spido

In het grijze verleden was er geen RIAA-norm. Elke platenmaatschappij had zo'n beetje zijn eigen norm... en soms was zelfs dat niet het geval. Veel platendraaiers schreven op de hoezen van de platen in welke stand de rumblefilters en toonregelingen van hun versterkers moesten staan, voor die bepaalde opname. Als jouw (voor)versterker geen filters en/of toonregelingen heeft, kun je voor deze toepassing vermoedelijk wel een equalizer gebruiken. Die vind je soms voor een habbekrats in de kringloop- en inbrengwinkels.

Ja, lineariteit is op zichzelf wel een loffelijk streven. Maar hoe belangrijk - en dus ook hoe

Vermoedelijk zou de kabel ook beter hebben geklonken, wanneer u hem zou losmaken en weer op dezelfde connector zou aansluiten. Vooral wanneer dat gepaard gaat met een paar diepe kniebuigingen, het ontstapelen en weer opstapelen van apparatuur, het buigen van het bovenlichaam over apparatuur, het woelen in kabelbossen, enzovoorts. Dit alles heeft een stimulerende invloed op de ademhaling en de bloedsomloop. Er wordt enig adrenaline door het lijf gejaagd. De geest wordt gespitst: hier is iets gebeurd! Opgelet, dus. En ja hoor: het klinkt beter! Waarom zou u zichzelve ook teleurstellen?

Beste Erik. Recht is niet hetzelfde als echt! 't Is best mogelijk dat een niet-lineair prutsboksie in jouw kamer een rechtere karakteristiek oplevert dan je esl's. Je kamer compenseert dan de bulten en de pieken van de boksies. So what? Er is dan nog steeds geen fasecoherentie. Er zijn dan nog steeds paneelresonanties en na-ijling. Er is dan nog steeds van alles mis... (Limited knowledge about frequency spectrum analyzers is a dangerous thing.)

Laat me 'ns drie keer raden... Eh... quad, misschien? Offe... Quad, wellicht? Nou, dan... QUAD??

Beste Bas, Maar met de punten naar binnen toe gericht, ontstaan er twee parallelle wanden naar elkaar toe: tussen de weergever en de muur er vlak naast. Ook dit heeft diffractie en staande golven tot gevolg. Er moeten dus driehoekige punten aan de muren worden geplakt...

Nogmaals: voor hifi is het zeker van belang hoe laag-ie gaat, maar het is nog veel belangrijker hoe-ie laag gaat! Wat de blokgolven van de electrostaten betreft: ik heb al vele keren laten weten dat electrostaten een aantal prachtige eigenschappen hebben. En ook dat breedbandelectrostaten (zonder toonfilters en zonder vertragingslijnen!) een prima fasecoherente weergave zonder na-ijling leveren. In dat opzicht was de ESL 57 nagenoeg perfect. Die kon dan ook prima blokgolven weergeven. (Moest je wel op korte afstand meten, want anders ging de output vanaf de achterzijde roet in het eten gooien.) Als je de necrologie van Peter Walker hebt gelezen, weet je dat het bij de ESL 63 veel moeilijker was om een mooie blokgolf op het scoopdisplay te krijgen: de meetmicrofoon moest precies op de juiste plaats voor - en op de juiste afstand van - het membraan worden gehouden, dan lukte het wel. Nee, electrostaten hebben heel goede kwaliteiten. Maar... ze hebben ook hun beperkingen.

Als je de sessie handig organiseert kun je ze zelfs het verschil laten horen tussen

Dit topic gaat wel alle kanten op, h

Jongens, alweer: denk kwalitatief! Niet kwantitatief! Ook luidsprekers die niet sterk en stevig genoeg zijn om druk op te bouwen in het basgebied (het echte basgebied, bedoel ik) proberen dat toch te doen. Ze pompen zich op en zuigen zich leeg... vervormen hun behuizingen daarbij... zamelen energie op in de panelen: energie die later vertraagd weer vrij komt en dan heel andere informatie verstrekt dan oorspronkelijk de bedoeling was... Een volstrekt stijve, dode kast van flink formaat, met een forse woofer: dat zou 't mooiste zijn. Een volstrekt stijve, dode kast van wat kleiner formaat, met een wat minder grote woofer: dat kan ook al heel mooi wezen! Wat minder bas, qua hoeveelheid... maar wel van goede kwaliteit. "Elke (bas)luidspreker is slechts zo goed als zijn behuizing," was een oude TransTec zelfbouw-slogan. Ik was het niet altijd met die heren eens. Maar in dit geval wel!

