vaak toch niet veel verder brengt en tot alsmaar bezig blijven met het doorhakken van dezelfde knoop. Er is zoveel te koop dat je altijd beperkt bent in de praktijk van luisteren en kiezen en dat je op een gegeven moment de ervaring van smaak moet opdoen op de luisterbijeenkomsten of bij anderen thuis. De (terechte) waardering van Pjotr voor de Chario's hebben mij wijselijk voorzichtig gemaakt, waarvoor dank. En uiteraard aan alle meedenkers en tipgevers.

Vandaag moet ik beslissen; het blijft moeilijk. Kans op blijven is 60%. Hoef de Chario's tenslotte niet te verkopen.

wat een lekker apparaat Inderdaad, vraag of Tubejack er eens zijn licht over wil laten schijnen. Die heeft ervaring zat met dat soort apparaten en hij zal het ook eerlijk zeggen als er niks meer aan te doen is c.q. niet de moeite waard.