spido

In het algemeen is oud - mits in goede conditie - beter dan nieuw. Vergelijk met muziek, bouwkunst, literatuur, jenever, filosofie, schilderkunst, bijvoorbeeld. Alleen als het nieuwe héél erg goed is, zal het de kans krijgen ooit ook oud te worden.

Ongetwijfeld een prachtig apparaat van uitzonderlijke kwaliteit. En daarom zou het eerlijk zijn, als het na renovatie inderdaad veel geld zou opbrengen. Maar of dat ook echt zal gebeuren? Laten we het hopen, maar de voor vintage betaalde bedragen zijn vaak niet in overeenstemming met de objectieve (technische) kwaliteit. Sommige apparaten zijn "hebbedingen". Hebben een "catch". En andere apparaten worden niet op de juiste waarde geschat. Het leven is niet eerlijk...

Het bandje heet "Gig Street". Het speelt op de belangrijkste markten in de Provence. Jazz. Lèkkere jazz, met een heleboel drive & swing. Ze spelen natuurlijk ook op de markt van Uzès. (Bij de Pont du Gard, Nîmes, Avignon, Arles: die buurt dus. Waar het mooi is, en interessant, en warm.) En daarbij verkopen ze ook hun CD's. Nu draait "Smile Again! (Life's Calling)". Jazz. Lèkkere jazz, met een heleboel drive & swing. (Maar dat zei ik al, geloof ik...)

Beste Kappa7, Japanse draaitafels hebben in ons land, in hifi-kringen althans, nooit de waardering gekregen die ze verdienden. Onze hifi-pers was gefocust op een paar europese merken, wat ongetwijfeld verband hield met de wensen van adverteerders (importeurs, grote dealers). Zo herinner ik me dat in de jaren tachtig een tijdlang een SL-12.... "Gold" in de testruimte van HVT stond. Een protserig ding, maar op de kwaliteit was weinig aan te merken. Hij was uitgerust met een Technics EPC-100CMK4 MD-element met een bewegende massa van slechts 0,055mg. (Ter vergelijking: een Denon DL-301 MC-element heeft een bewegende massa van 0,270 mg.) Een prachtige combinatie. Maar je moest wel oog (en oor) voor hebben! Ik herinner me niet, dat er ooit een stukje over werd geplaatst.

Beste Tubejack, L'Audiophile was geen wetenschappelijk blad (zoals de Journals van de AES), maar een goed tijdschrift voor audiofielen (zoals Stereophonie van Dr. Karl Breh). Daar blijf ik bij. Was l'Audiophile trouwens de eerste en de enige die, vóór Van den Hul, een RIAA filter met spoelen publiceerde? Spoelen zijn per definitie slechte geleiders en leveren dus ohmse weerstand op: ook als het heel goede (en dus dure) spoelen zijn. Voor de voorkeur die sommigen hier hebben voor spoelen in de signaalweg in plaats van condensatoren bestaat m.i. geen goed technisch argument. Het oude ontwerp van Linsley-Hood lijkt me daarom principieel beter. Over eventuele geestelijke afwijkingen bij de heer Van den Hul laat ik mij nu niet uit en hèb ik mij niet uitgelaten. Aalt Jouk is heel vriendelijk, heel intelligent en zelfs filosofisch van aard. Een ontmoeting met hem zou je zeker goed bevallen. Maar wees bedachtzaam als je zaken met hem wilt doen.

Beste Pjotr, Ach, dat moet dan aan mijn steeds meer verflauwende aandacht zijn ontsnapt... Is toen ook behandeld of, en in welk(e) opzicht(en) en maat (maten), zo'n RIAA met spoelen beter zou zijn dan m.n. een Linsley-Hood benadering? (Schemaatje rechts boven.) http://sound.westhost.com/project25.htm

Beste Tubejack, Had ik kunnen weten dat die foto een RIAA filter van Van den Hul liet zien?

Beste Tubejack, Is het schema van het uiteindelijk gekozen (uitgevoerde) RIAA filter rechts onder op deze pagina afgebeeld? Ziet er wel bijzonder uit! Maar waarom wordt deze RIAA-correctie in verband gebracht met Van den Hul?

Beste Sodejuu, Mee eens! Dat is ook de reden waarom ik belangstelling heb voor deze DD-draaitafels. Nu weet jij ongetwijfeld dat een draaitafel nooit beter is dan het element dat er in wordt gemonteerd. Zou een AT95 element "alles er uithalen wat er in zit"? Ongetwijfeld is het een goed element (al heb ik er zelf geen ervaring mee, maar ik lees positieve beoordelingen), maar ik dacht zelf aan een goed low-output / low-impedance MC-element. Zou zo'n draaitafel daarmee overweg kunnen? (Aftasting, noise / hum, m.n.) Vroeger werden er wel in hifi-bladen budget-adviezen gegeven: voor een redelijk evenwichtig samengestelde stereo-set kun je zoveel procent besteden aan je versterker, zoveel procent aan je luidsprekers, zoveel procent aan je tuner, enzovoorts. Ik heb zelf altijd méér geld besteed aan de transducenten (speakers, pick-up element, hoofdtelefoon), omdat het mijn ervaring was dat daarmee de grootste hoorbare kwaliteitswinsten werden behaald.

