Headshell

Ik vat niet zo erg wat je bedoelt met buizen in draaitafels. Een beetje draaitafel heeft tegenwoordig geen ingebouwde versterker, laat staan buizen in zijn ontwerp. Of bedoel je misschien de armbuis? Of misschien bedoel je phono- voorversterkers met tjoebs erin. Jan

Henrie, je visie op zo'n passieve weergever is juist. Je kunt altijd spreken van een soort massa- veersysteem bij luidsprekers. Bij gesloten kasten ook. Maar bij zowel een basreflexpoort als bij een passieve unit hangt er als het ware een extra massa- veersysteem aan. En dat is bij de normale poort een combinatie van de massa van de prop lucht in de poort en de veerconstante van de ingesloten luchthoeveelheid. Bij een passieve unit is het een combinatie van de som van de massa van de passieve conus en de proppen lucht voor en achter die conus en anderzijds weer de veerconstante van de ingesloten luchthoeveelheid. Principieel lijkt het dus inderdaad sterk op elkaar. Met passieve units zijn ook best goeie producten tot stand gebracht. Jan.

De site van Translator: http://home.planet.nl/~translator.nl/start.htm Als je de knop dempingsfactor indrukt krijg je de mogelijkheid om je eigen luidsprekers te berekenen. (bestaand of nieuw(?)) Weer zo'n interessant gebruik van internet. Sommige importeurs kunnen hier nog wat van opsteken. Zal maar geen namen noemen.... Translator is zelf ook importeur: van het interessante merk QED bijvoorbeeld. Jan

Nando slaat de spijker op zijn kop. Ik vind dat een gesloten kast vaak het zuiverste laag geeft. Als ik zelf een kast bouw maak ik er het liefst een gesloten ding van. De Mission 761 was al een gesloten ding, maar ik heb er een gesloten 50- liter- kast voor gemaakt en een filter met topcomponenten. De loepzuivere laagweergave is na jaren nog altijd bewonderenswaardig. De beroemde Yamaha NS 1000M was ook een gesloten model. En oerklassiekers als Kef Corelli, Kef Coda II, alle LS3-5a, B&W DM5 als ik me niet vergis, een hoop Canton- modellen, een hele optocht aan AR- modellen, allemaal gesloten kasten. Je kunt het vergelijken met de eerste auto's met turbo. Je gaf wel gas, maar de motor bepaalde zelf wanneer de turbo je een stomp in je rug ging geven. Niet subtiel dus. Zo zie ik het bij basreflex-speakers ook. Die poort is iets wat de spoel niet direct zelf bepaalt. Jan

Ome Henk, heb je dan helemaal niks, geen clamp ook of zo? Kan je of wil je er geen mat op? Gewoon LP erop? Zo'n Leonardo is toch wel een DT? Jan.

Bij wat voor een zaak haal je dat bituum? Het is waarschijnlijk niet dakleer van een loodgieter, want dat heb ik jaren geledebn geprobeerd en dat had dus een erg onfgelijkmatige dikte. Waarschijnlijk iets bij een autoaccessoirezaak vandaan. Interessant, want het is een goedkope mogelijkheid. En dat dempen, daar ben ik ook een voorstander van. Maar je hebt nog niet iets in de richting van een spotmat of een ringmat geprobeerd? Jan.

Wat is jouw mening? Welke mat vind jij de beste? Welke systemen heb je tot nu toe gebruikt? Waarom is degene die je nu hebt beter? Jan

Uuuuuh........Ja..........(duffe bui).

De verhalen die ik heb gehoord over de voicing:(muzikaal karakter) NAD: goede weergave van de nuances, maar een wat warme, teruggetrokken presentatie. Overtuigende laagweergave. Rotel: misschien wat meer nadruk op midden en hoog, dan op het laag. Erg helder, open en vibrant (engels). Presentatie is niet naar achtergrond, maar nabij en erg live en zeker niet afstandelijk. Belangrijk is welke interlink bij de demo woprdt gebruikt en ook welke luidsprekers. Let ook op het vervalsende effect van volumeverschillen. Verder is A/B - luisteren(snel wisselen) rubbish. Beter: als er weinig bezoek in de winkel is 20 min naar de ene partij en dan 20 min. naar de andere. Jan

