thingman

Ik heb geen flauw idee en de makers geven verder ook weinig inzicht daarin. Op de helft van de pagina HIER kun je vinden wat ze er zelf over zeggen. Op zich klinkt het aannemelijk, maar in de praktijk merk ik niks van die voordelen; sterker nog, er zijn nadelen, dus iets doet het wel.... Het apparaat heeft verschillende uitgangen, zoals je op de link kunt zien en de luidsprekerconnectors zijn middels een simpele adapter ook om te bouwen tot netsnoerconnectors en die gebruiken dus hetzelfde circuit. Een netsnoer moet alleen 1 of 2 dagen langer aan de cooker dan luidsprekerkabel. De rca- en xlr-connectors voor interlinks hebben intern blijkbaar een ander circuit (minder sterk signaal). Je kunt alleen netsnoeren en ls-kabels tegelijk cooken als je de pro-versie hebt. Anders is het of/of. Je kunt ook trafo's, elco's, spoelen en andere filtercomponenten cooken. Alleen de kooktijd is volgens de instructies bepalend voor het resultaat.

Vooralsnog ben ik niet onverdeeld tevreden over de interlink, inderdaad. Het laag, midlaag en het echte hoog is zonder twijfel beter dan wat ik gewend was. Het middengebied en ook het midhoog is volkomen schoon, maar veel te terughoudend. De presentie blijft dus sterk achter en daarmee ook zaken als afbeeldingsscherpte, tastbaarheid en het ruimtelijk beeld in zijn totaliteit. De gelaagdheid die jij waarschijnlijk wel hebt gehoord toen is er nu niet, althans, het begint net een beetje te komen. Als dat niet op hetzelfde niveau komt als met de kabels van Hans zullen ze niet kunnen blijven, zelfs als ze aan de uiteinden van het spectrum tonaal beter zijn. Inderdaad mogen ze nog blijven zitten en wel totdat ze niet meer zo duidelijk veranderen na elke luisterinterval. Behalve de twee interlinks is ook een stel powercords aan de cooker gehangen. Interessant is het experiment met een ongebruikte Beldenkabel en een die al een paar maanden aan de cd-speler hangt: dat verschil hoor je. Maar als ik het gebruikte snoer aan de cooker hang verandert er bij mijn weten niets. Het wordt er niet beter of slechter van (dat is wel de belofte van de makers overigens). Volgens mij doet het ding helemaal niets wat een signaal- luidspreker- of netkabel nodig heeft. Dit lijkt me een voorbeeld van audiofiele blabla die 600 tot 700 euro moet kosten. Het zou namelijk ook zo zijn dat je door elke 3 maanden je kabel een dagje te cooken het ongekende niveau kunt behouden. Eenmalig cooken zou je een tijdje in het nirvana brengen, maar uiteindelijk weer wegtrekken. Yeah right..... Maar hoe je het ook bekijkt, de cooker heeft wel m'n 100 uur ingespeelde interlink terug naar het stenen tijdperk gecooked -- zelden iets zo plat en omkaderd horen klinken..... Pas nu is het weer wat het eerst al was voordat het gekke ding erbij kwam..... Nou ja, leuk experimentje met een leentoestel. Voor hetzelfde geld was het wel helemaal geweldig en dan zou ik ook zo 500 euro neerleggen voor zoiets!

Op het gevaar af weer de hele wetenschappelijk verantwoorde komjoenitie uit het hok te lokken voor het incasseren van de bekende gemeenplaatsen over de hoorbaarheid van kabelverschillen zeg ik toch: herkenbaar! Ik wist dat het laag terug zou komen; ik liep immers een paar uur voor op jou. Echter, ik heb een enorme omweg genomen via een geleende cable-cooker -- een afgang, maar daar wil ik later nog iets over schrijven in mijn eigen verhaaltje over de anti. Het komt erop neer dat ik na de cooker met een nog veel slechter klinkende kabel zat dan ie zelfs in nieuwstaat was en dat de gevolgen van 'overcooking' er niet, zoals de fabrikant beweert, binnen een paar uur weer uit zijn. Intussen is de cooker ruim 40 uur geleden en nu klinken ze weer zoals toen ze onder de cooker gingen (half ingespeeld dus). Ik zit in feite nu ook op 100 gebruiksuren en het laag en hoog zijn prima in orde, het midden begint een beetje tot leven te komen (en daarmee ook focus en ruimtelijkheid), maar die halen het nog niet bij dat wat ik gewend was met de vorige kabel. Laag en hoog zijn wel beter (schoner), maar er moet toch nog wel wat gebeuren voor ik 'm zal houden... Omdat elke keer als ik ga luisteren (na 12 uur spelen) het geluid nog verbeterd hou ik het erop dat er nog van alles kan gebeuren... Als middengebied en ruimtelijkheid ook op hetzelfde niveau komen blijft ie, anders wordt het iets voor in de rommellade

