Kraus vonBentinck

De combinatie is prima maar het element is van seed7 ; ik heb het maar even in bruikleen om te kijken of het element nog werkt na al die jaren en om de combinatie te proberen. Erg leuk is natuurlijk dat beide zo'n beetje uit dezelfde tijd stammen en het element er inderdaad "voor gemaakt" is. Overigens komt er nu wel een tekortkoming van de arm (duidelijker) aan het licht. Bij een iets zwaarder element en een iets hoger afspeelgewicht speelt het geen rol maar met de empire met maar goed 5 gram massa en een afspeelgewicht van 1,5gr wel. Ergens zit er stofje/ongerechtigheid in het lager waardoor de arm op steeds exact dezelfde plaats uit de groef springt en blijft hangen. Al met een beetje blazen of zelfs al bij een plaat met wat diepere groef gaat-ie gewoon weer verder maar daar moet wel iets gebeuren. Ik vermoed dat er sprake is van een klein beetje corrosie en er dus gepolijst moet worden maar het uit elkaar halen van het lager is geen eenvoudige zaak. O.a. de (net nieuwe) bedrading moet er dan (gedeeltelijk?) uit. Ik wist er van maar heb de gelegenheid niet aangegrepen toen de bedrading werd vernieuwd.

uh, nee. Niet op gelet. maar heel doordacht.

De verpakking heeft zich in ieder geval uitstekend tegen de tand des tijds verweerd. Het leer/kunststof is soepel, het slotje klikt nog venijnig, het plastic aan de binnenzijde is niet verkleurd en nog glashelder. Ook de behuizing van het element was helemaal schoon en stofvrij, er zijn geen beschadigingen bij de plekken waar de boutjes hebben gezeten en het beschermbeugeltje klikt ook heel netjes in de juiste stand. Dat geeft goede moed wat betreft de binnenste delen van het element. Het moet gewoon opnieuw ingespeeld worden Opvallend is de fraaie presence van het element.

Vandaag arriveerde al bij de vroege ochtenpost een fraai lederen etui Dat bij opening een als nieuw aandoend element bevatte. Keurig verzorgd, glashelder in het plastic en geheel compleet met alle benodigde toebehoren van onder naar boven: schroevendraaiertje, reinigingsvloeistof, buisje met metalen en plastic schroefjes en moertjes, het reinigingsborsteltje. In het midden het fraaie & elegante element zelf Empire edr9 Cartridge Data Empire EDR 9 rate/review $200 Type moving magnet Output Voltage 4.5mV Frequency Response 20Hz - 35kHz Tracking Force 1.5g Mass 5.3g Channel Separation 30dB Channel Balance 0.75dB Load Impedance 47k ohms Output Impedance 28x10-6cm/Dyne Stylus S5000 black Stylus Tip paralinear LAC 0.2 mil Cantilever Dynamic Compliance Static Compliance Notes *3.54 cm/sec. Separation 20db 20Hz � 500 Hz 15kHz � 20kHz, IM distortion 08% 3kHz � 20kHz, Tracking ability 38 cm/sec @ 1kHz @ 0.9gm, Recommended capacitance load � 100pF. De weduwe popelde naar een nieuwe partner en daarom meteen maar aan de slag. Hoe een fabrikant ook zijn best doet, altijd mankeert er wel iets. In dit geval zijn de bijbehorende schroefjes iets te kort maar gelukkig is dat geen probleem want schroefjes zat in voorraad. Het blijft altijd een prutskarweitje wanneer er geen schroefdraad in het element zit en er met moertjes gewerkt moet worden maar uiteindelijk past het elementje precies. De arm met sme montage (lekker makkelijk) zit zo weer op het board, instellen naaldkracht is fluitje van een cent en gezien de output van 4,5 mV is verdere versterking ook niet echt een punt waarvoor het onderste uit de kan gehaald moet worden, een afsluitweerstand van 47kOhm eveneens niks bijzonders en omdat het toch kan is 100pF ook geen probleem. Een klein half uurtje werk en er kan gedraaid worden. En... het klinkt al gelijk als best een gelukkig huwelijk, fris en helder, mooi zuiver en lekker pittig. Zo te horen mankeert er aan het element helemaal niets maar zal vandaag of morgen nog eens eventjes meten. Eerst maar eens de tijd nemen voor wat luisterindrukken.

