Jump to content

Concertzaal


Kraus vonBentinck
 Share

Recommended Posts

Ook hier is de akoestiek gericht op het verspreiden van het geluid. Door dat verspreiden én het aanwezige directe geluid krijg je versmering van de geluidsgolven. Je hoort dan de artiesten niet afzonderlijk, maar als één orkest. Je kunt zelfs de plaats van de soloartiest niet aanwijzen.

Wanneer er in zo'n concertzaal stereo muziekopnamen gemaakt worden, moet de akoestiek voor het grootste deel uitgeschakeld worden. Dus microfoons boven de artiesten (direct geluid) en een paar voor de zaal (indirect geluid). Ruud van Lieshout vond een concertzaalopname erg lastig. Een concertzaal is op z'n zachts gezegd minder geschikt voor dat doel. Maar het verkoopt zo lekker... "Opgenomen in .......concertzaal".

Link to comment
Share on other sites

Waarom klinkt Harry Bellafonte in Carnegie Hall dan zo geweldig? Er zijn wel meer voorbeelden. Vroeger namen ze op met drie microfoons en kreeg je fabuleuze opnamen. Maar je moet geen studioopname willen imiteren.

Edited by carl
Link to comment
Share on other sites

Waarom klinkt Harry Bellafonte in Carnegie Hall dan zo geweldig? Er zijn wel meer voorbeelden. Vroeger namen ze op met drie microfoons en kreeg je fabuleuze opnamen. Maar je moet geen studioopname willen imiteren.

Ik heb begrepen dat die Harry Bellafonte opnamen ook met microfoons dicht bij de instrumenten zijn opgenomen en een paar zaalmicrofoons. Maar zonder electronisch geknutsel.

Op de hoesfoto tel ik al 4 microfoons. Er is dus zeker niet vanuit de zaal opgenomen.

Edited by Hans van Liempd
Link to comment
Share on other sites

De nieuwe lp van Harry Belafonte at Carnegie Hall klonk bij Carl beduidend beter dan de oude persing.

Met name de volheid van het geluid,de oudere persing die zeker niet slecht klinkt(vind ik)klinkt ingetogener.

Link to comment
Share on other sites

De nieuwe lp van Harry Belafonte at Carnegie Hall klonk bij Carl beduidend beter dan de oude persing.

Met name de volheid van het geluid,de oudere persing die zeker niet slecht klinkt(vind ik)klinkt ingetogener.

Ik heb nu een digitale versie op staan, maar de stem van Harry slist toch behoorlijk. Ik heb ook een paar oude LP's van die opname. Volgende week eens draaien.

Link to comment
Share on other sites

Ik heb begrepen dat die Harry Bellafonte opnamen ook met microfoons dicht bij de instrumenten zijn opgenomen en een paar zaalmicrofoons. Maar zonder electronisch geknutsel.

Op de hoesfoto tel ik al 4 microfoons. Er is dus zeker niet vanuit de zaal opgenomen.

Ik weet verder niet precies hoe Bellafonte opgenomen is Hans. Maar je hoort hem van achter naar voren lopen en van plaats wisselen. Bij dat live concert van de Weavers hoor je dat ook. Hoe ze dat doen weet ik niet, maar tegenwoordig hoor je zoiets niet of weinig.

Link to comment
Share on other sites

Ook hier is de akoestiek gericht op het verspreiden van het geluid. Door dat verspreiden én het aanwezige directe geluid krijg je versmering van de geluidsgolven. Je hoort dan de artiesten niet afzonderlijk, maar als één orkest. Je kunt zelfs de plaats van de soloartiest niet aanwijzen.

Klopt precies, zelfs de triangel is niet te localiseren.

Volgens mij is dat ook de reden dat orkesten en vooral de dirigent zich zo kunnen onderscheiden. Zeker de klankbalans is iets waar elke dirigent zich zeer druk om maakt. Bij solo optreden van een zanger met begeleidend orkest is dat natuurlijk anders maar in opera zijn de stemmen veel meer onderdeel van het totale plaatje en in feite (ligt een beetje aan de scene) niet anders dan de andere instrumenten. Ligt overigens per land wel anders want in Italie wordt de stem toch wel iets meer naar voren geschoven dan in bijv. Duitsland. Althans, zo ervaar ik dat.

 

Overigens wel een mooi voorbeeld van continuïteit, die enorm dure zaal in Hamburg. Het laat zien dat de laatste vier/vijfhonderd jaar kosten noch moeite gespaard worden om dergelijke "nutteloze" gebouwen op de mooiste en duurste plekken van een (hoofd) stad neer te zetten. Hoopvol in feite.

Link to comment
Share on other sites

Overigens wel een mooi voorbeeld van continuïteit, die enorm dure zaal in Hamburg. Het laat zien dat de laatste vier/vijfhonderd jaar kosten noch moeite gespaard worden om dergelijke "nutteloze" gebouwen op de mooiste en duurste plekken van een (hoofd) stad neer te zetten. Hoopvol in feite.

 

Prachtig, zo'n zaal. Je zou er bijna voor naar Hamburg reizen. We waren daar in 2014 met de fotoclub, helaas dus net te vroeg om dit te kunnen zien.

Link to comment
Share on other sites

Toch zijn het wel duurzame gebouwen die in een aantal gevallen meer dan een paar honderd jaar kunnen functioneren. Heel wat anders dan een ook te dure starfighter (what's in a name) of JSF met eenzelfde kostenplaatje en véééél duurder in onderhoud. Al zal het in Hamburg ook niet mis zijn met het onderhoud. Het is daar een zaaltje van wel 3/4 miljard €€

Link to comment
Share on other sites

Toch zijn het wel duurzame gebouwen die in een aantal gevallen meer dan een paar honderd jaar kunnen functioneren. Heel wat anders dan een ook te dure starfighter (what's in a name) of JSF met eenzelfde kostenplaatje en véééél duurder in onderhoud. Al zal het in Hamburg ook niet mis zijn met het onderhoud. Het is daar een zaaltje van wel 3/4 miljard €€

Ik weet nog dat in de jaren 70 van de vorige eeuw in 's-Hertogenbosch een theater van alure gebouwd werd. Nu voldoet dat niet meer, en wordt de boel weer gesloopt.

Maar alles beter dan moordmachines. In Utrecht scheelde het ook weinig of de concertzaal van Het Vredenburg was met de grond gelijk gemaakt.

Kennelijk is het na de tweede wereldoorlog niet meer mogelijk om iets fatsoenlijks te bouwen.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...