spido

Zet ze in een Kooi van Faraday! Overigens beveelt Spido jou de site http://www.flauwegrappen.nl van harte aan. Jouw bijdragen zullen daar ongetwijfeld nog veel beter tot hun recht komen dan hear hier.

Beste KT88, Wat deze casus betreft: inderdaad. Maar dit topic wordt ook gevolgd door anderen, die wèl bromproblemen hebben. Ik voel erg met ze mee. Tot voor kort had ik zulke problemen met een antieke Telefunken S600 draaitafel, zoals je weet. Jij, en postuum de heer H.J. Leak, hebben mij toen met goede adviezen geholpen. De aarding van het pick-up element is een aangelegenheid waarvan wij nog meer zouden willen weten. Men zou verwachten, dat de metalen schil (de "Kooi van Faraday") om het element heen - de behuizing van het element, dus - geaard zou moeten worden aan massa (met de arm, indien van metaal, en het chassis van de draaitafel). Maar sommige elementen verbinden die behuizing via een lipje met één van de minpolen van de signaalkabels. Aan de afscherming van een signaalkabel, dus. Dat lijkt in tegenspraak te zijn met de regel die zegt dat afscherming en massa gescheiden moeten blijven. Andere elementen schijnen helemaal geen afschermende behuizing te hebben, maar een body van plastic, hout of edelsteen. Zit daar dan wellicht toch een afscherming van aluminiumfolie o.i.d. onder? Of wordt er conductive plastic toegepast? http://www.vinylengine.com/turntable_forum/viewtopic.php?t=39992

Het komt mij voor dat een metalen arm, gemonteerd op een houten of ander niet-geleidend materiaal, altijd met een extra draadje (meestal zwart) geaard moet zijn aan het chassis. De aarding van het chassis aan de versterker gebeurt via een apart aardstaartje: dus niet via de afscherming van de signaalkabeltjes Als de arm echter is gemonteerd op een metalen plaat die verbonden is aan (c.q. deel uitmaakt van) het chassis, kan een aparte aardleiding aan de arm(voet) vaak achterwege blijven. Overigens kan het voorkomen dat brom niet door een aardlus wordt veroorzaakt, maar door een fout of defect in het voedingscircuit.

Kàppen, pa! Overigens heeft Spido nog niet lang geleden met plezier geluisterd naar een paar Blumenhofer luidsprekers, waarin - voor de laagste frequenties - een hoornbelaste reflexspleet werd toegepast. (Ongeveer op dezelfde manier die men vroeger ook wel bij Isophon e.a. aantrof.) Klonk lang niet slecht. Maar hoorns voor m.n. middenfrequenties veroorzaken z.i. een akelige "honky" / "toeterige" kleuring.

Ben je een handeltje in die dingen begonnen, Ruud?

Zowel mijn Thorens TD125 als mijn Thorens TD126 "electronic" lopen net zo stabiel als goede tussenwielers.* Tussen de beide Thorens apparaten is geen verschil merkbaar m.b.t. wow & flutter, ondanks de verschillende types motor & toerental-fijnregeling. Dat is m.i. te danken aan de zware draaiplateaus (3,2 kg). * En met veel minder rumble!

Dank je! Je bent kennelijk ervaringsdeskundige! Als ik er ooit zo aan toe zal zijn als jij, zal ik nog eens denken aan je advies...

Beste Arcman, "Als perfecte "highend""? Dat heb ik nooit beweerd! "Die oude meuk" "performt" stukken béter! Vergis je niet! "High-End" is geen kwaliteits-aanduiding. Het is een marketing-term, die aangeeft dat een product in zijn soort tot het hoogste prijs-segment behoort. "High-End" kàn dus goed zijn - en dat verwachten de meeste consumenten ook - maar dat hoeft niet zo te zijn. Het kan bijvoorbeeld een prul zijn, versierd met goud en diamanten. Of met een "duur merkje" er op. "High-End" kàn dus iets zeggen over prestaties... maar het zegt altijd iets over de prijs.