Jeugdsentiment op rood vinyl; ooit live gezien in de oude Ahoy

Is er ooit iets op de markt geweest waarover iedereen het eens is/was dat het goed was/is? Het enige wat op gaat is zo'n beetje dat vrijwel iedereen (tijdelijk) tevreden is met datgene wat hij zelf heeft (en dat is geen slechte score vanuit consumenten oogpunt bekeken)

de goeden??? Dus er zijn ook slechten? Wie hier een verslag schrijft van een luisterbezoek bedrijft geen journalistiek maar geeft een subjectieve indruk van hoe het bezoek is beleefd en kan dat in elke vorm gieten die hij maar wil. Het zijn veelal dezelfde mensen die toen en nu schrijven en op hun manier verslag doen. Er worden geen checklists afgewerkt. De verslagen zijn bovendien tamelijk eensluidend. Dat zegt ook iets. En zoals eerder opgemerkt, niemand die de moeite neemt om een verslagje te schrijven heeft het gevoel dat hij (hopelijk ooit ook eens een zij) aan een bepaalde norm moet voldoen.

over een weekje, als de wolstorm is uitgewoed, misschien maar eens de dorre bladeren wegvegen uit dit topic?

kun je dit vertalen? Ik heb sterk het vermoeden dat je onbegrijpelijk taalgebruik de warrigheid van je gedachten daarentegen met de hoogst mogelijke nauwkeurigheid weergeeft m.a.w. het is niet het gebrek aan beheersing van de taal maar het gebrek aan heldere gedachten dat ten grondslag ligt aan alles wat je hier allemaal neer kliedert

Het gaat een beetje vreemde kant op met dit topic. Er gebeuren bij Cock echt geen wonderen. Het klinkt beregoed en overtuigend bij hem en het laat zien hoever je in een gewone huiskamer kunt komen met 'high fidelity'. Bij zijn uitleg legt Cock er de nadruk op hoezeer het van belang is onder de ruisvloer ook goede resultaten te bereiken. En technisch is hij in staat daar meetbare verbeteringen aan te brengen die het uiteindelijke resultaat in het hoorbare gebied ten goede komen. Hoe de harmonizers precies in elkaar zitten verraadt hij niet (de kastjes zijn dicht gegoten) maar hoe het werkt legt hij wel degelijk uit en hij demonstreert het effect er van. Men wordt ook door schade en schande wijzer want de voorbeelden dat een ander mooi weer speelt met iets wat jij hebt bedacht zijn legio. Wat de draaitafel betreft is er volgens mij al helemaal geen sprake van geheimzinnigheid. De gedachten achter het naar extreme specificaties vervaardigde plateau zijn allemaal gewoon beschreven en uitgelegd net als de ingrepen die hij heeft gedaan bij de speakertjes. Dat zijn ideeën werken blijkt ook wel uit het feit dat met een afspeelgewicht van 0,3 gram(!) een groef van 100mu foutloos wordt afgetast. Hoeveel 'bewijs' heb je dan nog nodig? Cock is trouwens helemaal geen aanhanger van KEF en beschouwt de LS50 als een toevalstreffer en heeft weinig goede woorden over voor de opvolger van de LS50 die door KEF als vervolg op het succes op de markt zijn gezet. Er is totaal geen sprake van voodoo zoals bij de klankschaaltjes, barnstenen plaatjes en de demagnitizer van Furutech en vergelijkbare onzin.

Is er door iemand al eens een luisterbezoek afgelegd bij Wol en indien ja, waar kan ik dat vinden?

Cock vertelt heel veel over de manier waarop hij bezig is en de nauwkeurigheid waarmee hij meet. Om maar een paar voorbeelden te noemen, de werking van een stappenmotor, de invloed van rek in een snaar voor de aandrijving, waarom de massa van een plateau gering moet zijn, een lager niet lang mag uitlopen en zijn vermogen om gehoormatig die kelinigheden te beoordelen. Het is echter niet gemakkelijk om in een verslag die zaken te bespreken ook al omdat je vaak de technische kennis mist om alles te beoordelen en precies de juiste vragen te stellen.Voor mij en ik vermoed de meeste andere bezoekers geldt dat je niet op hetzelfde niveau zit.

Er is wel een heel groot verschil tussen de aanpak van Cock en de meeste luisteraars op het forum. Cock maakt een product en zoveel jaar ervaring, materiaalkennis en inzicht in de materie verwerkt hij in iets waar hij in gelooft, wat meetbaar en vooral hoorbaar een verbetering is van de dingen die hij kent. Voor de meesten van ons geldt dat wij proberen gewoon thuis er het beste van te maken met in ieder geval de dingen die je hebt of denkt te moeten modificeren, aanpassen, verschuiven en die uiteindelijk er toe moeten leiden dat je geniet van je muziekcollectie. Voor ons is het zaak om je niet te verliezen in de hardware, voor Cock is dat juist de crux. Wij streven naar tevredenheid, Cock naar vernieuwing en perfectionering van de techniek. De overeenkomst is natuurlijk dat Cock, net als de meesten van ons, muziekliefhebber is. Ik ging weg bij Cock met de toch wel lastige kennis dat ik bezig ben met het asfalteren van een weg die al na een paar honderd meter doodloopt. Maar is dat zo erg? De geur van dampend pek heeft ook wel iets.