Beste Bas, Als je de volmaakte installatie wilt hebben, moet je niets kopen. Wat niets is volmaakt.

Leuk, Bas! Ook stereo is door een generatie van hifi-puristen (die nu welhaast uitgestorven zal zijn) een hele tijd als een duivelse uitvinding beschouwd. Ik heb ze wel meegemaakt: de werkelijkheidsweergaveliefhebbers met

Beste Bas, Een duidelijk, en daardoor ook haalbaar streven: veel geld uitgeven! Dat moet kunnen lukken, als je het maar echt probeert. Maar of je daarmee ook het tweede deel van je doelstelling realiseert, dat is nog maar de vraag...

Beste Andr

Kijk eens op http://amos.catalogcity.com/cc.class/cc?ma...1310889&ccsyn=1 De grote broer, SA-HE200 (6 x 130 W, 10 - 100.000 Hz, S/N 108 dB, THD 0,03%) voor maar 380 dollar! Bijna niks, dus, in euro's tegenwoordig... Heb je een credit card? Wat let je?

En als het allemaal nog steeds niet heeft geholpen, kun je bij al je buren een subwoofer neerzetten en die in tegenfase met jouw woofers laten spelen...

Jij toch

Beste Arnie, Kijk eens op http://marktplaats.tiscali.nl/markt/audio/platenspelers/ of een dergelijke site. Inbrengwinkels en kringloopwinkels zijn ook bezoekjes waard. Voor tien of twintig euro koop je heel knappe draaitafels: vaak zijn ze nog zo goed als nieuw, ook al zijn ze oud... Er zijn snaar-aangedreven of direct aangedreven draaitafels van Technics, Akai, Sony e.d. die in het gebruik niet merkbaar onderdoen voor de in de hifi-pers veel meer bejubelde merken. Vaak kun je zulke draaitafels nog enorm opwaarderen door er een beter element in te zetten. Dat kan ook een occasion zijn...maar dat is riskanter! Succes met de jacht.

Voor het afspelen van 78 toerenplaten gebruik ik een Stanton 681 element, met de speciale A-naaldunit (gemerkt met blauwe stip). In de headshell voor dit element is een plaatje lood aangebracht: anders kan de SME 3009 II arm de vereiste aandrukkracht niet leveren.

[quote name='SpeedyAndr?

Welnee! Als ik ergens enthousiast over doe, wordt het juist ni

[quote name='SpeedyAndr

Niks nieuws: gewoon pi

Beste Puur, We moeten hier niet al te lang bij blijven stilstaan, denk ik. Maar toch wil even melden dat die "zware" Ortofon AS212 arm een vlieggewicht ultra-compliant ADC XLM elementje beter liet presteren dan de lichtere SME 3009 MkII. Op 1 g werd de 90 mu op de DHFI II testplaat moeiteloos afgetast. SME-armen zijn ingewikkelde stelsels, die ontstonden uit hobbyistische instrumentmakerij en goede doch niet volmaakte idee

SME-armen hebben een geweldige reputatie. Ik vraag me af waardoor dat zo is gekomen.... Doordat ze zo ingewikkeld zijn, denk ik! En duur! Maar eigenlijk zijn het gammele constructies. Heel veel jaren heb ik gespeeld met een Thorens TD126 mkIII, Ortofon AS 212 (echte lagering en magnetische - wrijvingsloze - dwarskrachtcompensatie!) en Ortofon MC 200 (concorde-model). Naar die combinatie verlang ik vaak terug!