Snijders aan de Hoogstraat. Toen ik die RA 01 voor het laatst zag was hij 400 euro. RA 02 is stukken duurder alleen voor een remote extra. Aardig gek! Jan.

rbrand, ik heb niks tegen NAD, maar voor mij is Rotel toch de echte winnaar in die prijsklasse. R01 of R02 dus, zou ik zeggen. Harman Kardon zou een goed alternatief zijn. Ik zou deze 3 merken met elkaar vergelijken. Laten demonstreren dus met eigen CD's, die je erg goed kent. Maar bij voorkeur met natuurlijke instrumenten en stemmen, lijkt me. Jan.

Meetresultaten in de trant van figuur 23 uit de Laadegaard- publicatie: http://www.audioasylum.com/audio/vinyl/messages/306499.html Jan.

In reactie op: "Qua looks dan????????" : Als je het vergelijkt met Bose maken ze bij B&O h

CoenR, Dat laatste klopt (ook).

Kijk nou es: http://www.hi-fiworld.co.uk/hfw/oldeworlde...ahans1000m.html en: [91]: Yamaha NS1000 loudspeaker Stereophile review: Winter 1975 (Vol.3 No.11). Back in the days when paper cones were de rigueur (though a handful of British engineers were playing with plastic cones) and designers were starting down the path to trade off reduced coloration against the need for more and more driving volts from the amp, Yamaha introduced the NS1000. It was sensitive, it used a high-tech midrange dome using vapor-deposited beryllium on an aluminum substrate, and it (ahem) kicked major booty! The Yamaha's major use of technology made many contemporary European and American speaker-makers look more like box-stuffers. I haven't heard an NS1000 in 20 years, and often wonder how it would measure up in today's more refined market.

Hij heeft vast wel lezingen gehouden op AES- conventions en zo. Maar afschriften daarvan zijn onbetaalbaar. Je zou eigenlijk aan zijn eigen toko moeten vragen of ze je iets willen emailen.. Ikzelf vind zijn theorie een dwaling en zijn producten technologisch ondermaats voor het gevraagde geld. Maar ik heb niks tegen de fans van het merk hoor. Het is echt amerikaans. Poneer een nieuwe stelling en verdien er goud munnie mee door een hoop schreeuwende reclame. Maar de basis van het hele principe stamt al uit de zeventiger jaren. http://www.designnews.com/article/CA151328 http://www.intellexual.net/bose.html Niet alle amerikaanse speakerfabrikanten werken zo, hoor. Er zijn echt wel betere. Von Schweikert, Thiel, Avalon en ook dat merk van die Harman International Company met die wat kleinere speaker met dat visnetje aan de voorkant en die Dynaudio- achtige bass drivers. Ja, ik weet het weer: Revel. Jan.

Bensz, denk dat dat niet zal lukken. Zeker interessant, misschien. Nando, "hoofddoel" en "als belangrijkste ontwerpcriterium beschouwen", dat zijn 2 verschillende zaken. Tuurlijk, je kan er muziek mee maken. Maar was het muzikale facet het belangrijkste ontwerpcriterium? Nee, dan moet je het echt anders doen en dat willen ze bij B&O ook duidelijk niet. B&O had vroeger trouwens een heel andere plaats in de hifi- wereld dan tegenwoordig. Ik vind een optimale muzikaliteit voor je geld wel het belangrijkste. Maar nogmaals: elke consument bepaalt voor zichzelf wat kwaliteit is. Er zal in principe niet iets zijn als een universeel kwaliteitscriterium. Dat zal je telkens weer voor jezelf moeten beoordelen. Maar er zijn wel thema's als muzikaliteit, styling en bedieningsgadgets. En het thema, dat duidelijk als een van de minst urgente criteria geldt bij B&O is de muzikaliteit. Anders bouw je de boel gewoon anders dan zij het doen. Dat staat voor mij vast. Toevallig vind jij dat model goed klinken. Maar als ik zoveel geld zou moeten uitgeven, dan ging ik per se niet eerst bij B&O kijken. Want muzikalitiet moet nummer 1 zijn. Dan kan ik dus meer muzikaliteit krijgen voor hetzelfde geld. OF: dezelfde muzikaliteit voor een lager budget. Dus B&O is duidelijk niet mijn "ding". Dat bedoelde ik. Het is dus het geluid van het mindere geld als je begrijpt wat ik bedoel. Klinkt mooi. Maar het is het mooie van het mindere geld. Echt: styling- en bedieningsgadgets eisen ook hun gehoormatige en budgettaire tol. Dat gaat je niet in je kouwe kleren zitten... Jan.

