Jump to content

10 X 10 = 100 (%)


Hans van Liempd
 Share

Recommended Posts

Ongeveer een half jaar geleden kreeg ik het prototype van de Array S10 een tijdje te leen. Om te horen wat ik er van vond... Dat kon toen al royaal op tegen de M3 monoblokken die ik toen had.

 

Daarna kwam de M10 een tijdje op proef en werden kort daarna mijn monoblokken opgewaardeerd. Dat was weer een stap vooruit, Vooral het laag was toch weer nét weer een fractie beter onder controle dan met de S10, maar ook het gehele geluidsbeeld knapte op. Het klonk allemaal wat soepeler zeg maar.

 

Maar dan blijkt, dat een ketting toch nooit sterker kan zijn dan de zwakste schakel. Toen de voorversterker deze week voor een tijdje werd vervangen door de nieuwe B10 voorversterker kwam de kwaliteit pas echt los. De B10 is een voorversterker met alleen twee buffertrappen. Deze dienen om de in- en uitgangen naadloos aan te laten sluiten bij de rest van de apparatuur. Volgens de ontwerper wordt de stroom zelfs tot 1.000.000 keer versterkt.

De A10 komt binnenkort en is eigenlijk dezelfde voorversterker, maar dan met een extra versterkertrap van 10 dB. Zwakke bronnen kunnen dan ook tot het maximum worden uitgestuurd.

 

In mijn geval is die 10 dB echt niet nodig, mijn CD speler levert een behoorlijke uitgangspanning en de phonotrap kan ik ook behoolijk wat mee geven. Bovendien hebben mijn luidsprekers een rendement van 94 dB op 1 Watt en speel ik maximaal op - 20 dB. Headroom genoeg dus. Voor mij zal het dus een upgrade naar de B10 worden.

 

Het is uitermate lastig om te beschrijven hoe het nu klinkt. Want het klinkt n.l. helemaal niet. Er staat gewoon muziek tussen de luidsprekers te spelen. Waarom de luidsprekers daar staan...?? Ik heb geen notie ?, er is n.l. alléén muziek, geen luidsprekers of electronica.

 

één nadeel van dit geluid is, dat elke opname nu ongenadig op z'n bek gaat wanner het niet precies klopt. De LP Jazz van Ry Cooder b.v. Deze is mooi opgenomen, maar toch net wat minder dan een aantal andere platen.

 

Wat ook opvalt, is, dat de CD speler veel dichter bij de draaitafel is gekomen. Kennelijk was de uitgangstrap van de Droplet toch niet helemaal perfect op de A3 aangepast. Nu staat er b.v. een CD van Eddy Daniels te draaien. Ik heb zelden zo'n perfecte basklarinet gehoord, via een audioset dan hè.

 

Enkele opmerkingen van m'n gasten gisteravond:

- Wat doet doen die luidsprekers daar.?

- Ik hoor helemaal geen scherpte, zelfs niet bij de meest felle uithalen.

- Wat klinkt dit perfect, dit is pas echt genieten.

- Ik durf de eerste dagen thuis niet meer naar m;n set te gaan luisteren, ik ben bang dat het tegenvalt.

- Hoe zo, slecht opgenomen muziek...? Alles klinkt perfect (nu had ik de slechte opnamen ook maar in de kast gelaten).

- Deze versterker is eigenlijk perfect geschikt voor jouw lange interlinks.

- Alles staat zo perfect in de ruimte afgebeeld.

- enz.

 

Hij mag tot volgende week zaterdag hier blijven, dan gaan mijn versterkers en de B10 mee naar Appelscha en met deze voortrap er bij, maakt hij het de moderne versterkers het eigenlijk alleen maar makkelijker.

 

10 x 10 = 100 (%).

 

Zou het nou nóg beter kunnen...??

 

:)

Link to comment
Share on other sites

Natuurlijk kan het beter, maar als je vasthoud aan je heiligdom(Array) zul je daar nooit achter komen.

 

Jij dacht echt dat ik nooit iets anders hoor, of nooit wat anders in vergelijk met heb gehoord...

Je onderschat me schromelijk..

 

Ik weet wel, dat jij de laatste Arrayset nog niet gehoord hebt.

 

:)

Link to comment
Share on other sites

Misschien is Vintage wel beter..... :P

 

Dat onderschrift "Natuurlijk Array" met die logo's ........ bescheidenheid siert de mens.

 

Kijk eens naar jouw logo en klik je site in de handtekening eens aan...