Kijk eens aan, het enige mij bekende voorbeeld van het gebruik van de vijfde naamval in het Nederlands. Tot in de jaren 60 hoorde je dat nog wel eens om de verwachtingen van ouders t.a.v. hun kind(eren) te temperen. Maar in het internet en twitter tijdperk is dat dode taal geworden. Jammer.

Heet van de naald maar ff: Ook ik heb zojuist the Cock-experience ondergaan en inderdaad, flink onderste boven in 2 opzichten - er zijn een flink aantal Cd's gedraaid ter demonstratie met meestal vrij onbekende muziek voor mij maar toch ook wat opera(Zauberflöte) en Kodo (Japanse drummer-athleten, ooit live gehoord in Carré) waarmee verschillende aspecten van de set aan de tand werden gevoeld. Een buitengewoon gezond gebit. Dynamiek, slam, rust, holografisch en bijzonder fraai en veelzeggend het 'geluid' van zaal ambiance tijdens stilte! De ervaring die je hebt als je de aanwezigheid van een zeer grote ruimte 'voelt' als je daar in volkomen stilte aanwezig bent. Iets uit het haast onderbewuste toch geregistreerd. Eigenlijk is dat de kern van het betoog van Cock: de (grote) invloed en het belang van het onhoorbare. - aan mijn eigen muziek zijn we bijna niet meer toegekomen omdat de tweede zaak waar ik tamelijk van onderste boven was, de bevlogenheid van Cock is en de woordenvloed waarin hij die vertaalt . Volgens mij heb ik mijzelf ook niet helemaal onbetuigd gelaten want er kwam een einde aan de avond door een telefoontje van mijn ongeruste vrouw terwijl ik het gevoel had dat we nog maar net begonnen waren. Ik reken op een vervolg want ik ben noch uitgeluisterd noch uitgepraat. Over de geluidskwaliteit hoef ik niet veel meer te zeggen: ik meen dat iedereen daar wel vertrok met het idee 'klonk het bij mij thuis ook maar zo'. Ik maak daarop geen uitzondering. Hoopgevend in dat opzicht is de constatering dat het allemaal gebeurt in een doodnormale huiskamer (wel vrij gunstige lengte/breedte verhouding) en niet in een totaal aangepaste ruimte al zijn er wel degelijk duidelijk zichtbare akoestische voorzieningen en hebben de speakers, vooral aan de achterzijde, een flinke ruimte. Meer dan in een ook met andere bestemmingen gebruikte huiskamer vaak mogelijk is. De afstand tot de zijwand is daarentegen 'normaal' tot zelfs enigszins beperkt. Maar zoals reeds door anderen eerder opgemerkt, geen gedoe met een benauwde sweetspot. De apparatuur van Cock is van stroomvoorziening tot speaker zonder uitzondering op een of andere manier bijzonder om niet te zeggen bizar. De draaitafel oogt op het eerste gezicht conventioneel maar is dat allerminst. Een tangentiale arm, veel perspex, 1-motorige snaaraandrijving maar op de keper beschouwd doet elk onderdeel in afwijking van het gewone niets onder voor de andere apparatuur. Motor, snaar, ophanging, plateau, allen zijn bij nadere beschouwing even bijzonder en tot in detail doordacht. En dan betreft het ook details die normaal gesproken niet aan de orde komen. Gerard Reve wilde het boek (Van violet en de Dood) schrijven dat alle andere boeken overbodig zou maken en hij heeft die krachttoer ook volbracht. Cock schiet ook aardig op al hangt de draaitafel voorlopig volgens zijn eigen woorden nog houtje touwtje aan elkaar. Een bijzondere avond en dat was het.

Ik ben er van overtuigd dat jij ook fanatiek twittert

http://www.businesswire.com/news/home/20150904005781/en/Panasonic-Unveil-Technics-Direct-Drive-Analog-Turntable Is deze al eens gemeld?

Nee geen armbord afgezaagd, dat is een veel te dure grap. De 2 borden die er nu op zitten zijn elk een klein beetje afgefreesd aan de uiteinden en overlappen elkaar. Er kan nog een derde bord op met een iets andere opbouw (voor de Mörch) maar voor de Mörch had ik ook nog een bovendeel geschikt voor een dubbele onderbouw. Gewoon zo'n plaatje met dit keer geen SME boring maar een rond gat op 222 mm afstand van de as. Het meeloopborsteltje staat nu op zo maar een plaatje dat aan het chassis is bevestigd. Dat komt zo meteen weer op een beter manier in orde.

