Kraus vonBentinck

Als het vroeger niks waard was dan is het na 20-40 (of na 200 jaar) nog steeds niks waard. Omgekeerd geldt ook (in veel gevallen). Ook vroeger werd er meer goedkope rommel gemaakt dan echt waardevolle spullen. Het enige wat misschien opgaat is dat de vroegere rommel gemiddeld toch wat beter was dan de huidige rommel.

Hartelijk dank, het klopt dus. Hartstikke mooi! Ik was een tijd geleden bij George en die draaide ook behoorlijk hard met zijn Magnepans. Dat kon volgens hem omdat de buren van electrostaten toch niks horen. Inmiddels heb ik zelf ook gemerkt (navraag gedaan) dat ik met mijn electrostaten flink tekeer kan gaan en buren er niks van merken. Nog meer tevredenheid. Kan niet begrijpen eigenlijk dat ik die dingen al een eeuwigheid heb staan en zelden heb gebruikt. (Nou ja, WAF) Van Willem van Array weet ik dat hij de combinatie Final met Array (10000i) niet zo heel goed vond maar ik ben er zeer over te spreken. Geweldige dynamiek en power zat in de oude monoblokken. Het is tijd om de oude Chario Academy Millennium I op marktplaats te zetten. Die ga ik niet meer gebruiken.

Is er iets waar van het verhaal dat electrostatische luidsprekers minder burengerucht veroorzaken dan andere luidsprekers? En als dat zo is, is er dan verklaring voor deze prettige bijkomstigheid? Ik heb die opmerking al een paar maal gehoord en ben heel nieuwsgierig.

Dat iemand gestraft kan worden met dergelijke oren is het zoveelste bewijs van de grenzeloze wreedheid der natuur. Ik benijd je niks, wollie. Ik neem aan dat je ook het verschil hoort wanneer water door een loden of koperen pijp stroomt. Dat is dan wel weer handig in jouw stiel.

Dat is interessant! Kun je daar misschien iets meer vertellen? Niet alleen misschien wie het was en wat hij zong maar ook iets van de reden van opname (vastleggen van een verdwijnend verschijnsel?) en van de manier/techniek waarop de opname tot stand kwam? Ik neem aan dat er niet veel opnamen van castraten in omloop zijn. Die er zijn zullen wel gedigitaliseerd zijn inmiddels? Indertijd wel enigszins de toch behoorlijk serieuze pogingen gevolgd om de stem en het onnatuurlijk grote register van de castraat te 'herscheppen' voor de film 'Farinelli'. Persoonlijk vond ik het een geslaagde poging.

Of de 19e eeuw bij uitstek de tijd is van de virtuositeit? Daar mag toch wel een kanttekening bij. Zeker wat betreft zang/belcanto is in de opera virtuositeit van aanvang (rond 1600) af een belangrijk onderdeel geweest. Ik hoef maar de castrati te noemen. Er was meestal meer aandacht voor spektakel dan voor diepgang. En die traditie van virtuositeit gaat door tot op de dag van vandaag. Een kaartje voor Cecilia Bartoli kost meestal rond de 250€. Ook een fraai voorbeeld dat virtuositeit en kwaliteit elkaar niet per se hoeven te bijten. In de popmuziek is trouwens die virtuositeit nimmer een reden om daar denigrerend over te doen (Jimi Hendrix) en Paganini mag dan een mindere componist zijn (minder dan Mozart of Beethoven is tenslotte vrijwel iedereen) maar een avondje Paganini was toch echt wel een avondje uit.

Ik zal je advies opvolgen. Thx

Inmiddels hebben de Kef's LS50 plaats gemaakt voor Finals 600i. Duidelijk is dat een fundament ontbreekt (ze gaan volgens opgave fabrikant tot 45 Hz) maar een andere regel doet hier opgeld: je kunt beter een speaker hebben die bij de ruimte past dan een ruimte geschikt maken voor de speaker. De ruimte waarin ik speel is eenvoudigweg niet geschikt (te maken) voor full-range luidsprekers. (al zijn de LS50 bepaald niet full-range, staande golven produceren ze desalniettemin). Hoorbaar is in ieder geval het prijsverschil, de Finals waren 6x zo duur als de Kefjes en dat is echt wel te horen. Maar bij deze de vraag: hoe zat het ook alweer met electrostaten: is het beter de luidsprekers permanent onder spanning te laten staan of is inschakelen tegelijk met de eindversterkers net zo goed of zelfs beter voor de levensduur? (en ook beter ivm met aantrekken stof) In de manual is slechts terug te vinden dat bij langere tijd buiten gebruik het beter is om de spanning er af te halen. Gehoormatig is voorlopig de ervaring dat de Finals binnen enkele seconden gewoon 100% functioneren. Volgens mij is deze vraag al eens eerder aan de orde geweest maar kan het betreffende topic onmogelijk terugvinden. Bij voorbaat dank