 

Overigens weten we na volgende week zaterdag meer.

 

:)

Link to comment
Share on other sites

(...) Overigens weten we na volgende week zaterdag meer. :)

 

Beste Hans,

 

Ja, ongetwijfeld zullen jullie dan méér weten.

Maar... méér is nog niet àlles.

 

Er zullen altijd ruimtes blijven voor twijfel en verschillen van mening:

"In een andere akoestiek / met andere luidsprekers / met een andere CD-speler / met ander muziekmateriaal / met meer (of juist minder) luisteraars (enz., enz.) / met andere (normale? gevlochten?) kabels (en/of interlinks) / bij een andere plaatsing van de speakers zou het allemaal ongetwijfeld nog (veel) mooier (of juist slechter) hebben geklonken..."

 

Ik herinner mij de langdurige gedachtewisselingen over de akoestiek nog wel, nadat in Appelscha een hear-groep bijeen was geweest om een veel beperkter vergelijking uit te voeren: de weergave van de grote Magnepans 3.6 van RonL versus die van de PP King, in verder dezelfde audioset.

Link to comment
Share on other sites

Het heeft zeker ook te maken met oversturing van veel ingangen. Er zijn CD spelers die 5V uitgangsspanning leveren. Veel ingangen kunnen echter maar 2 V onvervormd aan. Een beetje normalisering zou hier geen kwaad kunnen.

 

Andersom kan ook voorkomen, de ingang van de versterker belast het voorgaande apparaat zo erg dat de uitgangstrap alleen nog vervorming kan produceren.

 

Ik heb dit de laatste ervaren. Mijn platenspeler klonk altijd veel schoner dan de CD speler. Maar de phonotrap was dan ook precies aangepast aan de ingang van de voorversterker. De buizenuitgang van de Consonance Droplet werd kennelijk door de Array te zwaar belast en andersom overstuurde de CD speler de ingang. Bij de oude voorversterker zat een redelijk standaard ingangstrap. Bij de nieuwe is dit rigoreus aangepast.. en ja hoor het heeft toch effect. De CD speler klinkt schoner dan ooit en zit nu veel dichter bij de platenspeler.

 

 

:)

 

Deze posting had ik in het scherpte topic geschreven. Maar eigenlijk hoort hij hier ook wel thuis.

 

En verder... geniet ik met volle teugen van de kwaliteiten van m'n audioset. Het is net of nu pas alles heel precies op z'n plaats valt.

Ik ben benieuwd wat men er morgen van vindt.

 

:)

Link to comment
Share on other sites

De nieuwe Array set vorige week al kunnen beluisteren bij KF en gisteren avond een paar uurtjes op bezoek geweest en voor het eerst met mijn eigen cd's en lp's goed kunnen oordelen. Ik ken de luisterruimte erg goed en ook zijn vorige set heb ik tientallen keren beluisterd.. En denk daardoor ook de verschillen goed te kunnen aangeven.

 

Het gaat dus om een prototype van de nieuwe vv de Array B10 en de twee mono eindversterkers de M10. De rest van de set staat goed omschreven op zijn persoonlijke pagina. Hans heeft zijn opstelling weer gewijzigd, met als meest opvallende detail dat de beide Watt Puppies sterk naar binnen zijn gedraaid, waardoor de denkbeeldige lijnen elkaar ruim voor de luisterplaats kruizen.

 

Luisteren met muziek die je goed kent maakt een oordeel altijd makkelijker. Per geluisterd stukje muziek mijn commentaar.

 

CD: Michiel Borstlap Blue, songs from father to Daughter.

Net uitgekomen cd met solo piano muziek. Een originele muzikant (pianist en componist) met muziek die niet zo gemakkelijk is in te delen, maar het meeste past bij jazz. drie tracks zijn live opgenomen tijdens een concert in het concertgebouw. De overige 8 zijn studio opnamen.

De muziek wordt prachtig weergegeven met een mooi stereobeeld en een enorme resolutie. De akoestiek van de concertzaal is goed te horen met een zeer natuurlijke galm. Wat opvalt is dat je niet naar de speakers zit te luisteren, het geluidsbeeld is prachtig ertussen geplaatst.

 

CD: Sensus van Christina Branco

ook weer een schitterende opname met Portugese Fado's. De stem (wat een stem!) klinkt zeer natuurlijk, helder en alle articulaties kun je bijna voelen zo realistisch. Ondanks dat het Portugees vrij scherp kan klinken geen spoor van scherpe randjes.

