thingman

Afwachten maar. Als je echt problemen in het laag en/of midlaag hebt moet er nog wel een en ander uit de kast worden getrokken. Ik blijf het raar vinden dat dit alles nu als een verrassing komt. Basproblemen in kaart brengen hoort bij een eerste diagnose en een op basis daarvan uitgewerkt plan van aanpak.

Er zit helemaal geen laag (basgitaar) in dat nummer, Carl. Het is enkel een elektrisch versterkte, normaal gestemde akoestische gitaar. Je hebt in dat geval ook (of eerder) problemen in het midlaag...

Maar hij werd in de huidige opstelling al niet meer aangestoten zei je toch?

Die modus was er niet uitgekomen bij het akoestische onderzoek en advies? Dat zou jammer zijn. Zo'n probleemfrequentie kan nogal wat voeten in de aarde hebben om te elimineren. Om een oplossing te zoeken moet je in elk geval niet luisterplaats EN luidsprekers verplaatsen, maar (in eerste instantie) juist alleen de luidsprekers. Voor de luisterplaats kies je een vaste waarde met voldoende afstand van de achterwand, maar ook weer niet teveel. Wees ook niet te bang om de luidsprekers juist richting voorwand te verplaatsen. Verder de kamer in wil niet altijd helpen. Als Rivasono nog eens komt zou ik verzoeken om een SPL-meting van op de geoptimaliseerde luisterplaats. Dan komen alle probleemfrequenties in beeld. Jammer dat dit aspect niet bij het eerste onderzoek is meegenomen. Resonantiemodi zijn soms vaak lastiger te temmen dan nagalmtijd.

Akotherm absorbeert teveel hoog. Dat kwam eerder al voorbij. Is leuk voor heel lokale toepassing zoals flutter en voor repetitieruimtes van een bandje.

Nee, dat is niet waar. Dat is woonakoestiek. Optimalisatie van het spraakgebied. Middengebied. Voor muziek is breedbandigere optimalisatie nodig. Het laag of midlaag kan nog steeds bagger zijn en is in de praktijk niet voor niets de grootste uitdaging van akoestiek... Spraakoptimalisatie is niet zo moeilijk. Optimalisatie van midlaag en laag des te meer. Lukt niet met een kleedje, kussentje en paneeltje

Echt? Tot nog toe lijkt het tegendeel waar te zijn. Er komen veel wijze raadgevingen voorbij die je steeds pareert. Je gaat nogal snel met heel veel om uiteindelijk het spoor bijster te raken. Akoestiek is gewoon een vaste waarde, los van welke speaker ook. Die kun je optimaliseren zonder een speaker te laten klinken. Opstelling is een luidspreker-afhankelijke variabele en voor optimalisering is behoorlijk veel tijd nodig. De akoestisch geoptimaliseerde ruimte leren kennen is tijdrovend en vereist het goed uitluisteren van diverse opstellingen, om uiteindelijk het beste compromis te vinden. Ook het (gehoormatig, niet met een of ander meetding!) juist plaatsen van de netstekkers is geen sinecure die, indien zorgvuldig gedaan, een grote uitwerking kan hebben op zowel klank- als ruimtebeeld. Dat kun je vanuit elke willekeurige opstelling doen, mits die een beetje correct is. Ik ben het eens met diverse anderen, die je er met de beste bedoelingen op trachten te wijzen dat enige systematiek en logica aan te bevelen zijn om nodeloze verwarring en eeuwige onrust te voorkomen.

Ze was de stiefdochter van Art Blakey.

Is geen heel logische aanpak. Beter eerst de opstelling optimaliseren qua laagweergaveven dan demping toevoegen of wijzigen. Tenslotte toe-in optimaliseren. 1 parameter tegelijk optimaliseren, wat tijd kost, anders gaat verband tussen oorzaak en gevolg verloren.

Zaz - je veux (de l'amour, de la joie, de la bonne humeur). Signe Tollefsen - history class Propellerheads (feat. Shirley Bassey) - history repeating

Welgeschreven, Kraus, met veel beelding!

Een : gevolgd door een ) geeft

Nee, hij had volgens mij geen naam, maar het zou dan zoiets als Sphinx Project xx worden. Die componenten van hun hadden steeds een nummer. Typisch ook dezelfde schakelaars en lampjes in een verzonken deel, zoals ze dat steevast gebruikten toentertijd. Maar misschien zit ik er ook wel naast hoor. Tis alweer lang geleden...

Klopt, deze speler lijkt als 2 druppels water op een van de Sphinx proto's uit 1989. Een ervan is voorbij gekomen in de hifizaak waar ik destijds werkte (Hobo Den Bosch). We deden daar heel veel met en voor Sphinx en hun vertegenwoordiger heeft dit apparaat enige tijd aan ons uitgeleend om mee te spelen. Ik meen dat er meer dan 1 prototype was gemaakt, maar heb er nadien nooit meer iets van vernomen...

Ik lees heel goed, vandaar dat ik je vertel dat je reactie misplaatst is in DIT topic. Open anders een eigen topic over al het audiofiele zeer dat je tegenkomt. Misschien zijn er hier meer die daar aan mee willen doen, al verwacht ik dat niet...

Kom aan Wil, het is goedbedoeld advies om de tijd te nemen met zulke grote dingen. Ik zet de volgmodus nu maar aan dan. En kom graag nog een keer bij je luisteren

Eens. Bij het aansluiten van de Magnepans op de org. set was het een verademing, nu is het niet goed meer. Er gebeurt veel teveel tegelijkertijd denk ik en er is te weinig rust.

Wel, daar zijn WIJ nu juist benieuwd naar...

Gelukkig zijn er anderen die dit wel begrijpen. Er zijn altijd meer manieren om tot een overtuigend eindresultaat te komen.

Volgens mij klopt dat niet. De impedantie van een normale magnetostaat is weliswaar vaak aan de lage kant, maar tegelijk ook vrij constant over de hele linie. Dat fluctueert niet met meer dan +/- 2 ohm. Een versterker die niet schrikt van 4 ohm zou er niet van in de stress hoeven te raken. Het vermogen is wel een dingetje natuurlijk.

Zie jij ergens een speaker dan? Volgens mij heeft Carl geen Magnepan. Maar: ja, afstand is zeker nodig om het dipolaire karakter te optimaliseren.

Als zo'n ding inderdaad zo weinig kost, dan is het toch geen probleem om er een te kopen en je eigen oordeel te vormen? Niks aan verloren als het plastic brol is, toch?

Let's just agree to disagree...

Klopt. Voor 1500 heb je een impedantie onafhankelijke oplossing. Daar koop je ook een actieve voortrap voor, maar die is nooit zo 'transparant' als een echt goede passieve...

Fraai en zo waar: in feite is elke luidspreker een eenpersoons luidspreker, maar met name dipolen laten dat goed horen. Op die ene plek heb je dan ook iets onovertroffens... Het doet me ook enigszins denken aan een ambiofonische opstelling. Ook onovertroffen realistisch, maar wel een beetje onpraktisch.