lijkt mij ontegenzeggelijk, waar het om een eindversterker gaat zal echter ook de speaker in het beeld betrokken moeten worden, dit is de enige uitzondering Ook voor- en eindversterkers kunnen het niet altijd goed met elkaar vinden en het hoorbare eindplaatje ineen laten zakken. Notoire miskleunen op het gebied van passieve voorversterking (met te lange interlinks) kunnen dat ook. Een in haast gekozen opstelling die alles uit de set weet te halen is zoiets als een lot uit de loterij. Zoiets komt zomaar niet in een halfuurtje tot stand. De opstelling (niks elektrisch dus) kan ook maken dat je jezelf tijdens het luisteren afvraagt waar al die ophef over topcomponenten, die in essentie geweldig meten en behoren te matchen, vandaan komt als het gewoon niet klinkt omdat de opstelling niet deugt. Ik bedoel dan ook slechts te benadrukken dat datgene waar we naar luisteren veel meer omvat dan die enkele kans op een meettechnisch identificeerbare mismatch tussen ev en lsp's. Dit "veel meer" heeft nog altijd niks met voodoo en zelfs niet met psychologie te maken, maar simpelweg met het in aanmerking nemen van alle (of zoveel mogelijk) parameters die tegelijkertijd invloed hebben op de weergave. Parameters die iedereen die muziek luistert zonder twijfel kent uit zijn eigen luisteromgeving en waarvan het weinig zin heeft of heil brengt om ze te ontkennen. Edit: Omdat een te lange nagalmtijd bijvoorbeeld zowel de detail- als dynamiekweergave tekort zal doen, ontstaat er een logisch verklaarbaar hiaat tussen de elektronische uitkomsten van een meting (die niet direct in de richting wijst van dynamiek- en/of detailbeperking) en de hoorbare weergave, die daar wel in uitblinkt op grond van fysieke omgevingsfactoren (niet psychologisch).

Niet irrelevant volgens mij, Kraus, maar relevant binnen het deelgebied (namelijk het electrische signaal voordat het een vv ingaat en hetzelfde signaal als het uit de vv komt). Van dezelfde mensen die weten hoe je moet meten hoor je immers ook steeds terecht benadrukt worden dat gehoormatige verschillen met name veroorzaakt worden door electrische aanpassing tussen componenten onderling. Welnu, als je een vv meet, dan meet je een vv en dan meet je niet hoe die vv zich in het totale geluidsbeeld gedraagt -- dus met inbegrip van de electronische aanpassingsparameters van die vv in een keten van andere componenten. Die deelmeting van een vv zegt dus helemaal niets over hoe die vv zich in gezelschap van vriendelijk of juist vijandig gezinde componenten gedraagt, maar alleen maar over hoe die zich ten opzichte van andere vv's gedraagt in het luchtledige. Ofwel: een slecht metende vv kan een juweeltje zijn in een keten van electronisch en anderszins gematchte componenten. Zo is het toch in de praktijk? Toch zullen er zonder twijfel ook audiosets samengesteld kunnen worden waarin diezelfde versterker niet uit de verf komt, ondanks zijn prachtige meetcijfers. Zodra we op deze plek aan de hand van metingen de synergie tussen componenten in kaart kunnen brengen wordt het interessant, omdat je dan in de buurt komt van wat de luisteraar zelf hoort! Metingen aan stand-alone apparaten op basis van een testsignaal tonen vanzelfsprekend niets over synergie, terwijl synergie (ofwel het eindresultaat van een stel aan elkaar gekoppelde componenten) wel alles is wat je hoort.