De Portugese gitaar klinkt prachtig, elke snaarbehandeling is goed te horen en ook hier weer een mooie natuurlijke klank.

 

LP: Bach Starker, cello suites.

Een Mercury opname met de solo cello suites van JS Bach. Een klassieker!. Hier vallen de verschillen erg op met de oude set. Toen klonk de cello vrij tam en nu klinkt het veel dynamischer, de cello knort, gromt en dat het een lieve lust is, wat een prachtige muziek en wat speelt die Starker de sterren van de hemel. Ook hier weer die enorme resolutie (snuiven van Starker goed te horen en alle manipulaties met de strijkstok zo goed hoorbaar, alsof hij life voor je zit te spelen.

 

LP: Ligeti, 2e strijkkwartet uitgevoerd door het LaSalle quartett.

Deze lp zullen weinigen waarderen, avantgarde, gecomponeerd in 1968. Maar een top opname op DGG met zoveel verschillen in dynamiek, volume ongelooflijk. Je kunt de vier strijkers aanraken met een mooi diepte beeld. Zeer realistisch en wat mij betreft om nog veel langer naar te luister. Om Hans bij de les te houden toch maar snel wat anders opgezet.

 

LP: Rimsky Korsakov Scheherazade, deel 4 (van die schipbreuk geachte Spido!)

Maar nu een top opname (die van afgelopen zaterdag vond ik wat minder) nl het Concertgebouw Orkest met Herman Krebbers als violist en Kondrashin op de bok. Een referentie opname. Ook hier weer veel dynamiek in deze Philips opname uit 1980.

Bij een orkest opname vind ik belangrijk dat het diepte beeld klopt en dat je kunt horen van welke plek de instrumenten spelen. Hoorns links achter, de eerste violen links voor, de harp links van het midden etc. Dat beeld klopte voortreffelijk en heb deze opname op geen set zo goed horen spelen. Alleen met het allerdiepste laag een klein probleem (maar daar kom ik later op terug) En wat een subtiel vioolspel van Krebbers. In de zachte passages aan het eind (waar de violist van zaterdag begon te krassen) blijft Krebbers zuiver en met veel finesse spelen.

 

LP: Oliver Nelson, The Blues and the Abstract Truth, een Impulse opname uit 1961.

Een klassieker uit de jazz balancerend tussen bob en moderne avantgarde jazz. een goed voorbeeld van links/rechts stereo uit die tijd en een typische Rudy van Gelder opname. De blazers klinken zeer dynamisch en piano, bas en drums wat erg op de achtergrond.

Maar gedraaid om de natuurlijke klank van de saxen te beoordelen. Nelson (Tenor), Dolphy (alt) en Barrow (bariton) spetteren de speakers uit en je hebt de neiging te bukken voor het spuug wat uit de speakers komt. Ook het technisch hoogstaande trompet spelen van Freddy Hubbard valt op. Elke toon is raak.

Alleen de bas van Paul Chambers maakt duidelijk dat er nog steeds een klein laagprobleem is. Wat ook al uit de concertgebouw orkest lp bleek. Heeft niets met de set te maken maar met de akoestiek en zou met bass traps opgelost kunnen worden. ik spreek uit ervaring, want dat heeft in mijn luisterkamer een ongeveer identiek probleem opgelost.

 

Daarna nog vele lp's gedraaid van Hans o.a. een heerlijke lp van Toots Thielemans met o.a. Wim Overgaauw gitaar.

 

conclusie

De nieuwe Array, een stuk duurder, maar dan krijg je ook wat. Ik ken geen set die natuurlijkheid, controle met een enorme resolutie weet te combineren. Ik kan me enigszins voorstellen dat sommigen Array wat al te analytisch vinden klinken. Een enorme resolutie maar wat aan de analytische (saaie?) kant. Het mag wat meer spetteren, plastischer zijn. De nieuwe ontwikkeling maakt daar een einde aan wat mij betreft. Op het puntje van je stoel uren luisteren naar bijna live muziek.

Hans had dit al eerder beweerd geloof ik, maar ja een slager die zijn eigen vlees keurt....

Nu lezen jullie het eens van een ander en mijn advies is probeer eens objectief naar de nieuwe Array set te luisteren.

 

Het was een klein feestje gisteren avond en de wijn was weer heerlijk!

Link to comment
Share on other sites

Wat een geweldig verslag, en dat van een buizenliefhebber..... bedankt...