Het is overigens best een aardig onderwerp, die virtuositeit en de publieke belangstelling ervoor. Het is een beetje verlengstuk van de Renaissance geworden. In de schilderkunst deed het zich naar ik nu meen voor het het eerst voor in de moderne geschiedenis (de Grieken hadden al enigszins dezelfde voorkeuren en waardering voor talent en uitblinken), maar in de muziek kwam het later ook naar voren en misschien berust de huidige bewondering voor "meesterkoks" (je wordt doodgegooid met kookprogramma's en de topfiguren worden schathemeltjerijk) wel op dezelfde menselijke trekjes. ( De uitvinding van het perspectief en het componeren van een maaltijd - voor- hoofd - en nagerecht stammen uit dezelfde tijd) Het heeft vast en zeker te maken met de desecularisatie en de centrale plaats van het individu in het wereldbeeld. (Op de belgische tv is er trouwens een wedstrijd aan de gang over wie aanspraak kan maken op de titel universalis - "Iedereen beroemd" heet het; elke avond ergens tussen 19 en 20u) In het rijtje past ook mooi het doelpunt van Ronaldo tegen Juventus onlangs, de omhaal waarmee hij bij voor- en tegenstanders daverend applaus oogstte.

bedankt heren, kon ook haast niet anders en er zijn toch inderdaad best wat namen, Bernstein, Poulenc, Messiaen, Bach, Bartok en nogal wat mindere goden. Ik vind het toch wat 'extra' hebben als de componist eigen werk speelt. Stuitte bij toeval op dit stukje van Jan de Kruyff, misschien wat al te populair geschreven maar vooruit https://musicalifeiten.nl/componisten-portretten/p/paganini.html

Een antwoord op je vraag weet ik niet maar upsamplen via JRiver is naar mijn ervaring helemaal niet verstandig. Gewoon "No change" en alle formaten afspelen zoals ze op de schijf staan.

Een goede testplaat met een toon van 3150Hz geeft wellicht het antwoord; met een stroboscoop kun je wel de flutter enigszins waarnemen maar niet de wow. Er is overigens een filosofie waarbij het motortje zo licht en slap mogelijk moet zijn om op die manier zo gering mogelijke invloed op het plateau uit te oefenen. Ik geloof daar niet zo in. Maar the proof of the pudding...

Ik vraag me af of je hier niet twee onverenigbare dingen probeert te verenigen. Of het lager is strak en dus staat het plateau snel stil of het lager is ruim en het plateau draait lang door. Is het lager strak dan kan de weerstand best constant zijn en een hele mooie gelijkloop geven. De flutter is dan laag. Heb je een heel lange uitloop dan kan het lager niet haast niet strak zijn en heb je dus een (relatief) hoge wow (zweving van de toon). Als ik Cock mag geloven (die heeft heel wat uurtjes research in de draaitafels zitten) dan is een lange uitloop bepaald niet iets om naar te streven. Een strak lager en een goede aandrijving, daar moet je het van hebben.