Uiteraard, want daarvoor moet je in elk geval het totale geluid meten en geen electrische signalen in een deelgebiedje in de keten. De luisteraar neemt geluid waar, maar de meetmeneer meet signalen; dat kan toch ook nooit gegevens opleveren waarmee je die twee zaken direct met elkaar kunt vergelijken? 't Zijn gewoon totaal verschillende grootheden! Eigenlijk is het precies hetzelfde als een pati

Het is volgens mij niet zo moeilijk als het lijkt. Natuurlijk ben ik het met je eens dat een bepaalde opname verschillend klinkt via verschillende topsets! Eenzelfde orkest zal je in verschillende topzalen ook steeds een andere presentatie voorschotelen. Bij alle oordelen over 'topsets' speelt de signatuur van de afspeelruimte een klankbepalende rol. Bij alle live-voorstellingen eveneens. Die factor is gewoon in hoge mate bepalend voor het feit of er uberhaupt sprake zal zijn van het predikaat 'topset'. Diezelfde topset in een badkamer is absoluut teleurstellend! De kenmerken van goede muziekweergave zijn in feite altijd dezelfde; de wijze waarop ze als totaliteit gepresenteerd worden is dat niet. De verschillen tussen topsets (waar we het nu over hebben) bestaan vooral uit nuances, maar niet uit werelden van verschil. Dynamiekverschillen tussen sets zijn natuurlijk evident, maar een beetje meer of minder daarvan tast niet de totaliteit aan. Een verschil in klankbalans tussen de ene en andere set is ook evident, maar beide kunnen nog steeds een overtuigend totaalplaatje neerzetten. Zolang geen van de essenti

Ik bedoel dus in dezelfde luisterruimte.... Jouw vraag was waar dat aan zou kunnen liggen. Mijn voorbeeld was enkel bedoeld om via een andere weg meer duidelijkheid te geven over de redenen waar het allemaal aan kan liggen. Ook in dergelijke topruimtes zijn frequentiebereik, vervorming en akoestiek gelijkelijk van de verdiende aandacht voorzien, terwijl ondanks die overeenkomsten toch verschillende indrukken van geluid/muziek/presentatie worden geboden. Een natuurlijke klank -- eentje die herkenbaarheid oproept -- kent gewoon heel veel gezichten, net zoals tinten rood ook in duizend schakeringen voorkomen. Allemaal rood. In het streven toont zich veel. Een natuurlijke klank nastreven is m.i. eerder het gevolg van een match dan het streven naar die klank zelf. Een topinstallatie kan ook een installatie zijn die juist een venster op de opname biedt. Als alleen klank zou tellen, ging je je bij de ene opname zitten afvragen of de set niet te weinig laag produceert, terwijl je je bij een volgende opname vertwijfeld afvraagt of de set niet teveel laag geeft. Dat zijn zaken die uit de opname zelf naar voren komen, maar niet uit de zgn. topset; die geeft gewoon door en zet enkel maar neer wat ie doorkrijgt van een of andere bron.

Dan ben ik blijkbaar niet de enige die dat opgevallen was, alleen om die reden zou die al afvallen. Overigens hadden ze in die tijd wel meerdere grote systemen in die prijsklasse die beter c.q. anders presteerden. Ik plaatste mijn mening vooral tegen de achtergrond van de verkoper/dealer die feedback krijgt van een grote groep gebruikers en klanten. De subtiliteit was blijkbaar ruim voldoende voor verreweg de meeste liefhebbers van een groot/groots geluid, getuige het enorme succes van de speaker. Die verkocht zichzelf gewoon. Maar de herinnering aan die tijd is een beetje vervaagd, Ruud. Kabels waren toen net in opkomst en kregen in elk geval mijn grootste aandacht toen... Noem eens wat grote systemen in diezelfde prijsklasse die eenzelfde groots geluid neerzetten, als je wilt. Bij mij komt er niks anders bovendrijven dan "Quadral Titan"...

