spido

Beste Jongensdroom, Dit forum is, dunkt mij, bedoeld als platform voor het uitwisselen van opinies en informaties over audio en audio-apparatuur. Dus niet voor het geven van opinies over mensen c.q. andere forummers. Ter informatie geef ik je hier nog de opinie van één van de in de hifi- en de muziekwereld meest gerespecteerde recensenten, Martin Colloms: High Performance Loudspeakers, Acoustic Loading and Low Frequency System Analysis, 4.6 Horn Loading

Beste Threshold, Als de wooferconus (na)bewegingen uitvoert die niet in overeenstemming zijn met het audiosignaal, wekt de "generator" (d.i. de luidsprekermotor zelf) EMK's op (ElektroMotorische Krachten). Je hebt voor een groot gedeelte gelijk... maar niet voor het gedeelte dat het meest kritisch is: het frequentiebereik rond de eigenresonantie. Te weinig EMK-demping kan leiden tot te weinig controle over de basweergave, maar ook (secundair) tot kleuring bij hogere frequenties door paneelresonanties. Hoe slechter de luidspreker is ontworpen, des te belangrijker wordt dat de EMK-demping door de versterker. In het geval van elektrische (potentiële) energie geeft dit potentiaalverschil, elektrische energie per lading, aanleiding tot een elektrische spanning. Als er een niet oneindige-weerstand tussen de twee punten bestaat, als er bijvoorbeeld een stroomdraad tussen zit, zal er een elektrische stroom gaan lopen tussen de punten. De eenheid van spanning is volt. (...) De elektromotorische kracht is de inductiespanning die opgewekt wordt wanneer een geleider in een magnetisch veld wordt bewogen of wanneer de geleider zich bevindt in een veranderend magnetisch veld. Dit natuurkundige verschijnsel wordt inductie genoemd en is het belangrijkste principe waarop transformatoren en generatoren gebaseerd zijn. Omdat bij elektromotoren de EMK tegengesteld is aan de klemspanning wordt hierbij vaak de term tegen-EMK gebruikt. Met de inductiewet van Faraday kan de EMK bepaald worden: De inductiespanning Eem (in volt) is evenredig met de variatie in de sterkte van het magnetisch veld, de magnetische flux, Φ (in weber) gedurende een bepaalde tijd t (inseconde). Het minteken is enkel richting bepalend. Het geeft aan dat de geïnduceerde EMK in oppositie is met de oorzaak van zijn ontstaan. (Wet van Lenz). De inductiespanning Eem op een bepaald moment is evenredig met de grootte van de magnetische fluxdichtheid B (in tesla), evenredig met de lengte van de geleider in het magnetische veld l (in meter) en evenredig met de snelheid v van de geleider ten opzichte van het magnetische veld. (...) Bij een draaiende elektromotor doorsnijden de geleiders in het anker de krachtlijnen van het magnetisch veld. Hierdoor wordt in de ankergeleiders een elektromotorische kracht (de inductiespanning) opgewekt. Omdat de richting van deze geïnduceerde EMK tegengesteld is aan de aangelegde klemspanning wordt deze de tegen-EMK (of tegenspanning) genoemd. (...) http://nl.wikipedia.org/wiki/Elektromotorische_kracht http://nl.wikipedia.org/wiki/Buizenversterker

Om een hoog rendement te verkrijgen, past men dikwijls hoorns toe. Hoorns klinken verschrikkelijk hoorn-achtig: toeterig, nasaal / neuzelig, "honky". Sommigen vinden dat karakter prachtig: het "dikt de werkelijkheid aan" bij het weergeven van trompetten en trombones. Percussie (drums, schellen en bellen) knettert er ook heel lekker op los. Maar strijkers klinken hard en plat uit dat soort luidsprekers. Zangstemmen lijken via een megafoon te komen. Dat komt, doordat de hoorn zelf vibreert en als een (niet door de versterker gecontroleerd!) membraan werkt. En door (soms tientallen procenten!) compressievervorming in het keelgat van de hoorn. Hoorns hebben niets met high fidelity te maken.