 

En inderdaad, de wijn was ook hierlijk... en daarvoor ook bedankt.

 

Ik wil nog iets vermelden... en dat is, dat er ook op oude platen verrassend veel muziek te beluisteren valt. Soms klopt er tonaal niks van, dan lijkt het saai opgenomen en dan weer lijkt het te scherp. Maar ik geniet de laatste week van iedere plaat, er staat zoveel meer op dan wat ik eerder hoorde. Dit grenst inderdaad aan het ongelooflijke.

 

Het valt ook op dat iedereen die het hoort, niks meer vraagt over de installatie, maar dat het alleen nog over muziek gaat (zoals het eigenlijk ook hoort).

 

:) :)

Link to comment
Share on other sites

Prachtverslag Hansko, ik was al bijna vergeten dat ik beloofd had/van plan was nog een keertje langs te gaan bij ons opperhoofd Hans, maar dit geeft mij weer nieuwe inspiratie.

 

Maar ook lachen: "Om Hans bij de les te houden toch maar snel wat anders opgezet." Ja, ja, Ligeti.

Enne, Toots Thielemans toch?

 

M :ph34r: rc

Link to comment
Share on other sites

Prachtverslag Hansko, ik was al bijna vergeten dat ik beloofd had/van plan was nog een keertje langs te gaan bij ons opperhoofd Hans, maar dit geeft mij weer nieuwe inspiratie.

 

Maar ook lachen: "Om Hans bij de les te houden toch maar snel wat anders opgezet." Ja, ja, Ligeti.

Enne, Toots Thielemans toch?

 

M :ph34r: rc

Ja Marc, het is die Toots, slip of the pen. Ligeti heeft intrigerende muziek gecomponeerd. Waarom ik er graag naar luister weet ik eigenlijk niet. Waarschijnlijk omdat het origineel en spannende muziek is. Kan me helemaal indenken dat iemand anders er gek van wordt.

Link to comment
Share on other sites

Wat een geweldig verslag, en dat van een buizenliefhebber..... bedankt..

 

Ik ben uitermate tevreden met mijn eigen set. Niet alleen buizen, maar ook een prima cd speler en een uitmuntende Array phono. Die zeker ook met buizenversterkers erg goed combineert. En dat gloeien van die buizen heeft toch ook wel wat.

Link to comment
Share on other sites

Okay... we weten nu de belangrijkste ingrediënten van deze muzikale verrukkingen.

Toch is Spido nog nieuwsgierig: Wèlke wijn? Welk jaar? En vooral: hoevéél? :D

 

Hoe dan ook: goede wijn combineert z.i. smaakvoller met mooie muziek dan trollentroep.

Link to comment
Share on other sites

Okay... we weten nu de belangrijkste ingrediënten van deze muzikale verrukkingen.

Toch is Spido nog nieuwsgierig: Wèlke wijn? Welk jaar? En vooral: hoevéél? :D

 

Hoe dan ook: goede wijn combineert z.i. smaakvoller met mooie muziek dan trollentroep.

 

Het was een Chianti Classico uit 2009, 750mL. we hebben het maar bij 1 fles gehouden. Vind je zeker een beetje weinig?

 

Chianti Classico is een rode wijn uit de Chianti, een wijnstreek gelegen in de driehoek tussen de steden Florence, Arezzo en Siena in Toscane (Italië).

Chianti Classico heeft de hoogste Italiaanse kwalificering DOCG (Denominazione di Origine Controllata e Garantita). De chianti uit gebieden die aan het klassieke (classico) gebied grenzen hebben de naam Chianti zonder de toevoeging Classico, maar met de naam van het eigen gebied. De Chianti Classico vaak te herkennen aan het logo met de afbeelding van een zwarte haan, de Gallo Nero. Deze Gallo Nero geeft alleen aan dat de producent is aangesloten bij het consortium van wijnboeren in de Chianti Classico. Er zijn echter een aantal grote en gerenommeerde producenten die niet bij dit consortium zijn aangesloten en voortreffelijke wijnen maken. Wanneer aan de voorwaarde van twee jaar lagering op fust en drie maanden rijping in de fles wordt voldaan, mag de wijn het predicaat "Riserva" hebben.

Sinds het einde van de jaren 90 kunnen de betere wijnen, die voldoen aan zwaardere eisen, de naam DOCG Chianti Superiore dragen. Hierbij doet men dan wel afstand van de toevoeging "Classico".

 

Bij deze Array set hoor je eigenlijk een Chianti Superiore te drinken.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...