spido

Beste Threshold, Mark Levinson heeft over dit systeem destijds gepubliceerd: ik zal proberen het artikel c.q. de brochure terug te vinden. Eigenlijk komt het neer op een d'Appolito systeem avant la lettre: tussen de beide "middentoners" zit een reeks Decca London ribbon tweeters (zonder hoorns) om een homogene ("point source") afstraling te verkrijgen. Natuurlijk worden hier bijzondere eisen gesteld aan de luisterruimte: het formaat, de luisterafastand en de demping van het naar achteren afgestraalde geluid.

Beste Robx, Je vraagt weer naar de bekende weg, hè? Ik heb al eerder uitgelegd dat niet alle buizenversterkers door harmonische vervorming "warm" klinken: sommige (vintage) buizenversterkers vormen een gunstige uitzondering. Dat was te danken aan de juiste toepassing van die buizen. http://lenardaudio.com/education/14_valve_amps.html

Dat zouden méér mensen moeten doen!

Ja, het gáát weer ergens over! Maar... ergens toch ook over hetzelfde. Kijk, zulke lui als Vintage en Goodtube weten waar ze het over hebben. Het ene onderdeel is beter dan het andere: dat kunnen ze horen. En waarschijnlijk kunnen ze het ook meten. Maar ook hier geldt, dat subjectieve (zelfs collectief-subjectieve) waarneming bedrieglijk kan zijn. Ook hier geldt, dat conclusies wellicht anders zouden kunnen uitvallen als de omstandigheden anders waren. Onderdelen "an sich" kunnen inderdaad in beslissende opzichten beter zijn dan andere onderdelen. Dat kun je meten. Maar wanneer men zich verlaat op eigen waarneming (horen), moet men zich afvragen of het resultaat niet afhankelijk is van de specifieke elektronische schakeling waarin het onderdeel wordt toegepast, en of er wellicht niet door specifieke eigenschappen van het onderdeel een resultaat wordt geboekt dat weliswaar in de "smaak" valt, maar in absolute (meetbare) zin niet beter of zelfs minder goed is.

Niet zo verwonderlijk: gisteren pas overleden! http://www.nrc.nl/nieuws/2014/01/28/amerikaanse-folklegende-pete-seeger-94-overleden/ Pete Seeger werd door velen - en niet in de laatste plaats door hem zelf! - vanaf de latere jaren '40 beschouwd als het hart, de ziel en het geweten van de Amerikaanse folk music. Hij zette in politieke (activistische) zin het werk voort van Woody Guthrie, en had een hard oordeel over collega's die niet sociale strijd maar artistiek of commercieel succes voorop stelden. Samen met Alan Lomax stelde hij voor de Library of Congress een "Archive of American Folk Song" op. Daarbij wees hij veel populair materiaal af als "commercial rubbish", tot vertwijfeling van Lomax. Later bleek hij zelf met The Weavers toch ook niet altijd vies te zijn van commerciële compromisjes. (Bijv. de orkestratie van de hitversie van "Tzena, tzena, tzena!") In 2011 werd Pete Seeger opgenomen in de Rock 'n Roll Hall of Fame. Harry Belafonte en Arlo Guthrie (zoon van Woody) hielden een toespraak. Spido sluit zich graag bij die mooie woorden aan. http://www.youtube.com/watch?v=wTeTx1TRAfo http://en.wikipedia.org/wiki/Pete_Seeger