Beste Goodtube, Als ik nog voor een hifi-blad zou schrijven, zou ik zoiets graag eens uitproberen. Want eigenlijk zou ik het best leuk vinden wanneer zulke robuuste (en betrekkelijk goedkope) machines tot hifi-prestaties in staat zouden blijken te zijn. Beste Vintagemod & Tubejack, Ik heb niet beweerd dat l'Audiophile geen goed en/of interessant blad was! Maar het was niet wetenschappelijk. Aan wetenschappelijke publicaties worden andere eisen gesteld, m.n. dat zij gebaseerd zijn op wetenschappelijk onderzoek. Ik vraag mij af, of een RIAA filter met spoelen inderdaad "zijn tijd vooruit" is, of dat er sprake is van een (mogelijk goed) concept dat geen of weinig navolging zal krijgen. Eigenlijk verwacht ik dat het laatste het geval zal zijn.

Dank voor de informatie, heren! Zoals gezegd: bij mij is er geen behoefte aan een nieuwe draaitafel, maar ik vind het leuk om op de hoogte te zijn. De vraag die mij nog het meest bezighoudt is "Hoe zou zo'n arm presteren met een eersteklas (hifi) element?"

Beste Sodejuu, Jij hebt dus ook geen ervaring met de Omicron DD-5250, begrijp ik. Toch zou je de voorkeur geven aan een andere draaitafel. Waarom? De door jou genoemde Reloop RP-7000 lijkt qua functies en principe veel op de Omnicron DD-5250. Wat brengt jou tot de overtuiging dat de Reloop beter is? De Synq XTRM-1 lijkt inderdaad wel héél veel op de Omnicron DD-5250. Zijn ze werkelijk identiek? http://www.bax-shop.nl/direct-drive-draaitafels/synq-xtrm-1-draaitafel

Sorry, Tubejack: Van den Hul.

Beste Plaatjesdraaier, Mij dunkt dat het wèl met wetenschap heeft te maken: namelijk met geesteswetenschap.

Beste Leobus, Die "veelheid aan positieve ervaringen" geven mij zeker te denken. Maar ik denk kennelijk ànders dan jij.

Beste Wol, Het blad "L'Audiophile" is geen wetenschappelijk blad. Zoals de naam al aangeeft, is het een tijdschrift voor mensen met een bepaalde geestelijke afwijking (t.w. audiofilie). (Als het een wetenschappelijk blad was geweest, zou het mogelijk "L'Audiologue" hebben geheten.) Het lijkt mij goed dit onderscheid te maken. Audiofielen keren zich immers steeds meer tegen wetenschappelijke argumentatie en nemen hun toevlucht tot magie: tegeltjes, ringen, geleiders waar bijzondere eigenschappen aan worden toegeschreven maar waarvan de werking niet kan worden aangetoond.

Het doet me allemaal sterk denken aan de hobbyblaadjes (Commodore! Sinclair! Schneider! e.v.a.) van tientallen jaren geleden...

Waarom? A. Heeft hij ervaring met de Omnitronic DD-5250 in combinatie met een hifi-element? B. Ik ben helemaal niet van plan zo'n draaitafel te kopen! Ik zoek alleen informatie, m.n ervaringen.

Beste Wol, Ik heb 't even opgezocht, maar er bestaat geen wetenschappelijk blad "Le audiophile Door".

Beste Pjotr, Waarom reageer jij als je duidelijk geen enkele ervaring hebt met deze platenspeler? Overigens kunnen Chinezen uitstekende producten maken. En dat dóen ze ook. (Daar zouden veel andere volken een voorbeeld aan kunnen nemen...)

Beste rbh, Nee, van de arm weet ik alleen dat hij lijkt op die van de Technics. Maar of hij net zo goed is? Geen idee. Daarom hoor ik graag over de ervaringen van gebruikers.

Dat doet mij denken aan het Zingend Waterpaleis dat ik ooit in Groningen heb mogen bewonderen: een grote bak water waarin een draaitafel dreef - het Grote Eiland - en een uit balsahoutjes opgebouwde arm die leek op een omgevallen Eiffeltoren - het Kleine Eiland. Dit alles in het huis "Music in the Home", waar ook heel vreemde hoek-hoornluidsprekers van gips, alufolie en kippengaas met Lowther drivers waren gebouwd. "Gespenster sind es!" zong het koor in der Fliegende Holländer juist - de vergrijsde audiomaan hield van Wagner - en inderdaad: zo zagen de luidsprekers er ook uit. Alles ademde de geest van hypercorrectie: wat de industrie leverde was volgens voornoemde audiomaan sowieso slecht of minstens verdacht en moest altijd nodig verbeterd worden. Het geluid dat de installatie voortbracht was navenant: wazig, diffuus, spookachtig.

Obsessief-compulsief destructivisme?

Daarom plakken èchte neurotici ook nog dempingspaneeltjes aan de binnenkanten van hun draaitafelbehuizingen. (Het is nòg effectiever de aan een stenen muur gemonteerde draaitafel in een zwaar, afsluitbaar meubel te plaatsen, of in een andere ruimte dan de luisterruimte.)

Beste Carl, Geen enkel plateau heeft last van ringing: alleen sommige gebruikers hebben dat. Of eigenlijk: dat beelden zij zich in. De één nog aanmerkelijk méér dan de ander. Met een zware, dempende platenmat op het draaiplateau ìs er in feite helemaal geen hoorbare ringing / plateauresonantie: wat Wolletje ook moge beweren. De bitumineuze demping aan de onderzijde van mijn eigen oplegplateaus is dus een vorm van hypercorrectie en een uiting van obsessief-compulsief perfectionisme. Geen probleem dus van de draaitafel, maar van de gebruiker...