Dat weet ik niet maar 't is net als met kunst: je hoeft het zelf niet pers

Ja, dat was met recht een mijlpaaltje uit de luidsprekerhistorie waar degenen die ze echt gehoord hebben het nog altijd warm van krijgen. Iedereen die ik spreek en een 9 echt heeft gehoord zegt hetzelfde. Jammer dat het daarna zo bergafwaarts is gegaan met het grote merk (EDIT: onder druk van de commercie, bedoel ik). Ik kreeg aan de hand van dit topic wel het idee dat er tegenwoordig onder "goed kunnen aansturen in extended" iets heel anders wordt verstaan als 14 jaar geleden. Wat jij opmerkt over woofers die als natte kranten gaan klinken is natuurlijk geen goed voorbeeld van "correct aansturen", want alhoewel de versterker er misschien niet van in de beveiliging springt of in rook opgaat is daarmee vrijwel alles gezegd. Goed aansturen is tegenwoordig blijkbaar meer zoiets als het gaat niet kapot en het gaat niet in de beveiliging...

Alle goede concertzalen klinken fantastisch.... Maar toch zijn ze allemaal anders. Min of meer dezelfde redenen.

Kun je dat niet gewoon meten dan?

Alleen als ie op "extended" staat. Op 'normal' kwam een Kappa 9 dacht ik niet onder de 4 ohm, maar dan klonk ie ook niet meer zo vet... We hebben er tientallen verkocht indertijd. Er waren maar drie klanten die echt op extended konden draaien; de rest draaide op normal met ook al niet kinderachtige versterkers.

Diffusers hebben inderdaad de ruimte nodig, afhankelijk van hun maximale segmentdiepte. Kleuring meen ik zelf ook te bespeuren en kan in sommige gevallen vermeden worden. Maar volgens mij speelt kleuring altijd wel -- elk oppervlak of materiaal zal het geluid min of meer kunnen kleuren als je er genoeg van toepast. Variatie in herhaling blijft wel een sleutel tot succes. Schroeder diffusers kunnen polycylindrische diffusers vervangen in een kleinschalige omgeving. Die laatste hebben een beperkt werkgebied. Een normale, goed ontworpen QRD kan 3,5 oktaaf omvatten -- een kleine fractale QRD kan zomaar 6 octaven omvatten.

Inderdaad, de vroege reflecties laten een kleine ruimte door de mand vallen voor het gehoor/brein. Die korte aankomsttijden verraden dat het om een kleine ruimte gaat waar je in zit te luisteren. Er is geen hardware zo goed dat ie op dat punt de oren voor de gek kan houden. Diffusie heeft rechtstreeks invloed op dat aankomstpatroon van vroege reflecties en kan op die manier wel met succes het gehoor misleiden. Omdat er geen hoogenergetische vroege reflectiepieken (spikes) meer terugkomen op de luisterplaats mist het oor de aanknopingspunten die "kleine ruimte" zeggen en voor het brein staan de muren dan simpelweg veel verder weg. Dat is genoeg om een kathedraal te suggereren, als die toevallig in de opname meegenomen is, zelfs in een klein slaapkamertje. Ik vond laatst een 20 jaar oud artikel over de eerste kennismakingen met Schroeder's diffusers. De bevindingen daarin komen zo overeen met mijn eigen ervaringen en die van testers/gebruikers, dat het frappant is (of eigenlijk niet...). Ik heb het artikel vertaald en op mijn site gezet. KLIK Daarin speelt dus het issue dat jij hier aanhaalt over de vroege reflecties een doorslaggevende rol. Misschien interessant. Toine.

Al ongeveer 20 jaar -- in feite sinds men kabels serieus ging nemen in de audio -- hoor je, als tegengas, een handvol van steeds dezelfde verhaaltjes. Misschien heb je het al wel 100 keer zo gehoord! Herhaling maakt dat sommigen het gaan geloven, daar kun je nu eenmaal niks aan doen. Anderen volgen hun eigen waarneming en daar kun je ook niks aan doen. De wens om achter verhaaltjesvertellers aan te lopen of de wens om je eigen waarneming te volgen komen beide tussen de oren vandaan in elk geval. Als je wereld bestaat uit enkel meetbare verschillen gaat er nogal wat langs je heen. Da's ook zo'n standaard verhaaltje... Volgens mij is die Anti-ic TE rustig voor mij. Voor veel sets die toch al 'on the edge' zijn zal het juist een verademing zijn om eindelijk een kabel te vinden die nergens 'over the top' gaat.