Claudio Abbado (1933- 2014) overledenClaudio Abbado is overleden. Hij stierf maandag in zijn huis in Bologna. De Italiaanse dirigent, die tot de grootsten van zijn tijd wordt gerekend, was de laatste jaren ziek, maar werkte niettemin door. Tijdens zijn loopbaan dirigeerde hij tientallen opera’s, waarvan er meer dan twintig op plaat verschenen. Claudio Abbado (foto: Felix Broede / Deutsche Grammophon). Over zes dagen zou bekend worden of Abbado’s nominatie voor een Grammy, de prestigieuze Amerikaanse muziekprijs, zou leiden tot een derde onderscheiding. Hij zal het niet meer meemaken. Claudio Abbado werd tweemaal eerder onderscheiden met een Grammy en werd tijdens zijn leven geëerd met het Grootkruis van het Légion d’honneur en het Bundesverdienstkreuz. Hij ontving eredoctoraten van de universiteiten van Ferrara, Cambridge, Aberdeen en Havana. Recent benoemde de Italiaanse president Napolitano hem tot ‘Senator voor het leven’. De vergoeding die daarbij hoort, schonk de maestro aan projecten voor muziekeducatie. Abbado werd in 1933 geboren in Milaan in een gezin vol muziek. Zijn vader was de violist Michelangelo Abbado. Hij studeerde aan het Giuseppe Verdi Conservatorium in Milaan en later in Wenen bij Hans Swarowsky. Zijn debuut maakte hij in 1960 in de Scala van Milaan, waar hij in de voetsporen trad van onder anderen Arturo Toscanini, Tullio Serafin en Carlo Maria Giulini. Hij werd er acht jaar later, in 1968, benoemd tot chef-dirigent. Abbado was toen pas 35 jaar oud. Hij zou 18 jaar bij de Scala in dienst blijven. In de periode na zijn debuut kreeg hij de kans samen te werken met grote namen als Leonard Bernstein in New York en Herbert von Karajan in Wenen. In Salzburg stond hij voor het eerst, in 1965, voor de Wiener Philharmoniker. Aansluitend aan zijn periode bij de Scala in Milaan was hij drie jaar muzikaal leider van de Wiener Staatsoper in de periode tot 1991. De musici van de Berliner Philharmoniker kozen Abbado aan het eind van 1989 – een periode van grote politieke verandering in Duitsland – tot de opvolger van Karajan. Naast het reguliere repertoire nam de dirigent ook initiatieven als ‘Berliner Begegnungen’, waarbij jonge musici de kans kregen om met ervaren collega’s samen te werken. In 2000 werd Abbado getroffen door maagkanker, maar hij keerde toen hij voldoende hersteld was weer terug op de bok voor het Berlijnse orkest. PassieAbbado heeft altijd veel aandacht gehad voor moderne componisten. Hij dirigeerde werk van zijn landgenoot Luigi Nono en van componisten als Stockhausen en Rihm. Met het festival WIEN MODERN legde hij in 1988 een basis voor moderne muziekuitvoeringen in Wenen. Kansen geven aan jong talent was een passie van Claudio Abbado. Hij richtte het European Union Youth Orchestra op, dat in 1981 verder ging als het Chamber Orchestra of Europe. Hij begon ook het Gustav Mahler Youth Orchestra, in 1986, en startte in 2003 het hooggewaardeerde Lucerne Festival Orchestra. Hij werd in 2004 muzikaal en artistiek leider van het Mozart Orchestra in Bologna. Dat kondigde onlangs aan te stoppen. Met het koor en orkest van de Scala in Milaan nam Abbado opera’s op als Simon Boccanegra en Macbeth van Verdi. Met het London Symphony Orchestra legde hij onder meer Rossini’s Il barbiere di Siviglia en La Cenerentola vast en in Wenen registreerde hij werken als Wozzeck en Pelléas et Mélisande. Met het Chamber Orchestra of Europe nam hij Rossini’s Il viaggio a Reims op. In totaal zou hij in zijn carrière meer dan twintig complete opera’s opnemen. (...) In het symfonische repertoire zijn van Abbado complete opnamen te vinden van de symfonieën van Beethoven, Brahms en Schubert. Hij nam de complete serie symfonieën van Mahler op en recent verscheen een opname van de tweede symfonie van Schumann met het Orchestra Mozart. Die plaat is genomineerd voor een Grammy. GrootDe dirigent trad in zijn loopbaan ook in Nederland op. Zijn geplande optreden met het door hem opgerichte Orchestra Mozart in het Amsterdamse Concertgebouw op 25 september 2013 moest hij vanwege zijn conditie afzeggen. Men vond in Bernard Haitink een waardig vervanger. Abbado zat in de hoogste league van het dirigentschap. Claudio Abbado stond bekend als een man die niet veel woorden gebruikte; hij wilde vooral spreken door de muziek. Hij was bescheiden. Een bekende uitspraak van hem was: “De term ‘grote dirigent’ heeft geen betekenis voor me. Het is de componist die groot is.” Abbado in 2011, bij het Orchestra Mozart (foto: Il Fatto Quotidiano / Creative Commons license). In de muziekwereld is bedroefd gereageerd op het overlijden van de maestro. Op de Facebook-pagina van de dirigent stromen de berichten van fans binnen. De Britse muziekjournalist Norman Lebrecht herinnert zich Abbado als “koppig, inspirerend, verlegen en met een glimlach die gletsjers kon doen smelten”. Bariton Thomas Hampson reageerde op Twitter met: “Very sad news this morning, rest in peace maestro.” De chef-dirigent van het Royal Opera House, Antonio Pappano werd geciteerd op Twitter: “Claudio Abbado was a unique spirit and a visionary. He is by any standard a giant.” Tenor Samir Pirgu, die in een interview met Place de l’Opera vertelde hoe Abbado hem uitkoos voor de rol van Ferrando in Così fan tutte, reageerde op twitter met: “Grazie Maestro.” (...) Platenmaatschappij Decca plaatste op Twitter een citaat van de dirigent, die op 26 juni vorig jaar tachtig werd: “Without music, the world would be a terrible place.” http://www.operamagazine.nl/achtergrond/25813/claudio-abbado-1933-2014-overleden/

