spido

Beste Jongensdroom, Ik moet je er, geloof ik, op wijzen dat Spido een virtuele, imaginaire persoon is. Hij kan naar eigen believen tijd, ruimte of andere bijkomstigheden aanpassen, wijzigen of gewoon verzinnen. In dit geval wenste Spido dus in een Bentley Coupé rond te rijden. Een andere keer kan dat zomaar een nieuwe Koenigsegg zijn. Of een vintage Mercedes 300 SL. 't Is maar net waar hij zin in heeft, dus.

Een absoluut gehoor is gemakkelijk bij het stemmen. Verder heb je er alleen maar last van, want bijna alle piano's blijken ontstemd te zijn. Overigens hebben de meeste musici weinig belangstelling voor goede geluidsweergave. En nog minder voor de apparatuur die daarvoor nodig is.

Ja, die zijn inderdaad héél mooi! Zuinig op zijn, TL 200...

Beste Ravon, In het algemeen ben ik van mening dat er aan staande golven - dat zijn toch de resonanties onder de Schroeder frequentie die jij bedoelt? - dikwijls te veel aandacht wordt gegeven. In de eerste plaats omdat er tòch niets aan te doen valt - ze zijn niet zonder nadelige effecten te dempen en zijn het onvermijdelijk gevolg van parallelle stenen wanden - en in de tweede plaats omdat het effect ervan de muzikale en/of vocale informatie nauwelijks schaadt. De muzikale / vocale informatie - melodie en ritme, zang en spraak - speelt in dat basbereik vrijwel geen rol: die vinden we in hogere frequentiegebieden. Het lijkt mij moeilijk om in algemene zin aan te geven hoe lang de nagalmtijd mag zijn voor elke frequentieband, maar dat lange nagalm bij hogere frequenties storender is dan bij lagere frequenties lijkt me evident. Ook het soort muziek dat wordt weergegeven zal hierbij een rol spelen. Waarschijnlijk kan het best de oude, vertrouwde inductieve methode worden gevolgd: de omgeving van de luidsprekers dempen, en eventueel ook nog demping aanbrengen aan de zijwanden (op de plekken waar men, gezeten op de luisterplaats(en), in een spiegel aan die wanden de luidsprekers zou kunnen zien staan. (Hoek van inval = hoek van uitval.) En vervolgens experimenteel die demping te vergroten (dikker) of te verkleinen (dunner).

Ja, ja... dat kunnen we allemáál wel beweren! Kun je dit documenteren? Aantonen? Of zelfs bewijzen? (Wij zijn zeer benieuwd!)

Hoor jij wel thuis op dit forum? (Iedereen hier hoort zelfs niét-bestaande verschillen, Groovy!)

Mag ik, om een redelijk te verantwoorden startpunt voor onze overwegingen te verkrijgen, wijzen op http://www.hifi.nl/artikel/1784/Nagalmtijd-in-de-Praktijk.html ? (Het komt mij overigens voor dat fa. SoundScapeS aanmerkelijk méér deskundigheid te bieden heeft op het gebied van frequentie-afhankelijke nagalm - en de perceptie daarvan - dan in ons forum werd erkend en gewaardeerd.)

Beste Goodtube, Heel boeiend! Is e.e.a. te "vertalen" in muzikale termen (type besnaring van bijv. gitaar (staal/nylon/zijde), harde/zachte hamertjes van klavieren o.i.d.) of articulatie / fonologie (stem/spraakklanken)?

Beste Jongensdroom, Ja, mijn luidsprekers zie je niet zo veel. Jij niet, in elk geval. Maar... er zijn gelukkiger mensen dan jij. Dit overdacht ik bij mijzelve terwijl ik toerde in mijn Bentley Continental GT - een auto waarvan je er óók niet zo veel ziet - door het unieke Drents-Friese Wold en langs het Fochteloër Veen via het schitterende De Wieden en De Weerribben en in een gouden lentezonnetje koers zette naar het pittoreske Blokzijl om mij gastronomisch te laten verwennen door Kaatje bij de Sluis - waar er gelukkig ook maar één van is! Er is véél rotzooi, Jongensdroom. Héél veel. En maar weinig goeds.

