spido

Een phonotrapauto?

Lijkt me een aardig apparaat voor een prutser: er valt veel te verprutsen voor weinig geld! (Het apparaat dat ik eerder onder de aandacht bracht (#22) is iets duurder, maar daar zit dan ook een CD-speler in.)

Beste TL200, Het is mijn overtuiging dat de (zeer diverse, en vaak extreme!) voorkeuren van audiofielen, in belangrijke mate zijn terug te voeren tot overdrijvingen van aspecten in de muziekopname en -weergave die door de betreffende audiofiel(en) als kenmerkend en dus ook bevestigend worden ervaren van zijn interpretatie van de werkelijkheid. Anders gezegd: de éne audiofiel houdt van schitterende muziekweergave. De ander weer van schetterende. En wie van geen enkele soort overdrijving houdt, is geen audiofiel. Een audiofiel houdt van audio. En audio moet niet worden verward met muziek.

Beste Mumsoft, "Wat wij écht vinden?"?? Wat wij echt vinden, is een zaak van persoonlijke appreciatie. Wat echt is, behoort tot de aantoonbare, bewijsbare werkelijkheid. Onze samenleving - en bij uitstek de wereld der audiofielen - wordt in hoge mate gekenmerkt door een verstoord realiteitsbesef. Dat vind ik echt.

Beste TL200, Je antwoord zegt het al: "(...) móói vinden". Je hebt het niet over "ècht" (waar het bij high fidelity eigenlijk om gaat), maar over "mooi". En wat we mooi vinden, is een kwestie van "smaak".

Beste Arden, Een prachtig schilderij... maar het is wel de geretoucheerde versie. Wist je de vrouw dat? Het origineel toont Nipper voor een Edison Bell wasrollenspeler. Zo eentje zonder dwarskracht, en dus ook zonder anti-skating. Zonder fouthoek, ook. Maar Berliner wòn de (commerciële) strijd, met zijn dubbelzijdige, gemakkelijk op te bergen draaischijven. (Ja, ja... het mooiste is al lang gewéést! ) http://en.wikipedia.org/wiki/Nipper

Een weekje geleden uit de voordeelbakken van de FNAC in Arles gegraaid (€7,- voor zo'n geweldige dubbel-CD!): het Newport Jazz Festival Concert van Ella Fitzgerald in Carnegie Hall, op 5 juli 1973. Met een uit de dood herrezen Chick Webb Orchestra, pianist Ellis Larkin (van the George Gershwin Songbook!), en het Tommy Flanagan Quartet met o.m. Roy Eldridge en Joe Pass. Was al heel fijne muziek op de thuisreis, in de auto. Klinkt nu natuurlijk nòg beter via de set in de woonruimte. Toch niet erg geschikt voor hifi-demonstraties, denk ik...: véél te natuurlijk en levensecht opgenomen! Niet hees, niet schril, niet leeg, niet kil... http://en.wikipedia.org/wiki/Newport_Jazz_Festival:_Live_at_Carnegie_Hall

Dit topic is een afsplitsing van twee andere topics die danig vervuild raakten. Hier dus gaarne uw visie over al dan niet neutrale weergave, en waar een mens (eh... audiofiel) naar zou moeten streven in zijn set. Wat is jouw ideale set? Moderator2 Volkomen juist. En dit geldt voor àlle audio-apparatuur: inclusief de luidsprekers. Neutrale weergave wordt door audiofielen echter niet gewaardeerd.

Wellicht is dit bruikbaar? Je kunt - naar ik meen - er niet alleen CD's (en diverse andere formaten) mee afspelen, maar ook het resultaat van het mééspelen opnemen en afspelen voor beoordeling. (klik!) http://www.bax-shop.nl/b-stock-aanbiedingen/b-stock-skytec-st120-mobiele-karaoke-geluidset-v1

Niet iedereen die zaait, zal zelf oogsten...

Nòg een voorbeeld van èchte Old School Loudspeakers uit Engeland: Goodmans "Magnum K". goodmans magnum k http://www.hifi-studio.de/hifi-klassiker/GOODMANS/GOODMANS_Magnum-K/Magnum-K.htm

Je bedoelde ongetwijfeld: ijs en weder dienende...

Wat is er eigenlijk mis met de arm van de Lenco L75? Ongeveer iedereen die zich uitgeeft voor deskundige op het gebied van pick-up armen, schampert er over. Maar eigenlijk laat die arm bijvoorbeeld een Shure V15III heel goed zijn werk doen, zo stel ik dikwijls vast. Uit de test in "HiFi News", 1969, citeer ik het volgende: http://www.lencoheaven.net/forum/index.php?topic=3933.0 Wat het veranderen van de L75 van een geveerd subplatter systeem in een niet-geveerd massaal systeem betreft, heb ik vragen en twijfels. Ik heb er geen ervaring mee, en ik respecteer iedere hobbyist die iets moois heeft gemaakt, wat nog naar zijn wensen werkt ook. Maar ik vraag me af... in al mijn onnozelheid... Diezèlfde ingenieurs die dat prachtige, stille, robuuste loopwerk hebben bedacht... en ook die arm die - met een geschikt element - àlle bandjes van de Shure "Obstacle Course" plaat met slechts 1,25 g naalddruk goed aftast... die hebben bij het ontwerpen van de behuizing en de ophanging toch niet zomaar wat zitten aanrotzooien? Of er niet goed over nagedacht? Ik geloof daar eigenlijk niks van. Ik denk dat ze die - in verhouding lichte - behuizing heel bewust hebben ontworpen. Ongetwijfeld is die lichte houten kast "resonant"... maar met een veel hogere resonantiefrequentie dan de toonarm en ver buiten het rumblespectrum van de aandrijving. Bovendien met een lage Q en weinig na-ijling. Het minst geschikt lijkt me een behuizing waarvan de resonantiefrequentie samenvalt met die van de arm en/of het rumblegebied. En ik vrees dat zoiets met die zware plinths wel eens het geval zou kunnen zijn...

