All Activity

Compressor/limiter? Nee. Het is meer een tool als je met te weinig microfoons/inputs opneemt en je wil het te zachte signaal wat oppoetsen.

en werd de opname er echt beter van??

Comprimeren is iets heel anders dan zo veel mogelijk dynamiek zien te bereiken...Ik heb al die apparatuur gehad .

Ik doel toch meer op de compressieknop. Die veel te royaal wordt ingesteld. Moderne platen hebben soms maar 3 Db DR. Maar dat wist je al neem ik aan.

Als je dynamiek wilt dan neem je zo hard mogelijk op zonder vervorming...Dat was vroeger ook al zo. Alleen hadden ze vroeger geen 128 analoge sporen tot hun beschikking.

Dat is te horen op de moderne opnames... Niet dus. Het kan allemaal wel, maar omzet telt, dus zo hard als kan opnemen. Dat zooitje audioten zoekt het maar uit.

Sommige mixing engineers zijn erg goed hoor, en technisch is tegenwoordig alles mogelijk.

Precies, en dan klopt er van het hele fase verhaal niks meer. Breedte met de pan regelaar, galm met de galmknop en voor en achter met de volumeknop. En dan hebben wij het over diepte en hoogte in het stereobeeld. Dat is dus maar bij weinig opnamen echt goed. Vooral die oude Carnegie opnamen blonken daar in uit.

Studio werk worden meerdere sessies opgenomen...Als er bv een gitaartje er beter opstaat op een eerder spoor dan wordt het knip en plakwerk. En als er een galmpje of wat dan ook bij moet dan is dat geen probleem, een false noot van de zanger is ook geen probleem. Als je een effectje buiten de luidsprekers wil is dat zo geregeld. Het moet goed op spoor staan...hele orkesten opnemen is wel een uitdaging. Gewoon zorgen dat elke microfoon goed op spoor staat, en dan begint het uitmixen.

Ik denk trouwens dat het publiek wel zal zorgen voor veel extra demping Hans.

Mee eens Hans, maar het gaat uiteindelijk ook om allocatie van middelen.

Concertzalen werden ( worden? ) gebouwd opdat zo veel mogelijk mensen tegelijk naar de onversterkte muziek konden luisteren. Dat bereik je alleen door heel veel reflectie. Om in zo'n zaal een goede opname te maken is een kunst. Microfoons met demping er omheen en meerdere microfoons om het nog enigszins hoorbaar te laten zijn. Maar hoe dan ook, meer ruimte-informatie dan wat er op de drager staat komt er niet. Maar wát er is moet wél in stand gehouden worden. En later herstellen lukt onmogelijk. Daarom blijft alles in de afspeelketen van belang. Dus ook de interlinks. En shit in, is shit out.

Tja, en hoe ga je dit dan doen? Live registratie in een stadion achtige ruimte, en dan ooit van Onno Schultze ( Opname ingenieur van het Philips label) wel gehoord dat een klassiek concert op werd genomen met een paar hele beste microfoons ( 2 stuks) in Peterburg Rusland, heb de opname ook hier ook thuis, en de artiesten stonden zeer gefocused te zinge in hun eigen microfoon, die niet aangesloten was.

Jullie beschrijven toch met name modernere opnamen. Opnamen als in Carnegie Hall van Bellafonte en later de Weavers zijn echter veel ouder en dus veel simpeler (ze hadden geen echte mengtafels toen) opgenomen en maar met een paar simpele microfoons. En tot hoeveel Hz zouden de bandrecorders van die tijd eigenlijk gegaan zijn? Hetzelfde geldt voor veel klassieke muziek uit die jaren. En aan diepte en ruimtelijkheid ontbreekt dan helemaal niets. En omdat we het over kabels hebben wat denk je dat daar in de Carnegie eigenlijk aan kabels en connectoren gelegen heeft: 99,99 % zuiver zilver? Bij mij thuis begint dat allemaal met een nietig naaldje en God weet wat nog allemaal erachter zit. En over concertzalen Kraus. Ik probeer altijd in het midden te zitten en dan op 10e / 20e rij. Als niet versterkt wordt gespeeld krijg je toch nog heel wat ruimtelijkheid en diepte mee. Ik kan me bijvoorbeeld nog een concert van Santing, Seriese en Loco herinneren in de Nijmeegse schouwburg. De versterking ging er op een bepaald moment af, de drummer ging voor op het podium zitten en met zijn schoenen gaf hij het ritme aan en de dames zongen om beurten. Wel met de platte hand op de buik om tegendruk te geven (vermoed ik). En of het te localiseren was. Zeker met Toine eens.