Dat waren héél goede luidsprekers, Pjotr. Zó goed, dat jij ze ongetwijfeld niet op waarde kunt schatten! "Door concurrenten werden ze bespot, beschimpt, belasterd, of hartstochtelijk doodgezwegen," zoals André Weigand jaren later schreef. Na de demonstraties op HiFi '82 in het Amsterdamse Novotel werd er geapplaudisseerd. Kom daar nú eens om. De demo-zaaltjes van de dure merken liepen leeg. Bij de Pied Piper stond men tot in de gang te luisteren. De ribbontweeter, de lichte 5 cm dome middentoner en de beide polystyreenschuim domewoofertjes leverden, in combinatie met de vrijwel natrillingsvrije 1/4 λ Dressler-pijp, een fabuleuze impulsverwerking. En je kon ze zèlf bouwen... voor slechts een paar honderd gulden per stuk. Geen wonder dat duizenden liefhebbers van muziek en goede weergave ze bouwden, en met veel plezier jarenlang gebruikten.

Beste Pjotr, Welke hoogrendementsluidsprekers bedoelde jij dan? Van die grote PA-boxen met 42 of 38 cm papieren basconussen en ring radiators dan zeker? Of dat ook niet? Wat dan wèl, op hoogrendementsgebied?

De hifi-journalistiek is ten onder gegaan aan goede recensies.

Vergeet niet de lucht in die kabels goed te bakken, voordat je ze in je luchtkasteel gaat gebruiken.

Er gaat niets, niets, nee absoluut NIETS boven de door Vintage gereviseerde Leak versterkers (de nu helaas al heel dure buizen- of de nu gelukkig nog niét zo dure torrenbakken) uit de Sixties! Spekstone Fire Sound... waarom zóu ik?

Vandaar de grote rijkdom aan bijvoeglijke bepalingen!

En wat vind je van de draaitafel?

Beste rbh, De nagalmtijd moet je in verband brengen met de frequentie. Daar heeft de nog steeds door vele acoustilogen dovelings nagevolgde heer Sabine niet aan gedacht. Bij lagere frequenties is een wat langere nagalm lang niet zo hinderlijk als bij hogere frequenties. En dat is wel zo prettig, want hogere frequenties zijn veel gemakkelijker te dempen!

Hoornluidsprekers mogen dan wellicht enigszins off topic zijn (hoewel Pjotr - wie ànders? - zelf begon over de schoonheid van hoogrendements speakers, dus hoorns!) maar Spido leverde tenminste nog serieuze audio informatie. Wat hebben daarentegen Toby Rix, de Three Jacksons (het waren er toch Five?), Johnny Hoes en Spike Jones nou met geluidsweergavekwaliteit te maken?

Zie http://www.high-endforum.nl/topic/13928-tears-over-sonneteer/

Beste Vanzomereng, Nee zeg... alsjeblieft! Het geluid is daar niet om áán te horen: vreselijk vervormd, met dikke staande golfresonanties in het laag, en gehoorbeschadigend hard. Wat ik aan pop en/of rock de moeite waard vind, hoor ik liever thuis, via CD. Tannoy "Dual Concentrics" Wat de "hoornwerking" van de wooferconussen van de 38 cm Tannoy Dual Concentrics ten aanzien van de hogetonenweergave door de inverted alu-dome tweeters betreft: die bestáát vrijwel niet. Is nagenoeg "non-existent", in eenvoudig Nederlands. Wij hebben destijds twee aspecten getest: - de veronderstelde koppeling van de aluminium dome aan de lucht door de "conus horn" in het lagere hogetonengebied (d.i. het wisselgebied, rond 1 kHz); - de veronderstelde aanwezigheid van Doppler vervorming (een niet-lineaire vervorming: toonhoogte-verandering) die zou móeten optreden bij het kaatsen van korte geluidsgolfjes / hogere frequenties op een bewegend oppervlak, t.w. de papieren wooferconus). Welnu: de enige "hoornwerking" die we konden vaststellen, was die van de korte metalen horn throat. Dat niet-bewegende "hoorntje" is te kort om in dat frequentiegebied te versterken, maar heeft wel invloed op de spreidingskarakteristiek. Het lagere deel van de treble-weergave wordt hierdoor minder breed gespreid, wat de lineariteit op de luister-as verbetert. Bovendien wordt de "directivity" erdoor bevorderd, wat de plaatsing van stemmen en instrumenten in de ruimte door zulke Dual Concentrics haast uniek maakt. Het papier van de conus is voor hogere frequenties transparant en kàn (wat Tannoy zelf ook meent en/of beweert!) dus niet eens als hoorn werken.* Dit wordt bevestigt door de meting van Doppler: die veronderstelde vervorming werd vrijwel niet aangetroffen. * Voor een èchte hoornwerking over het bedoelde frequentiebereik zou een stijve, harde, langere hoorn nodig zijn van gegoten aluminium of zo. Zoiets als de hoorns van de Decca London Ribbon of de JBL 2380A.

