spido

Beste Pjotr, Manger heeft zo'n twintig jaar geleden een heel speciale breedbandunit gemaakt met een conus van losgeweven polyamide, die aardig presteerde op de manier die jij beschrijft. Maar bij de gewone luidsprekers treden heel wat lopende en staande golven op tussen surround en spreekspoelrand, die een aantal perioden nodig hebben om volledig uit te dempen. (De snelheid van die demping hangt natuurlijk sterk af van de massa, de stijfheid, de inwendige demping van de conus, eventueel er op aangebrachte coating, de eigenschappen van de surround en de spider, enz.)

H

Erik durft z'n betonnixen al een jaar lang niet af te bouwen. Bang dat-ie van z'n vliesgeloof afvalt...

Beste Jeroen_D, Wellicht teleurstellend, maar ik zal er niet bij zijn, hoor! Ik besta alleen maar op dit forum, en dat nog wel op doktersvoorschrift. Dus tegen wil en dank. Overigens denk ik dat het belangwekkend zou zijn om met het fasedraaiende kastje niet alleen de fasedraaiing van een conventioneel driewegsysteem (bijv. 400 Hz en 5000 Hz, 12 dB/oct op en af) te simuleren, maar

Beste Pjotr, Eigenlijk is het jammer, vind ik, dat de term "breakup" wordt gebruikt voor een op zichzelf genomen niet ongunstig verschijnsel, en ook voor een zeer schadelijk fenomeen. Het niet-ongunstige verschijnsel beschrijf jij terecht als "het stralend oppervlak wordt kleiner met oplopende frequentie". We kunnen daar aan toevoegen dat het werkzame oppervlak vanaf de buitenrand naar de spreekspoelrand toe afneemt. Het zeer schadelijke fenomeen heeft met dit juist beschreven verschijnsel eigenlijk niets te maken: dit is het in delen (sectoren, concentrische ringen, e.a.) ongecontroleerd bewegen van membranen bij bepaalde frequenties, waarbij zelfs delen van de conus in tegenfase bewegen met andere delen van dezelfde conus. En de stofkap doet hier, zelfstandig als ware het een extra unit, ook al aan mee.

Beste Jeroen_D, Lijkt me nog veel beter dan dat zenuwefluitje van KF! Dat is zo'n schriel sopraanblokfluitje van de Muzikale Basisvorming aan de Volksmuziekschool, weet je wel? Erik zal wel het raam moeten openzetten, denk ik. Anders pas je niet in de kamer, met die dwarsfluit. Mooi instrument, dwarsfluit. Past ook wel leuk bij je karakter, vind ik. Beetje lastig, alleen, wanneer je ermee door een nauw straatje moet... Maar opzij lopen went ook wel, denk ik!

De oude Spiekerboer (zaliger gedachtenis) merkte eens op: "Als je alles aan de Pied Piper verbetert wat d'r eigenlijk aan verbeterd m

Als KF ooit nog 'ns van plan mocht zijn om rotzooi te gaan produceren, dan zal ik jou van harte aanbevelen!

Beste Jeroen_D, Het is misschien 't beste wanneer je het boek van Martin Colloms "High Performance Loudspeakers" er even bij pakt. Hoofdstuk 2 heeft als titel "Theoretical Aspects of Diaphragm Radiators". Dit gedeelte bevat nogal wat algebra

Okay... ik begrijp het al: dit wordt ook al weer niks! Heb jij een beter idee?

Beste LaMa, Ga maar gauw verder met studeren! Dat kun je beter gebruiken. (En voorlopig nog maar niet solliciteren bij KF, adviseer ik je...)

Je moet een referentie hebben: liefst een onverdacht, origineel (natuurlijk) geluid. Want je moet er zeker van zijn dat dit geluid een natuurlijke fasestructuur van grondtoon met harmonischen heeft. Anders kun je nooit vaststellen of en hoe de klank door aantasting van die structuur is veranderd. Als het onmogelijk is om de