Een goede arm heeft heel wat voeten in de aarde, wat ik je brom...

Als ik hoorns hoor, krijg ik de neiging buizen in mijn oren te stoppen... We zijn het dus weer helemaal eens: een prima combinatie!

Beste Arcman, Het is absoluut BS dat een goede Phono Stage noodzakelijkerwijs duur moet zijn. Mijn antieke Ortofon MCA 76 en MCA 10 step up versterkertjes (gerenoveerd door een hier befaamde forummer) spelen, via een goede MD-ingang, alle hedendaagse dure high-end phono stages van de vloer.

De Stereo 60 laat details horen (variaties in ademsteun en verglijden - assimilaties, adaptaties - van klanken bij vocalisten, strijkstokvoering bij strijkers, embouchure bij blazers e.d.) die eersteklas moderne versterkers niet zo aan het licht brengen. Maar zou dat nou echt alleen door die EH EL34 buizen komen?

De LP: Symphony no. 3 "Organ", van Camille Saint Saëns, door het Philadelphia Orchestra o.l.v. Eugene Ormandy, orgel: Michael Murray. 1980. Digitaal opgenomen ("SoundStream Digital Recording System") Telarc Stereo 10051. Tsjonge! Nou, nou!

Beste Vintage, De mat van jouw Sony is gevuld met een gel om trilling van de grammofoonplaat te dempen. Kun je verschil merken, als je die gevulde mat verwisselt met een gewone rubber mat?

En we horen ook gradaties in luidheid van spraak en muziek... Heel kort gezegd: dat komt door het aantal neuronen dat wordt geactiveerd. Het al dan niet "vuren" van een neuron is afhankelijk van de eigen kritische grens van de neuron èn van de sterkte van de prikkel. http://en.wikipedia.org/wiki/Sensory_neuron

Welnee, beste Hans. Ze begaven het al veel éérder. Maar dat merkte jij niet. Het ging ook zo geleidelijk... Totdat... onvermijdelijk...

Beste Vintage, Mijn respect voor Harold Joseph Leak groeide dóór, naarmate ik mij meer in hem verdiepte. En dat respect groeit nu al ruim vijftig jaar. Een halve eeuw geleden ging het nog om High Fidelity geluidsweergave. "WerkelijkheidsWeergave", zei men in ons land. (AMROH / Muiderkring) Het ging om kwaliteit. Alléén om kwaliteit. Niet om gebruiksgemak Of om opslagcapaciteit. Men ontdekte, experimenteerde, zocht steeds weer naar verbeteringen. Nieuwe technieken en materialen werden ontwikkeld. Harold Joseph Leak was "The First Name in High Fidelity". Men leze het boek "Firsts in High Fidelity" van Stephen Spicer. To begin with... ISBN-10 1882580311 ISBN-13 9781882580316 Slechts ter verluchtiging: http://www.44bx.com/leak/PointOne2.html The Human Factor (d.w.z. wat men belééfde aan vervorming e.d.) tèlde toen nog!

Beste Vintage, -70dB (S/N = rumble) is inderdaad heel goed! En dan de "wow & flutter" van slechts 0,045%! Welke moderne draaitafel met snaaraandrijving kan daar aan tippen? Zie ook: http://classichifi.info/Sony_PS-6750.shtml