Een hoorn zou een goede luidspreker kunnen zijn, als hij niet zou bibberen. Daarvoor zou hij van massief beton o.i.d. gegoten moeten zijn. Als hij niet gevouwen zou zijn. Daarvoor zou hij ongeveer tien meter lang moeten wezen. Als hij geen compressievervorming in zijn keelgat zou produceren. Daarvoor zou hij alleen maar virtueel mogen bestaan. Kortom: een hoorn is in theorie perfect. Maar in de praktijk slechts een dure kleurdoos. Ja, er zijn Tannoys (Classic) grote (38cm) dual concentric luidsprekers die buitengewoon realistisch klinken. En wie iets anders beweert, heeft geen verstand van luidsprekers, van het geluid van echte muziekinstrumenten, of van geen van beide. Maar de Westminster klinkt toeterig, want dat is hoornsysteem. De duurste Tannoy Classic is bij lange na niet de beste. Spido's oordeel is niet alleen op oude waarnemingen gebaseerd. Onlangs nog heeft hij een hele middag verpest door te luisteren naar vreselijk dure kantelbare eivormige speakers met hoorns ergens op de Veluwe. Blij dat-ie weer thuis was. Daar klinkt muziek als muziek in de oren. Horens? Horendòl word je er van! Dan kan je nog maar beter electrostaten hebben. Die klinken weliswaar week, slap, saai... maar je wordt er toch niet zo náár van, op den duur.

Beste Vanzomereng, Kijk, daar hebben we het weer: "de luidspreker die geschikt is voor een bepaalde soort muziek". Dit is zo'n verschrikkelijke ònzin! Luidsprekers moeten, zonder vervorming, en zonder dreun en andere na-ijling te produceren, met een voor de huiskamer geschikte spreiding van hogere frequenties, niets anders doen dan elektrisch signaal omzetten in geluid. Bepaalde frequenties bij bepaalde amplituden. That's all, folks. Luidsprekers die geschikt zijn voor bepaalde soorten muziek, zijn krengen. Moesten verboden worden. Goede luidsprekers zijn geschikt voor klassiek, pop, rock 'n roll, jazz, hawaiian, country, operette en opera. En alles wat de muziekwereld nog meer te bieden heeft. Lang geleden - misschien was jouw vader nog niet eens geboren - werden er in een hotel in Amsterdam jaarlijks hifi-shows georganiseerd. Helemaal aan het eind van de bovenste verdieping, zo ver weg als maar mogelijk was van alle andere demonstranten / exposanten, was de demonstratieruimte van de importeur van grote, Amerikaanse hoornluidsprekers. Waarom zo ver mogelijk weg? Omdat het altijd een koléreherrie was, daar! Iedereen had er anders last van Een onophoudelijke ketelmuziek! Een voortdurend geschetter en getetter van bluesbrotherbandjes, geram en gedreun op drumstellen en geschreeuw van schorre stemspleetscheurders. In alle andere kamers van de show werd rustig en beschaafd gesproken - hier werd alleen maar geschreeuwd. Vanwege die pestpokkeherrie, dus. Ik vroeg die importeur eens: "Frits, jongen... waarom draai jij nou nooit eens wat beschááfde muziek? Iets móóis of zo?" Hij keek me aan of hij het in Keulen hoorde donderen. (Maar dat donderen was in zijn eigen kamertje!) Toen zei hij: "Beschááfd? Móói? Schei nou toch uit, man! 't Moet wel een beetje klìnken op deze speakers, hoor!"

Beste Wil de (Wilde?) Jongensdroom, Dit forum is, dunkt mij, bedoeld als platform voor het uitwisselen van opinies en informaties over audio en audio-apparatuur. Niet voor grapjes, dus. En evenmin voor persoonlijke aanvallen.

Let op: veel Sonneteers in Nederland zijn door een leverancier gemodificeerd en het kan moeilijk blijken ze weer helemaal goed te krijgen.

Dat zijn natuurlijk ook prima luidsprekers. Helaas zijn huiskamers niet geschikt voor ze.