Beste Hans, Dank je! Ja, ik meende dat die bijeenkomst bij Jongensdroom was. Maar het was dus bij Plaatjesdraaier! En daar ligt het ongetwijfeld anders: minder goed, dus, dan bij Jongensdroom. Hè, dat ik die jongelui toch zó door elkaar haal, elke keer! 't Zal de leeftijd wel zijn.

Beste Henk93, Heb je ze voor ƒ 771,- de set gekocht? Of bedoel je echt euro's en heb je omgerekend? In de HVT Koopgids 1980 staan ze voor ƒ 989,- per stuk! (richtprijs van de importeur) Eigenaardig, trouwens, die opzettelijk scheef gemonteerde tweeters...

Beste Jongensdroom, Het is een misverstand, dat de laagste toon van de contrabas en de 4-snarige basgitaar een E is van 41,2Hz. Je zou moeten zeggen dat de laagste formant van die laagste muziektoon 41,2 Hz is. Dat is één van de samenstellende frequenties (plus geruis) die samen de muziektoon vormen. Die laagste frequentie wordt vaak verzwakt weergegeven, maar dat is niet zo'n ramp: de kamer versterkt die frequentie weer door akoestische koppeling. Het gehoor is vrijwel niet kritisch voor de laagste frequenties. Ik vermoed dat het interferenties bij hogere frequenties zijn geweest, die jouw oordeel hebben gevormd. Bovendien blijk je een onbetrouwbaar referentiekader te hebben, door de beroerde akoestiek bij jou thuis (zoals onlangs beschreven na een sessie bij jou).

Beste TL200, Je idee is prima, en het zal je daarom niet verbazen dat andere slimme mensen er al eerder op zijn gekomen... Een ultrasoon reinigingsbadje werd destijds ondermeer door Goldring geleverd. Maar het was natuurlijk de bedoeling dat alleen de naaldunit in de tobbe ging: niet het hele element. Dus was het alleen bedoeld voor MD-elementen. Het ultrasoon vibreren (Ortofon had destijds een ultrasoon borsteltje; Audio Technica (AT 637) leverde een soort trilplaatje) kan de spandraadjes in een MC-element kennelijk schaden: vandaar dat ook die techniek niet meer wordt toegepast. http://www.audiokarma.org/forums/archive/index.php/t-455338.html Al vele jaren lang gebruik ik een borsteltje dat aan de binnenzijde van het schroefdopje van een flesje speciale naaldreinigings-vloeistof (een soort alcohol) zit. De haartjes zijn van heel dun nylon (of perlon) en dat werkt nog steeds prima.

Onzin! In der Beschränkung zeigt sich nur der Behinderte...

De beste headshell is géén headshell! http://www.soundimage.dk/Technics%20SP10.htm Ortofon MC200 "Concorde" model. Een destijds bekende HVT auteur haalde een tekst van Charles Aznavour aan: "J'ai perdu la tête... et mon Dieu, que j'aime ça!"