Beste Pjotr, Deze onzin debiteerde je ook al in 2008. Kennelijk niets bijgeleerd, in de tussentijd. ( http://www.high-endforum.nl/topic/11437-peter-belts-theorieen/page-25 , #367) Heeft je azijngezeik tegen jouw eigen slappe "speksteen" wellicht een verrassend resultaat opgeleverd? Als "speksteen" niet tegen azijn kan, is het geen speksteen maar kalk. Calcium, dus. Echt speksteen bevat geen kalk. Talk Mg3Si4O10(OH)2: 40 - 50 % Magnesiet MgCO3: 40 - 50 % Chloriet H4(Mg,Fe)2Al2SiO11: 2 - 10 % Magnetiet Fe3O4: 0 - 15 % http://www.tulikivi.com/nl/Producten/De_samenstelling_van_speksteen

Een "voorschakelcondensator" voor een basluidspreker veroorzaakt een elektrische resonantie ("opslingering", "botsing"), waardoor de woofer minder goed gecontroleerd kan worden door de versterker. Hij gedraagt zich, zoals Gordon W (één van de deelnemers aan onderstaand forum) terecht opmerkt, bij de systeemresonantie als een woofer met een hogere Q. Nu hebben we net een Q-koorts epidemie achter de rug: we weten dat daar niets goed uit voor komt. Kwaliteit moet weer lijden onder kwantiteit... http://www.audiokarma.org/forums/archive/index.php/t-186000.html https://www.lautsprechershop.de/index_hifi_en.htm?https://www.lautsprechershop.de/hifi/aka_tief_c_en.htm

Beste Ravon, "Antinomie" heet zoiets in onze kringen...

Beste Pjotr, Speksteen dat geschikt is voor vloeren, kachels en luidsprekerbehuizingen is afkomstig uit Tulikivi in Finland. Dat materiaal* kun je niet met een aardappelschilmesje snijden: daar heb je minstens een widia decoupeerzaagmes voor nodig. Jij hebt je weer rommel in je handen laten douwen, Pjotr! Gedroogde modder of zo. Echt iets voor jou... * Soortelijk gewicht 2980 kg/m3 Drukvastheid 25 MN/m2 Buigvastheid 16,8 MN/m2 Hardheid: 4 Mohs (na oppervlaktebehandeling)

Speksteen is zwaar, stijf... en tamelijk hard, hoor. Wie denkt dat het zacht is, mag dat zelf ook eens uitproberen!

Gij zult dien Naam niet ijdellijk gebruiken! En zéker niet verkeerdelijk spellen!

Wie alles al weet, hoeft niet meer te rekenen.

Ik denk bij "TL(S)" aan het ontwerp van Bailey (en mogelijk Radford), zoals dat werd gepubliceerd in Wireless World, oktober 1965. Daarvoor en daarna zijn er wel andere labyrintsystemen geweest, maar die zou ik anders willen noemen om verwarring te voorkomen.

Beste Ravon, Menig dolende ridder kwam op zijn zwerftochten in de buurt van het kasteel van de Visserkoning, maar kreeg de graal niet te zien. Wat jij naar eigen zeggen niet ziet gebeuren, wordt echter al lange tijd toegepast in de beste luidsprekers (waarvan ik de naam niet zal noemen). Die hebben natuurlijk zware, massief spekstenen panelen, die samen voor de laagste frequenties - waar de grootste luchtdrukverschillen optreden - een vrijwel onvervormbaar pomphuis vormen. Maar mede door verlijming met blijvend elastische kit wordt voorkomen dat die behuizing in zijn geheel voor hogere frequenties als een harde, ononderbroken "bel" gaat werken. Tòch "cracked bell" werking voor middenfrequenties, dus, zonder de daarbij behorende verliezen in het laag.

Beste Natte Jongensdroom, En dan te bedenken dat een electrostaat door het gepolariseerde veld gedwongen wordt zich te gedragen alsof hij EINDELOOS STIJF is! ("Viagra": leuke naam voor een ESL...)

Beste Ravon, Vanzelfsprekend zijn de luchtdrukvariaties die op de luidsprekerwanden inwerken afhankelijk van een aantal factoren, waarvan de frequentie, de amplitude (membraanoppervlak x -uitslag), het interne volume van de behuizing, dempingsmateriaal en de initiële luchtdruk de belangrijkste zijn. Deze variabelen, die specifiek zijn voor diverse soorten en formaten van luidsprekers, maken het onmogelijk in algemene zin een antwoord te geven op je vraag. Vastgesteld is echter dat zulke luchtdrukvariaties slappe panelen in eigentrilling kunnen brengen, en dat dit verschijnsel verliezen bij lage frequenties en kleuring bij hogere frequenties veroorzaakt. Men moet overigens het barometrisch effect (normale luchtdrukvariaties door weersverandering) bij geheel gesloten luidsprekersystemen niet onderschatten. Men heeft vastgesteld dat die ertoe kunnen leiden dat de spreekspoel en de conusophanging van m.n. de woofer eerder buiten het optimale werkingsgebied komen.