Singer/Songwriter Componist/Virtuoos Het heeft natuurlijk iets wanneer een artiest eigen werk uitvoert en in veel gevallen is het zo dat zelden een andere uitvoerende het er beter af brengt dan de originele schepper van het werk. (voor de literatuur gaat dat overigens niet op: schrijver leest voor uit eigen werk, dat kan een ander vaak beter). Ik noem als voorbeeld The Beatles die zonder meer de beste uitvoerders waren van hun eigen werk. Vaak geïmiteerd, zelden geëvenaard (Joe Cocker als uitzondering die de regel bevestigt.) J. J. Cale, Bob Dylan, The Stones allemaal bevestigingen van de regel. In de klassieke muziek bestaat de vergelijkbare combinatie van componist/uitvoerder natuurlijk ook al is het helaas onmogelijk Mozart of Beethoven aan het werk te horen. Zowel Mozart als Beethoven waren beroemd als (piano)virtuoos en componeerden (ook) voor eigen gebruik en natuurlijk met de bedoeling hun talenten als componist maar ook als virtuoos zo goed mogelijk voor het voetlicht te brengen. Dat was lucratief vanwege de kaartverkoop of zelfs abonnementen maar het trok ook (welgestelde) leerlingen aan en hielp natuurlijk om bij het publiek bekend te worden of te blijven. Behalve Mozart en Beethoven waren er natuurlijk nog wel meer van die singer/songwriters. Paganini werd schatrijk van zijn concerten en was ook een verdienstelijk componist. (Naast enkele concerten nogal wat muziek voor viool en gitaar, zijn grote liefhebberij) Zijn vioolconcert No 1 is een mooi voorbeeld van wat ik bedoel, volop orkestwerk maar toch slechts als toneel voor de solist. Na de introductie door het orkest gaat het doek pas echt open en komt het hoofdgerecht knallend binnen. Menig toehoorder verliet indertijd de zaal in de vaste overtuiging de duivel himself aan het werk te hebben gezien als verklaring voor de nooit eerder gehoorde fratsen op een viool. De pianoconcerten van Mozart uit zijn tijd in Wenen zijn veel subtieler maar bieden naast veel ruimte voor muzikaliteit ook ruim de gelegenheid tot het uithalen van ‘onmogelijke’ capriolen op de toetsen. Mozart zelf was uitermate trots op zijn beheersing van de piano en liet zich daar ook graag op voorstaan. Hij was ook een begaafd violist maar de piano, dat was zijn forte. Voor zover ik weet heeft Mozart nimmer als vioolsolist opgetreden. Voor de ‘virtuoos’ bestond in de 18e en 19e eeuw grote publieke belangstelling en voor de artiest dus een zeer aantrekkelijke bron van inkomsten. De muziekgeschiedenis staat bol van rijke zangers, zangeressen en violisten. Maar in de meeste gevallen brachten zij geen eigen werk maar waren zij ‘slechts’ uitvoerders. Onlangs raakte ik weer eens in de ban van Beethoven’s pianoconcert nr 1 (eigenlijk 2, maar goed). In deel 1 (Allegro con Brio) en 2 (Largo) alle ruimte voor muzikaliteit en interpretatie maar in deel 3 (Rondo) komt het vuurwerk dat nog in de oren naklonk als het publiek weer huiswaarts keerde. Van die muziek geniet ik. Dat pianoconcert heb ik hier thuis in 5 uitvoeringen op de plank liggen van Brendel, Barenboim, Blumenthal, Bishop en Argerich en ik draai vaak alle 5 uitvoeringen achter elkaar zonder er genoeg van te krijgen. Argerich komt voor mij het dichtst bij wat ik mij voorstel als een avondje bij Beethoven zelf in de zaal. Spektakel! (Er staat een hele mooie registratie van haar optreden met dit concert op YouTube, Aix-en-Provence 2014, Chamber Orchestra of Europe o.l.v. Emmanuel Krivine; het rondo begint op 26 minuten). Waarom dit lange verhaal? Ik ben op zoek naar werk van andere componist/virtuozen en dan vooral de spektakel delen waar de componist de virtuoos alle ruimte geeft. Behalve Mozart, Beethoven en Paganini schieten mij direct niet zo veel namen te binnen. Chopin is een voorbeeld van iemand die veel concerten gaf maar Mahler bijvoorbeeld weer niet. Hij dirigeerde wel eens eigen werk maar zat volgens mij nimmer zelf in het orkest, laat staan een optreden als solist. De familie Strauss ging volgens mij graag de straat op met de drumband maar trad niet op als virtuoos. Wie heeft er suggesties voor mij?

https://tweakers.net/aanbod/1633715/yamaha-r-s300-zilver.html beetje steggelen over de prijs en je zit gebeiteld

I rest my case

Als het in een kast staat werkt een afstandsbediening niet (tenzij je er een extender bij koopt maar dan wordt het budget wel daardoor voor de helft opgeslokt)

Veel grappiger is nog dat (vrijwel) niemand zich aan het budget houdt. Ook dat is gemeengoed

Veel mogelijkheden op de dj-spullen. Als het toch in een kastje zit en er zijn geen hoge eisen, waarom niet voor dat geld. Meestal zijn die spullen niet zo heel erg duurzaam en werkt er iets niet dan kan het gelijk in de kliko want repareren is geen optie bij die dingen. €129 is niet zo heel veel leergeld en wie weet hoe lang het meegaat. Persoonlijk ging ik ook liever voor iets anders c.q. 2e hands (de sony is vlak bij jou in de buurt) maar nieuw zijn er ook voldoende mogelijkheden. Uiteindelijk moet je zelf beslissen (en betalen). Succes.

https://www.correct.nl/artikel/Pioneer-A-10-K-art484744B.php of https://www.correct.nl/artikel/Yamaha-AS-201S-art518146.php https://www.marktplaats.nl/a/audio-tv-en-foto/versterkers-en-receivers/m1270116399-sony-powermos-versterker-ta-fb-920-r-qs.html?c=be2da871b0d84f75c3056cc6db858f31&previousPage=lr

een tweedehands sony versterkertje kun je makkelijk voor onder de 150€ vinden en mits je geen al te moeilijke speakers hebt ben je daar prima mee geholpen.

Op Radio Kootwijk! Als je daar gewerkt hebt dan ken je vast en zeker mijn Oom Johnny (Stel)??? Die werkte daar ook en woonde in het laatste huis van het rijtje. Van daar uit regelde hij alles voor "Keep 'M Rolling"

Een werkende harde schijf op voorraad hebben, bijv in een externe behuizing. Dat is een solide oplossing.

https://image.ibb.co/hAsxWH/DSC_0022.jpg weer ijverig aan de slag geweest: rack voor de iFi nano componentjes

Als TL door de vloer gaat, gaat de huisbaas uit zijn dak