Beste Jongensdroom, Naarmate de installatie en de akoestiek van je luisterruimte beter worden, zul je merken dat steeds meer opnames die je eerder slecht vond toch eigenlijk best wel meevallen... Op den duur kun je zelfs tot de ontdekking komen, dat ze heel goed zijn. Er blijven natuurlijk wel verschillen bestaan - door ambiance in de opnameruimte, microfoonplaatsing e.d. - maar die maken een opname m.i. nog niet beter of slechter. (N.B. Ik heb het dan wel uitsluitend over opnamen van èchte instrumenten in een èchte speelruimte.) Kortom: hoe beter de installatie & akoestiek, des te minder slechte opnames er blijken te zijn.

Beste Arcman, Spido baseert zich op wat veel forummers hier zelf onthullen (ondermeer in de rubrieken waarin zij vertellen "wat er op dit moment draait", en welke CD's of LP's zijn onlangs hebben gekocht. Dat betreft vrijwel uitsluitend popmuziek met moderne schijnstereo (mutichannel mixed) met nep-echo en andere digitale processing.

Die 401 heeft inderdaad iets heel bijzonders: zijn uiterlijk verraadt zijn leeftijd niet! Bij vrijwel alle vintage apparatuur kun je aan de vormgeving wel zien dat het oud spul is... maar dit is een (mooie!) uitzondering.

In dit topic mag m.i. één luidspreker niet onvermeld blijven: en wel ScanDyna (ook wel Dynaco) A25X. Het was eigenlijk een heel simpel en nogal goedkoop tweewegsysteem... Maar het drukte mij destijds keihard met mijn neus (en oren?) op de feiten! Want ik zocht het toen in hogere-orde (derde, vierde orde), keiharde meerwegsystemen. Steile filters, meedogenloze dempingen. Met Acoustic Butterworth correcties ook nog. De duurste (&beste) woofers met sandwich membranen (alu/styropor/alu - waarvoor ik zelfs originele, ja exclusieve Leak oversized (13") "Sandwich" systemen stroopte, KEF B139 en Podzus Görlich basspeakers inzette), eerst de technisch "probleemloze" - doch qua muzikaliteit tamelijk suffige, slomige, afstandelijke - KEF B110 bextrene middentoners (op advies van Jan Kool), en later de veel "spriztiger"Jordan Watts modules (op - beter! - advies van George Vermeulen / SoloSound en Jan Endenburg / EngaSound) toepaste, met alu-alloy membranen die werden gespiderd door gepuntlaste beryllium staafjes (zo lang ze tenminste niet lossprongen!), al dan niet in een gedwongen huwelijk met de tòch al verworven Leak "Sandwich" power tweeters, en (de alleen door ioniserende, en dus volstrekt massaloze, tweeters gepasseerde) real alu ribbon (Decca "London") horntweeters (zo lang de massieve alu bandjes tenminste niet losscheurden!) Maar die goedkope, simpele A25X klonk gewoon beter. So sad to say. Rustiger. Natuurlijker. Vanzelfsprekender. Het hoog was niet zo geweldig. Het laag evenmin. Het midden was óók al niet zo heel erg bijzonder. Maar hij klonk, im Großen und Ganzen, toch héél erg goed. Heel erg ècht. Ráár, hè?

Beste Arden, Specificaties zeggen àlles. Ja werkelijk àlles! Dat kun je meten, jawel. Maar dat kun je zelfs hóren! Tenzij je apparatuur (m.n. je MC aanpassing... en je luidsprekers/hoofdtelefoon) dat verhindert... (Hoe laag-ohmiger het element: hoe beter! Hoe laag-ohmiger de afsluiting: hoe beter! Des te minder brom: des te beter! Des te minder ruis: des te beter! Let vooral op spraakklanken en hun verglijdingen / assimilaties (adaptatief: regressief / progressief): v/w, d/t, s/z, m/n... dat soort dingen, dussszzz.)