Veel mensen denken dat méér (massa, gewicht, omvang... prijs, ook) altijd béter is. "De kwantiteit - kwaliteit omzetting", noemen wij, zielkundigen, dat. Nou ja, je kùnt daar in geloven. Vooral simpele zielen gelukt dat heel goed. En dan klinkt het - voor hen - allemaal ongetwijfeld... fantàstisch! Een aardige test voor de mate waarin de sokkel of plint "stil" is: de naald op de stilstaande plaat zetten en dan tegen de sokkel of plint tikken. Je kunt van het resultaat zelfs een spectrum decay-diagram maken. Het kan ook interessant zijn om de plank (o.i.d.), waar de draaitafel op staat, aan te tikken, om zo de mechanische (ont)koppeling van de draaitafel te bepalen. Heeft iemand van jullie ooit overwogen om zijn draaitafel in een bak met zand of grind te zetten? (Natuurlijk wel er voor zorgen dat het zand of grind niet in de draaitafelbehuizing kan komen, en dat het zand/grind niet hoger komt dan de rand van de houten behuizing!) http://www.high-endforum.nl/topic/8674-draaitafel-ontkoppelen/

Vanzelfsprekend wordt de perceptie mede beïnvloed door de aard van de receptoren en de behuizing daarvan. Mensen met grote oren (olifantoïde types) zullen met name de lage tonen luider waarnemen dan mensen met kleine oortjes (sourisoïden). En mensen met een "dikke kop" zullen een lagere (Frs) en sterkere (Qrs) hoofd-eigenresonantiefrequentie hebben met meer na-ijling. Vermoedelijk hangt de voorkeur van zulke mensen voor bepaalde "vette" muzieksoorten daarmee samen. Het heeft geen zin zulke mensen te benijden of medelijden met ze te hebben: zij ontberen elke vergelijking met normaal geschapen mensen Overigens wordt vaker de link gelegd tussen "dikke kop" en een matige intelligentie, dan met eigenschappen van het gehoor. http://www.dict.cc/deutsch-englisch/Dickkopf.html / http://www.thefreedictionary.com/thickheaded

Hoe minder plint, des te beter. Hoe minder sokkel, des te beter. Meer massa? Meer volharding in de eigen beweging / trilling! (Na-ijling.) Meer stijfheid? Minder trillingsdemping en een hogere resonantiefrequentie! (Hogere Qrs en Frs.) Meer massa èn meer stijfheid? Nou, vul zelf maar in... Afvoeren van energie / trilling wordt een groter probleem, naarmate men de massa en de stijfheid vergroot. Bij draaitafelbehuizingen zien we problemen die vergelijkbaar zijn met die van luidsprekerbehuizingen. Alleen... bij luidsprekerbehuizingen zijn die problemen onvermijdelijk. Zij moeten immers onvervormbare pomphuizen zijn. Maar bij draaitafels is dat volstrekt onnodig. Hun behuizingen dienen dus zo licht mogelijk te zijn. Maar tegelijkertijd wel zo stevig als nodig is. Daarbij is het van het grootste belang, dat de eigenresonantiefrequenties van de behuizing en die van de arm/element combinatie niet overeenstemmen. Waarschijnlijk zou een kunststof behuizing met goede inwendige demping optimaal zijn. Of aluminium met butimuneuze dempingsplaatjes er op gelijmd. Maar met het vertrouwde gefineerd spaanplaat benadert men dan optimum heel aardig. Dat verklaart waarom er zoveel goede draaitafels zijn (Thorens, Lenco, Garrard e.v.a.) met zulke simpele, goedkope en toch effectieve behuizingen.

Het neuron kent slechts twee toestanden: impuls uitsturend of rust. De spiervezel kent slechts twee toestanden: contractie of rust. Het aanbrengen van nuances is, net zoals denken / argumentatie / beredenering, gel*l achteraf: de acties en beslissingen zijn dan allang voorbij.

Beste Mumsoft, Je lichaam (spieren, zenuwen/hersencellen) werkt nogal digitaal, hoor. En ons denken ook. (Welles/nietes, leven of dood, to be or not te be.)

Beste KT88, In het topic "Klassieker" dankt Spido je voor je waardevolle adviezen: zijn Telefunken S600 draaitafel werkt nu zonder brom samen met een gevoelig low output MC element!

Wie zijn hobby een beetje serieus neemt, heeft geen tijd voor zoiets...