Zou je dat ook doen als je geen andere ic's had aangesloten? Misschien val je alsnog terug op je oude interlinks, als de Anti's niet uit de verf komen!

Dank voor de toelichting

Het is ook mijn ervaring met inspelen -- veel te weinig laag. Dat is er bij mij intussen af (>100 uur); het laag is zelfs zo'n beetje het sterkste punt van deze kabel geworden, samen met het tophoog. Dat hoog trekt volgens mijn aantekeningen al na 40-50 uur bij; voor het laag is meer nodig. Ik ben er zelf nog niet uit en geef het nog tijd. Bij mij blijft de ruimtelijkheid en het middengebied hopeloos achter bij wat ik gewend was. Als ik nu moest kiezen ging ie eraf....

Volgens mij ga je dan ook meer bas krijgen als je het een kwartslag draait, maar voordat je nou rigoreuze veranderingen gaat uitdenken kun je wellicht gewoon eerst een proefopstelling doen om te beluisteren of het echt de moeite waard gaat zijn. Als het echt veel beter klinkt vindt je namelijk altijd wel een manier om het goed neer te zetten Vanwege de korte afstand die bij zo'n breedteplaatsing tussen de luidsprekers en de achterwand ontstaat zou je kunnen overwegen om je absorptie te concentreren op het deel van de achterwand tussen en achter de luidsprekers, misschien nog erbuiten als er meer absorptie nodig blijkt. Van zijreflecties heb je in deze opstelling geen last, als je het goed aanpakt. Beslist een voordeel! En dan op de wand achter de luisterplaats (daar zit je waarschijnlijk ook vlak voor) heel ondiepe diffusie. Misschien dat de optimale luisterplaats toch iets verder voor de wand zal liggen dan zittend op de bank; ik denk persoonlijk dat je, zittend op de bank die tegen de achterwand staat, teveel bas gaat krijgen, maar misschien vindt jij dat dan nog mooi genoeg. Succes, ben benieuwd naar het experiment trouwens... Toine.

Heb je een zwevende houten vloer (draagbalken boven een kruipruimte) en/of eenzelfde houten plafondconstructie? Hoeveel vrije ruimte heb je achter je tussen de luisterplaats en de achterwand? Hoe ver staan de luidsprekers uit de hoeken verwijderd en bevindt er zich achter elke luidspreker een kamerhoek (m.a.w. is de opstelling symmetrisch)? EDIT: foto's ontvangen (vragen van hierboven beantwoord), maar ik zou de links ernaar ook hier plaatsen Ghostb. Op grond van die foto's zie ik geen andere reden voor een zwakke basweergave dan je luisterplaats. Voor veel audiofielen een prachtige plek, zo vrij in de ruimte, maar voor jou misschien de reden dat de bas wat dun is. Je zou waarschijnlijk een vette bas hebben als je de boel een kwartslag draaide en zelf dus tegen de muur aan zit. Het zou zelfs zomaar teveel van het goede kunnen zijn -- het andere uiterste dus. Voor zover ik het kan inschatten hoef ik niet naar jou toe te komen, behalve om je te helpen met allereerst eens de beste opstelling te zoeken in de kamer. Het zit 'm in de opstelling kan ik concluderen, maar dat betekent niet dat er ook een oplossing voor is natuurlijk. Je moet er ook wonen.... Pas als je enigszins tevreden bent over opstelling en klankbalans zou een bezoekje nut kunnen hebben, maar ook op dat punt denk ik dat het met de galm in die kamer wel meevalt en dat je met experimenten met schuimabsorptie een aardig eindje komt. Noppenschuim in een lijstje dus.... Nieuwe vraag: krijg je meer bas naarmate je verder naar achteren loopt richting keuken in de huidige opstelling? Toine