Beste Thingman, Een "onbehandelde betonnen doorzonkamer" is natuurlijk absoluut niet geschikt om muziekopnamen zodanig weer te geven dat de daarin opgenomen natuurlijke klankkleur en de ambiance van de concertzaal of schouwburg op overtuigende wijze behouden blijft. Maar voor alle moderne prutpop-opnames met synthetische stereo-effecten, de-equalization, nagalm en andere onnatuurlijkheden, kan zo'n ping-pong flutterecho-ruimte best aantrekkelijke akoestische extra's opleveren. Alleen al die basslift, op sommige plaatsen, dank zij de staande golven in het hogere basgebied! En dan die toegevoegde ruim-te-lijk-heid (zwemmerigheid) in het middengebied, als gevolg van dat geflutter!! Als ik mij niet sterk vergis, is - met name sinds Hansko's diepbetreurde afscheid - er vrijwel niemand meer op dit forum overgebleven die ook maar énige waarde hecht aan natuurlijke opnamen (concertzaal, schouwburg) van natuurlijke (èchte instrumenten) muziek. Dusss... waar hèb ik het eigenlijk over? En tegenover wié? Kan het echter op muziek lijken, met zo'n "actieve" (standing waves & flutter) akoestiek? Tòch nog? Ach... Ik herinner mij hoe wij jong waren: lang, ja héél lang geleden. Hoe wij toen zeer gewaagde, moderne, "experimentele" jazzmuziek maakten: in een krappe, keihard-betonnen fietsenbox van een flatgebouw in Amsterdam-West. Hoe het galmde. Hoe simpele "foot tapping & sliding" op de betonvloer welhaast door kon gaan voor èchte drums (brushes on snare drum), als onze drummer eerst zijn huiswerk nog moest afmaken. Hoe de blazers bliezen, en nog steeds leken dóór te blazen, al lang nadat zij reeds amechtig hun riedels, riffjes en raffjes hadden beëindigd. Hoe een touwsnaar theekist-bas toch een formidabele "drive & slam" kreeg, dankzij al dat bikkelharde beton. Hoe een (zelfgebouwde) microfoontrap in een (eveneens zelfgebouwde) Philips HF10 mono buizenversterker voldoende was om mijn (niet minder in huisvlijt tot elektrisch omgebouwde) derde-garnituurs full-body jazzgitaar (mèt de obligate scheur in het massieve bovenblad!) te laten zingen en sudderen, te laten gillen en gieren, te laten janken en jammeren. Leek het op muziek? Nou en òf! Het leek zelfs heel sterk op de allermóóiste, de allerbèste muziek die ik ooit heb gehóórd (althans... heb belééfd), mijn allerbeste Thingman!

Een duidelijk voorbeeld van pre-echo is te horen op de LP van Blood Sweat & Tears op het gelijknamige album (1969) en wel in de hit "And When I Die": vooral direct na de choral stops (ca. 1:25, 2:30). Op de latere CD-uitgave komen de pre-echo's niet voor. http://www.youtube.com/watch?v=XS-gwb8eSc0

(Fout armpje, natuurlijk... Maar toch: 'n fraai stukje huisvlijt!) http://www.lencoheaven.net/forum/index.php?topic=6530.0

Móói! Blitse beugels! Kèk Aan/Uit knoppie!

Beste Pjotr, Wie wàs dan die leverancier van het kapotte element? Waar werd hij genoemd? En werd er ook verteld waarom die leverancier niet voldeed aan zijn wettelijke verplichting? (Goed element... òf geld terug!)

Beste Threshold, Nee, hoor: niet door iedereen. Sommigen beschouwen bijvoorbeeld de Quad ESL 57 al ruim 50 jaar als de beste middentoner... Marklevinson H.Q D. 3way speaker system.Modified by REDEEMER In.A 3-way multisystem. 2007 http://soundartiwakura.jp/bbs/bbs/board.php?bo_table=modified&wr_id=45

Arcman heeft ons nog nooit verteld van wie hij dat kapotte (?) element nu eigenlijk heeft gekocht. Dat moet dezelfde zijn geweest, die dat kapotte (?) element naar Van den Hul heeft gestuurd. (Àls hij het heeft gestuurd, tenminste...) Wij hoeven die naam niet zo nodig te weten, hoor. Dat Arcman de goede naam van Van den Hul in diskrediet heeft gebracht is al erg genoeg. Maar het zal voor Van den Hul (en wellicht ook voor Arden) wel handig kunnen zijn als hij die naam te horen krijgen. Misschien kan Van den Hul dan nog iets in zijn administratie terugvinden. (Die administratie is ongetwijfeld beter dan die van Arcman...)

Nee toch? Dit de nu nog ietsje minder beroemde Sonido SFR175 Alnico uit Hongarije in een backloaded hornsysteem, nietwaar? http://www.sonido.hu/eng/diy.htm http://www.sonido.hu/adat_pdf/diy-sfr175-backloaded.pdf