De beste gelijkloop die ik ooit heb gemeten was 10 jaar terug bij Parker 700. Hij heeft een Linn LP12 met Linto voeding. Ik heb het nog ergens op file staan. Een toon van 3150Hz werd zonder enige zweving weergegeven en op de grafiek stond de piek op 3150Hz volkomen stil. Dat heb ik daarvoor of daarna nooit meer gezien. Ben benieuwd of Cock die meting ook wel eens heeft gedaan. Bij mij is het uitgangspunt dat ik gewoon het beste wil halen uit de spulletjes die ik heb staan en al knutselend dat voor elkaar wil krijgen. Klankmatige resultaten zijn bij mij in dat opzicht minder belangrijk dan meetbare resultaten en wel om een heel eenvoudige reden. Als je voor 10.000€ spullen zet in een 100€ akoestiek dan moet je het meer van meten dan luisteren hebben. Maar met een beetje schipperen en schuiven kan ik heel erg genieten van de muziek waar ik van hou.

Komende week maak ik de opstelling (voorlopig) af. De hoogte laat ik tot nader order maar voor wat het is (die wordt nu bepaald door de tafelpoten ). Het wordt mooi weer en ik stop met knutselen. Wat ik nog doe: De poten waarop de motoren staan worden aan de bovenzijde met elkaar verbonden door aluminium platstaf van 10 cm breed en 3 mm dik (helaas dus nog het e.e.a. aan polijstwerk) en wel zodanig dat de assen van de motoren een gelijkzijdige driehoek vormen rond het chassis. De poten staan dan natuurlijk stabieler en de trek van de snaren aan het lager is dan correct verdeeld. Bovendien heb ik dan een plaatsje voor de meeloop borstel en de verlichting. Aardig is dat bij het omleggen van de snaren deze altijd een beetje getordeerd zijn. Dat is te zien aan het af en toe optreden van vibraties op een bepaald punt in de snaar wat bovendien verloopt over de lengte van de snaar. Na enige minuten is dat verdwenen en is op het oog niet meer te zien dat de snaar rond loopt. Alle vier de snaren staan dan doodstil. Ik heb inmiddels ook het een en ander gemeten en mooie waarden geregistreerd naar mijn idee. Wanneer de naald in de aanloopgroef zakt dan wordt er weinig toegevoegd aan de ruisvloer die al aanwezig is in de phonopre. Mijn conclusie is dat er geen sprake is van rumble en dat de hele constructie goed werkt. Zal binnenkort eens wat metingen hier plaatsen want de uitleg van de metingen doe ik maar op gevoel en ben benieuwd of iemand met beter inzicht daar andere conclusies aan verbindt.

Woodham 300B Classic; dat gaat heel goed met de Benz Ebony met een output van 2,5mV. Gewoon ff voor de afwisseling, de eenvoud en wat problemen met de gewone phonopre.

relief=diepte een glijdende toon is bijv een toon die van 250 naar 40Hz afloopt. Zulk soort tonen staan op testplaten/CD's of je kunt ze ook zelf genereren in een wave-editor. Speel je die toon af dan, dan is de toon natuurlijk overal even hard opgenomen maar hoor je via de luidsprekers als gevolg van de kamerakoestiek de toon uitdoven of aanzwellen. Je kunt de toon ook trapsgewijs afspelen met intervallen van bijv 10 Hz en dan hoor je waar ongeveer de problemen liggen. Met het schuiven van de luidsprekers kun je proberen de meest gunstige plek te vinden (je kunt natuurlijk per kanaal afspelen) waar de toon het meest constant blijft. De volgende stap is een akoestisch ingrijpen maar dat vergt enige kennis. Wat doe je waar? Daar helpt trial & error niet zoveel. Als ik me goed herinner was jij indertijd toch ook op de Behringer dag in Oud-Beijerland. "Trek hem recht" met Sebastiaan de Vries.

Gehoormatige akoestiekmeting gedaan (glijdende tonen), luidsprekers dramatisch verplaatst en de boel wat rechter getrokken en wat meer reliëf gecreëerd , draaitafel opnieuw ingeregeld en helemaal opgepoetst, buizenphonopré er bij in gebruik genomen. Drukke dag.

nou niet helemaal; het wordt gebruikt voor wijnen (of port) die uit een uitzonderlijk goed wijnjaar komen en dus geschikt zijn om verder te rijpen. Vintage in zijn algemeenheid betekent uitzonderlijk goed, 'gerijpt', de moeite waard om gered te worden van de vuilnisbelt. Enne, het topic heet wel show your turntable' maar vanaf het begin hield dat ook in: show your favourite/exceptional/ turntable