Bíjna goed!!

Nee hoor. Spido zei "èrgens op meppen". Jij maakt daarvan "op een luidspreker meppen". Hoe bedenk jij zoiets toch?

Beste Pjotr, Het lijkt me goed om een onderscheid te maken tussen mechanische belasting, zoals die optreedt door ergens met een hamer op te meppen of een gewicht op te plaatsen, en pneumatische belasting, zoals die optreedt door luchtdrukverschillen in luidsprekerkasten. Lucht heeft namelijk een aantal specifieke eigenschappen, met name wanneer die wordt samengeperst en uitgerekt, wanneer die trilt, wervelt en kolkt. Periodieke pneumatische energie kan door demping van adiabatisch worden omgezet in isothermisch, en resonerende luchtkolommen kunnen op elkaar worden afgestemd. Dàt soort dingen, dusss...

Beste TL 200, Nee, de Nautilus heeft een dempend labyrint zonder poort. Wist jij trouwens wie John Bowers op dat idee bracht?

Beste Hans, Heb jij bijvoorbeeld de Westminster (grote hoornkast met grote (38cm) driver) van Tannoy wel eens ("blind" A/B) gehoormatig vergeleken met bijvoorbeeld de GRF (Guy R. Fountain) Memory (grote reflexkast met grote (38cm) driver van dezelfde firma? Nou, Spido wèl! In Coatsbridge, Schotland. Op 26 oktober 1983. Maar hij weet het nog goed. Hij vond de (nòg) duurdere Westminster nogal toeterig klinken, en de GRF helemáál niet. Westminster Royal (hoornkast) Guy R Fountain Memory (reflexsysteem) http://audio-heritage.jp/TANNOY/speaker/westminsterroyal.html http://audio-heritage.jp/TANNOY/speaker/grfmemory-he.html

Ravon heeft gelijk: slechts een enkeling ziet die slappe panelen van luidsprekerkasten als een probleem. De meesten accepteren die slappe panelen: daarom zitten de meeste luidsprekers in van die slappe kasten. En daardoor klinken verreweg de meeste luidsprekers ook zo modderig als bagger. Slapte van kastpanelen leidt tot ernstige verliezen in het laag (door energie-overdracht), en tot nòg ernstiger* kleuring in het middengebied (door vertraagde resonantie). De "cracked bell" theorie van de BBC-monitoren (Harwood c.s.) was erop gebaseerd de slapte van de panelen als onvermijdelijk te accepteren - en dus ook de verliezen in het laag - maar de kleuring (a.g.v. vertraagde resonantie) te verminderen door bitumineuze dempingspanelen aan de binnenzijden van de panelen te plakken. De belasting is overigens niet mechanisch, maar pneumatisch. * "Nòg ernstiger", omdat deze vervorming niet kwantitatief van aard is, zoals de verliezen, maar kwalitatief... en niet meer te corrigeren of compenseren.

Bedoel je dat ze allemaal klinken als hoornkasten? Toeterig? Neuzelig? Honky? (Ja... wat had jij dan ànders verwacht?)

Hm... ik stel voor om in het geval van spaanplaat te zeggen: "een beetje minder slap"! Omdat behoorlijke luidsprekerkasten niet van spaanplaat worden gemaakt, maar van materiaal dat dóór-en-dóór stijf is (zoals multiplex of speksteen), vervalt je argument voor die categorie. Maar zelfs in het geval van buigslappe (spaanplaat)kasten zijn de hoeken - ook wanneer die stomp zijn verlijmd - altijd nog de stijfste delen van de constructie.

Over niet-verzonken gemonteerde drivers. Vond je niet mooi, of zo. (Maar het kàn natuurlijk zijn dat je afkeer merk-specifiek is...)

O ja? Welke dan?

O, je denkt er nu opeens anders over?