Het ging over een product van B&O. Nou is het bij B&O toevallig erg problematisch om de combinatie te onderzoeken tussen muzikale kwaliteiten en de waardering die je voor het product kan opbrengen. Deze waardering is wel synoniem met kwaliteit, maar dat hoeft niet voor muzikaliteit op te gaan. Want juist B&O- produkten krijgen ook andere kwaliteiten mee, namelijk ook bedieningsgadgets, verfijnde styling en afwijkend materiaalgebruik. Mensen die extra centjes willen neertellen voor de laatste drie kwaliteiten (want dat zijn het onmiskenbaar), zullen waarschijnlijk de muzikaliteit pas in laatste instantie belangrijk vinden. En daar heb je dus precies de echte B&O- consumenten in de picture. Net zoiets als bij Bose. Heeft eigenlijk pas in laaste instantie met muzikaliteit te maken. "Hoe klinkt dit B&O- product?" is misschien dus niet zo'n gelukkig gekozen vraag, omdat je die vraag beter kan stellen bij producten, waarbij in het ontwerpproces met redelijke kans zo'n criterium een beetje heeft meegewogen. De Zoetermeerse B&O-dealer heeft gelijk: kwaliteit is wat de klant wil. En bij B&O wil de klant iets anders dan de bezoekers van dit forum meestal willen, denk ik. En ook wat een doorgewinterde Bose-klant wil, is iets ook echt iets anders dan wat wij willen. Anders waren de meeste Bose- producten wel wat muzikaler geworden in al die decennia sinds Dr. Bose zijn afstudeerprincipes verkondigt. Jan.

En: inderdaad een gesloten kast (zie je ook niet vaak meer), dus mi. waarschijnlijk een bijzonder plezierige laagweergave. En inderdaad zwaar: zo'n 34 kg. Nadeeltje volgens Hifi Choice: lichtelijk vermoeiende scherpe randjes in het hogere middengebied. Wel flink duur: 700 gulden per stuk: ik had de nederlandse prijs er overal bijgeschreven. Jan

beste Audiopaul, Bedankt voor je interessante reactie. Yamaha heeft soms echt wel goeie spulen gemaakt. Inderdaad. Vandeweek kwam het inderdaad ineens weer naar boven borrelen vanuit mijn ouwe denkraam: beryllium. Klopt. Als de arm van je harddisk een keer op zo'n plek staat komt er weer van alles boven. Cassetttedecks van dit merk kregen vaak vrij goeie commentaren in de bladen. Mijn zoon heeft een CD- speler van dit merk, een 296 of zoiets. Die vind ik best goed voor zijn geld. Tamelijk fijnzinnig geluid. Zit in een set met een Harman Kardon 1200- versterker en vrij zware zelfbouw Dynaudio Nuance speakers. Mooie evenwichtige installatie. Toch een van de betere fabrikaten op het homecinema- vlak, dat Yamaha. beste Muziekfreak, jij ook bedankt. Het zijn echt speakers voor hun tijd, klopt. Maar met hun eigen charme. Tegenwoordig worden ze anders ontworpen, natuurlijk. De grote basdrivers en zuivere drieweg- modellen daar zijn ze inderdaad van afgestapt, mi. Maar ik denk dat je er nu ook nog veel lol mee zou kunnen hebben. Ik weet niet meer of het gesloten kasten waren. Volgens mij heb ik een oud Hifi Choice- boekje liggen waar ze in werden getest. Waarom heb ik dat er nog niet bij gepakt? Soms snap ik mezelf niet...Niet fanatiek genoeg, denk ik. Maar gesloten kasten kunnen echt een prachtige laagweergave hebben, als ze natuurlijk goed zijn gebouwd en gedempt. Ik heb daar wel mijn eigen visie op, maar er zijn bezoekers op zo'n site die er echt wel veel meer sjoeche van hebben dan ik. Maar die Dynaudios, gebouwd volgens mijn recept, die verrassen me toch steeds weer. Goeie spullen, dat Dynaudio, volgens mij dan weer, natuurlijk. Dat is wel echt van deze tijd: relatief kleine bass-drivers en tot een vrij hoog budget doorgaan met 2-weg, en wat dan drieweg lijkt is mi. tegenwoordig het meer erbij zetten van een subwoofer. Maar ik zet er voor de veiligheid toch even m.i. bij... Jan.