Beste Jeroen_D, De inwendige demping in de ophanging en in het membraan (en dus de omzetting van de energie in warmte) speelt de hoofdrol. De massatraagheid is ook van belang: vergelijk het met het laveren van een groot schip - het lichaam (membraan-plus) volhardt in zijn beweging en voert bijvoorbeeld nog de heen-beweging uit, terwijl de spreekspoel al het commando "terug" heeft gegeven. In feite is dus de massatraagheid, in combinatie met de vervormbaarheid van de bewegende lichamen, de oorzaak van het energieverlies dat we op het conto van de inwendige demping schrijven. Beste DIY-Freak, Het ging over de vraag of je de fase kunt vaststellen aan de hand van ofwel de frequentie-amplitudekarakteristiek (wat jij beweerde), ofwel aan de hand van de impedantiekarakteristiek (wat ik beweerde)? Dit moet ik eenvoudig houden, want anders snap ik er zelf helemaal niets meer van... Allereerst stel ik vast dat de frequentie-amplitudekarakteristieken van diverse luidsprekers zeer sterk overeenstemmen, maar dat muziek uit die luidsprekers erg verschillend kan klinken. Voorbeeld: de Quad ESL-63 en de B&W 801F. De curves van die luidsprekers zijn boven 100 Hz vrijwel identiek. Het is moeilijk een andere verklaring voor het verschil in klankkarakter te vinden dan die van de fasecoherentie, d.w.z. de vraag of grondtonen en hun eerste formanten fundamenteel in dezelfde fase worden weergegeven. We stellen vast dat dit bij de ESL 63 het geval is. Daardoor is deze luidspreker op het gebied van natuurlijkheid veruit superieur aan de B&W. (De B&W biedt echter basweergave en dynamiek: ook niet te versmaden voor de liefhebber!) Bij de B&W is de fasecoherentie belabberd: de middentoner staat in zijn luidste gebied in volledige tegenfase met de basluidspreker en de tweeter te tetteren, waardoor de golfvorm van muzieksignalen ernstig wordt aangetast. Dit zien we dus niet terug in de frequentie-amplitudekarakteristiek. In tegenstelling tot wat Jeroen beweerde, wordt die nog steeds overal getrokken met de beruchte sinussweep, dus frequentie-na-frequentie, en de fase speelt hierbij geen rol: alleen de luidheid is van belang. Maar zien we het wel in de impedantiecurve? Het geoefend oog ziet hiervan veel terug in de impedantiecurve. Maar ik durf niet te beweren dat

Beste Jeroen_D, Sta me toe dat ik hier nog even op inhaak. (Ik zal niet te diep haken, want ik wil je echt geen pijn doen, jongen...) Voor zover ik heb kunnen nagaan, blijft de spreekspoel van een woofer gewoon doorwerken boven het operationele bereik van de unit. Die stomme spreekspoel heeft er zelf, bij wijze van luidspreken, geen flauw idee van of-ie nu in een woofer, in een breedbander, in een middentoner of in een tweeter zit. Hij krijgt gewoon een wisselstroompje toegediend, en doordat-ie nu eenmaal in een magneetspleet zit, begint-ie te bibberen in het vereiste tempo. Het zijn, voor zover ik weet en heb kunnen nagaan, vooral de massatraagheid en inwendige demping, die het hoogbereik van de woofer beperken. Ergo: als je een woofer een heel licht membraan geeft, kun je er flink wat meer hoog mee weergeven. Zie Podzus-G

Beste Jeroen_D, Ja, met je laatste opmerkingen over de PP kom je dicht bij des Pudels Kern. Wat jouw experiment betreft: natuurlijk is het niet mogelijk om met een kleine bas-middentoner volmaakte blokgolven neer te zetten, en vooral niet wanneer die hun grondfrequentie moeten hebben in het middengebied. Naarmate de frequentie stijgt, neemt de output af - niet zozeer door fasefouten, maar vooral door traagheid en inwendige demping. En de spreiding wordt minder. Je zult dus zelfs on-axis altijd wat scheefgezakte blokken met een lessenaardak krijgen, en off-axis zet dit effect nog eerder in. Maar dat is niet eens zo erg! Amplitudevermindering naar het het hoog toe (het gebied van de boventonen en het geruis) stoort niet eens. Want: "wat je niet hoort, bestaat niet", parafraseer ik op een liedje uit Kinderen voor Kinderen... Met de tweeter kun je de blokken inderdaad weer aardig rechtbreien, mits die unit in het kritische gebied in gelijke fase werkt met de bas-middentoner. Mijn ervaring is, dat je dat rechtbreien het beste al voortklooiend met condensatortjes en tweetertjes kunt doen, terwijl beurtelings de scoop de akoestisch gemeten blokgolven vertoont en de spectrumanalyzer hetzelfde doet met de akoestisch gemeten ruis. Je kunt zo heel aardig een optimum bereiken: zowel voor de luisteras als op, zeg maar, dertig graden. Dit maakt wellicht geen wetenschappelijke indruk op je, maar ik kan je verzekeren dat deze werkwijze enkele stappen verder gaat dan de manier waarop de bekende industri