Één van mijn laatste festivalmemorabilia. Mijn inmiddels gestorven schoolkameraad zou ons vergezellen, maar zat net in een nieuw behandeltraject. Dus die kon toen niet.

Dan zijn we daar “samen” geweest. Was mijn eerste en enige keer PP en wat was dát een goeie line up!! Ik heb daar toen echt een fantastisch weekend gehad. QOTSA, Metallica, RATM, Foo Fighters, Alter Bridge, Incubus, Eagles of Death Metal, Editors, Kaiser Chiefs, Roisin Murphy, Serj Tankian, en de verrassing voor mij Fiction Plane. Was echt een fantastisch weekend zeg!!

Mooi beschreven. Er bestaat toch wel een live-setting waarin links-rechts en voor-achter sterk aanwezig is. Dat is bij kleinschalige podia, waar akoestisch gespeeld wordt en waar je dan niet heel ver vandaan ervoor staat of zit te luisteren. Dat vind ik persoonlijk ook wel heel mooie settings, vooral als dat kan plaatsvinden in een ruimte die het geluid akoestisch ook echt naar je toe kan 'dragen'. En dat dan thuis ook terug te horen.

Klopt alle ruimte informatie wordt in de mengtafel gemaakt, live maar ook in de studio. Dus dat je ruimte mee krijgt uit de opname is maar voor een heeeeeel klein deel van de opnames van toepassing. Bij eigenlijk alle opnames en optrede wordt gebruik gemaakt van een microfoon per instrument of stem. Vaak staan er wel microfoons die de ruimte opnemen maar verdwijnen vaak in de mix.

Nog altijd beter dan achteraf €100 aan import/ belasting aftikken voor een vulpen uit de VK.

Verstandig

Nou, de PA mixing engineer behoort wel goed te pannen zodat het geluid overeenkomt/plaatsing met wat je op het podium ziet.

Je vergeet dat bij een live concert je ogen ook meedoen. Samen met je oren beleef je toch wel een beetje dat links-midden-rechts effect. Maar bij weergave via je audio heb je die ogen niet beschikbaar. De opname wordt dan maar zo geknutseld dat je toch die illusie van erbij zijn, mee maakt. Leuk toch!? groet, Leobus

Dat is maar zeer ten dele waar. In een goede ruimte (de concertzaal bijv.) is er geen links en rechts. Je hoort de harp echt niet links en de cello's rechts. Echter bij reproductie geeft dat links/rechts effect de illusie van "er bij" zijn. Het geeft een illusie van echtheid maar is in werkelijkheid in het geheel niet echt. Bij een popconcert is er volgens mij ook geen links/rechts. In de concertzaal wordt er meestal trouwens ook niet met 1 linker- en 1 rechtermicrofoon opgenomen maar met veel meer. Ook bij kleinere optredens, bijv. zangeres met gitaarbegeleiding is er geen sprake van links en rechts. Kari Bremnes doet tijdens een optreden met haar ensemble ook niet aan links/rechts effecrten Tegen links en rechts effect is bij reproductie helemaal geen bezwaar maar het is niet "echt" of "natuurlijk". Maar het is wel effectief en kan zeker bijdragen aan de beleving.

Ik was erbij, maar heb er geen actieve herinnering meer aan. Mijn eerste PP als laatbloeier in 2008 werd mede mogelijk gemaakt door mijn broertje en de voor mij klinkende bandnamen: Metallica en Rage Against The Machine (één van eersten, die oogstten toen het voor hen nog kon). Legendarisch in alle opzichten. En een weekeindje voor slechts €129.