Nee, toen ik zei: N1000 M bedoelde ik dus: N1000 M. Precies die van de foto. Zoals ik het me herinner waren er twee versies: een NS 1000 en een NS 1000M. Het basisontwerp van beide was identiek, maar van de nieuwere NS 1000 M was de kast zichtbaar zwaarder. Nee, mij krijg je niet aan het twijfelen. Of ik moet me gigantisch vergissen. Maar op de foto heb je de NS 1000- versie. En zoals ik het me herinner waren er geen Styropor- drivers gemonteerd. De basconus is wel van een speciaal soort papierweefsel. Meesterlijke luidsprekers voor z'n tijd. Maar ook moeilijke belastingen. In het wijlen blad audio en techniek bleek, dat bij bepaalde ingewikkelde sprongbelastingen bepaalde versterkers erin slaagden om bij deze speaker kortstondig een tegengesteld uitgangssignaal aan het ingangssignaal te genereren. Dit alles zal wel weer een ketterij zijn, maar die heb ik dan niet van mezelf. Ik ben onschuldig, denk ik. Tenminste op dit vlak. En zoniet, dan toch. Want het is voor mij maar een hobby, natuurlijk. Ik hoop dat van harte zo te houden... Jan.

Prima. Ik respecteer je mening. Moet natuurlijk ruimte voor zijn. Maar ik meen ze toch een keer ergens in een winkel in Rdam te hebben gehoord. En ik vond ze meesterlijk. Maar ik geef direct toe dat er flinke perceptieve verschillen zijn tussen personen. En daar bedoel ik niet mee, dat ik zelf scherper zou luisteren of zoiets. Of dat ik een beter gehoor heb. Misschien waardeer ik ook wel dingen in luidsprekers, waar de meeste anderen een beetje van over de nek gaan. Zou best kunnen. Bovendien is de kans erg groot dat jij en anderen een veel diepgaandere kennis hebt op het vlak van luidsprekertheorie dan ik. Zeker. Het is niet mijn specialiteit, hoewel ik mi. toch wel aardige speakersets heb gebouwd. Ik vond het in die periode een prachtige hobby. Ik heb zo mijn eigen manier van speakers bouwen opgezet. Waarschijnlijk vol met ketterijen, hoor. Maar de resultaten bevallen me prima. Volkomen tevreden.... Maar diepgaande theoretich onderscheid tussen drivers en complete ontwerpen daar hoef ik me niet aan te wagen. Ik moet je visie dus als maatgevend aanvaaarden. Hoewel dit model in binnen- en buitenland toch prima reviews heeft meegemaakt. Alleen electronisch gezien was het zeker een ontzettend lastig ding om aan te sturen. Volgens de bladen dan weer. Ik zal nooit meer bladen lezen.... Jan.

Verzoeke niet zo te zeuren. Neem liever een borrel.

NS 1000 M: Meesterlijke speaker. Een van de beste japanse speakers ooit. Maar electronisch gezien ook een van de moeilijkste belastingen ooit voor een versterker. Jan.

Ik heb ze vrij lang in Veldhoven kunnen beluisteren. Het tegenovergestelde van een Tannoy D700. Dus te weinig 'guts', die verities. Kunnen niet 'uithalen'. Wel goed hoor, maar niet mijn "goed" . Wat te netjes. Dwingt je te luisteren. En dat is niet iets wat ik waardeer. Het moet me aan komen waaien, zoals veel dingen. Het mag best af en toe een rauw randje hebben in het hoog. En een beetje 'in yer face' zijn voor mij. En dat doen deze niet. Vind ik dus. Jan.