Beste Groovy, Is dat dan nog nooit gebeurd? Hoe heeft men dan al die (vermeende) verbeteringen vastgesteld?

De verbouwing van Lenco L75 draaitafels (en van hun directe verwanten) blijkt een wijdverbreide en met groot enthousiasme beoefende hobby te zijn. De oorspronkelijke Lencoheaven site, en de opvolger daarvan, geven daar blijk van. Maar zo zijn er nog een boel andere sites en topics over het verbouwen van deze illustere idler-wheel draaitafels. Vrijwel altijd komt het hier op neer: - de bestaande behuizing, met het in gedempte veren opgehangen loopwerk, wordt vervangen door een stijve, zware, massale "plinth" waarin het loopwerk vast is gemonteerd; - de bestaande arm wordt vervangen door een (vermeend) "betere". Indien er een arm van dezelfde lengte wordt gekozen, wordt het montagegat van de oorspronkelijke arm gebruikt. Maar vaak wordt gekozen voor een langere arm, die dan naast de metalen bovenplaat op de de houten (of bijv. marmeren) plinth wordt gemonteerd. Ik vraag mij echter af, of deze ingrepen inderdaad tot verbetering leiden. Men beweert die wel waar te nemen, maar ik vraag mij af of zulke verbeteringen ooit zijn aangetoond. Wie kan daar helderheid over verschaffen?

http://www.oudio.nl/articles/loudspeaker/index.html ("Klik!" op deze thumbnails van bovenstaande index.) Wharfedale "Rosedale". Een èchte Engelse "Old School" luidspreker. En veel van de bespreking in Audio Bulletin (1970) snijdt nog steeds hout...

http://www.diyaudio.com/forums/analogue-source/163869-custom-made-turntable-plinth-2.html The Amazing Suzy Wong Lenco??

Beste Pjotr, Als ik het goed begrepen heb, wil Groovy de spiraalveren niet zondermeer "weglaten", maar vervangen door dempende rubbers. Het schuim is alleen bedoeld om het geheel (de complete draaitafel) te ontkoppelen van het stereomeubel. Want als de draaitafel daar op staat, hoort Groovy resonantie. Ik heb zelf eigenlijk nooit nadelen ondervonden van schuimstof-matten onder de draaitafels. Integendeel. Moet wel goed, veerkrachtig spul zijn, natuurlijk.

Beste Groovy, Tempex dempt trillingen nauwelijks. Heb je niet ergens nog een dikke lap koudschuim (van een matras) of zo liggen?

Beste KT88, Het gewicht van alle ijzerwaren (motor, ophanging, plateau, aandrijving), plus de gyrostatische werking van het plateau, zorgen toch wel voor voldoende stabiliteit? Ik heb de goede Bruil er op nagelezen, maar ik kan niet de tekst vinden waar jij op doelt. Welk gedeelte was dat?

Beste Groovy, Dus als de plinth "zweeft" boven het stereomeubel is er geen resonantie? Dan zou een royale laag schuimstof, cocolock of eierdoos er onder wellicht nuttig zijn?

Beste Groovy, Inderdaad pijlsnel, ja! Ik durf je haast niet te storen nu... Want je bent vast al aan het proefdraaien, hè?

Volgens Spido kunnen sommige forummers zelfs dingen horen in volstrekte stilte.

Beste Groovy, Van een L75 kun je een sublieme draaitafel maken. Mits het aandrijfwiel goed rond is, de lagers in orde zijn, enzovoorts. Sommigen vinden het simpele loopwerk zelfs beter dan dat van de zwaardere & sterkere Garrards. Trillingsdemping met rubber absorbers i.p.v. de gedempte spiraalveren tussen plinth en metalen bovenplaat lijkt me ook een heel goed idee. Diverse forummers (op Lencoheaven m.n.) hebben daar goede ervaringen mee, zo schrijven ze. Ik denk dat je met een S- of J-vormige arm (lange SME? Ortofon? Jelco?) inderdaad heel goede resultaten kunt bereiken. Maar eigenlijk zou die arm dan niet moeten worden gemonteerd op de (altijd toch wat trillende) metalen bovenplaat, maar op de niet-trillende plinth, dunkt me. Net zoals bij de Garrards, dus.

Beste Goovy, Wil je zulke "mushrooms" gebruiken? http://www.lencoheaven.net/forum/index.php?topic=11316.0