Beste Jeroen_D, Is je verwachting aangaande de "mooie blokgolfjes met afgeronde topjes" van jouw akoestisch te meten Seas woofer/middentoners dan niet wat optimistisch, in het licht van deze bewering? ( Ik verwacht overigens, net zoals jij, dat het met die blokgolfjes best wel zal meevallen! Die Seasjes zelf zijn namelijk vast wel in orde, en ze trekken zich van jouw theorie gelukkig weinig aan... Zolang jij ze niet "verfiltert", tenminste.)

Beste DIY-Freak, Nee! Eerst wil ik antwoord op MIJN vraag... daarna zien we wel verder. En de (vermeende) akoestische fasedraaiing t.g.v. spreekspoelinductie is door Jeroen (en misschien ook wel door j

Beste DIY-Freak, Je zei dat je 't zo druk had... wat leuk dat je het dan t

Beste Jeroen_D, Ach, Jeroen, was het weer tijd voor een onaardige reactie? Jammer. Soms denk ik werkelijk dat er met jou toch wel te praten valt. Maar dan krijg ik weer zo'n antwoord van je... helaas. Nee, stangen wil ik je echt niet. Ik had wel graag antwoord gekregen op mijn vraag. Maar kennelijk was mijn vraag te moeilijk voor je. En hij was nog wel zo eenvoudig... Beste Jeroen, jij hoeft mij echt niet uit te leggen dat de akoestische fase het resultaat is van nog veel meer zaken dan de inductie van de spreekspoel. Die spreekspoelinductie is echter wel de belangrijkste oorzaak van elektrische faserotatie boven het resistieve impedantiegebied, en dus - voor een unit zoals jij gebruikt - van het gebied van de boventonen. Gezien de aard van jouw huidig experiment, en ook de manier waarop je telkens je veren opzet wanneer ik een vraag stel die je niet bevalt, vermoed ik zelfs weet te hebben van veel factoren in complexe luidsprekersystemen die de reikwijdte van jouw kennis, inzicht en ervaring verre te boven gaan. Dit moet een onthutsende opmerking voor je zijn, want ik meen te begrijpen dat jij je eigen deskundigheid erg hoog aanslaat. Jouw experimentjes met breedbanders slaan werkelijk als een tang op een varken. Ze houden geen enkel verband met de werkelijkheid, waarin complex samengestelde luidsprekersystemen met woofers, midrange-units en tweeters complex samengestelde muzieksignalen bij zeer verschillende belasting en gedurende zeer verschillende duur moeten weergeven. Elke conclusie die jij uit je experimentje trekt en die je geldig acht voor complexe systemen en signalen, kan hierdoor niet anders dan onterecht zijn. Wat jij onder "minimum-fase systemen" bedoelt, is mij inderdaad niet duidelijk. Maar ik denk niet dat ik daar erg onder gebukt hoef te gaan. De term lijkt mij een versimpeling van de dynamische luidsprekerwerkelijkheid te impliceren. Vermoedelijk gebruik je de terminologie van

Beste Jeroen_D, Ik hoop dat je verwachting uit zal komen! Maar heb jij er zelf niet in het verleden op gewezen dat de spreekspoelinductie van de luidsprekerunit zelf voor fasedraaiing zorgt? Denk je dat alleen de elektrische fase hierdoor wordt aangetast, en de akoestische fase niet?

Nederland heeft gisteravond in stijl afscheid genomen van Andr

Beste Jeroen_D, Dit vind ik een uiterst interessante terloopsheid van je! In welke conditie heb jij bij je testboxjes (met Seas bas-middentonertjes, toch?) zulke fraaie blokgolfjes gemeten? Direct (full-range) aangestuurd? Of via een bepaalde filterconfiguratie? En heb je die blokgolven akoestisch gemeten, dus via een microfoon? Of werden ze elektrisch gemeten (aan de luidsprekerconnectoren, dus)?